دیپلماسی فاقد نزاکت
دیپلماسی فاقد نزاکت
© تصوير:
دیپلماسی غربی موازین جدید معاشرت را بکار می برد. مثل اینکه اتفاقاً تعداد کلمات موجود کافی نبوده و این نیاز پدید آمده که در مناسبات میان کشور ها به ناسزا گویی توسل شود.
این روز ...ها یک دیپلمات دیگری دچار جنجال شده. «رادوسلاو سیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در مصاحبه با «یاتسک روستوفسکی» وزیر دارایی سابق و نماینده مجلس سیم از طرف حزب حاکم «کارپایه مدنی» گفت: «اتحادیه میان آمریکا و لهستان هیچ ارزشی ندارد و به ضرر کشور ما است چون در میان لهستانی ها حس کاذب امنیتی ایجاد می کند». و بعد با استفاده از کلمات ناسزا اشاره کرد که ورشو خدمکار واشنگتن است.
نشریه لهستانی «وپروست» رونوشت شنود شده این مصاحبه را منتشر کرد. سیکورسکی تقصیر انتشار این مطلب را به عهده یک گروه نامعلوم جنایی گذاشت که سعی دارد اعتبار او را مدخوش کرده تا در کشور بحران سیاسی پدید آید. «دونالد توسک» نخست وزیر لهستان هم اینک اظهار کرد که این قضیه برای افرادی که «یگانه گناهشان کاربرد کلمات ناروا در صحبتهای خصوصی بود» هیچ پیامدی نخواهد داشت». بازتاب آمریکا هم توأم با خویشتنداری بود. چه میشود گفت واقعاً هم به ماهیت امر اشاره شده هر چند که با ناسزاگویی.
بنا به تفسیر وزارت خارجه روسیه، «سخنان سیکرسکی گویای واقعبینی سیاسی او است و شکل خشن و کاربرد عبارات تند در مورد آمریکا شاید یک جواب خودویژه لهستان به گفتههای خشن و توهین آمیز «ویکتوریا نولاند» دستیار وزیر خارجه آن کشور نسبت به اتحادیه اروپا بود».
زمستان سال جاری نولاند در دیدار با «جفری پاییت» سفیر آمریکا در اوکراین گفت که واشنگتن در باره تقسیم نقشها در سیاست اوکراینی دارای تصورات خودش میباشد و با فحش دادن اتحاریه اروپا آنرا به زبان انگلیسی دور فرستاد. نوار صوتی مصاحبه آنها به رسانهها درز کرد و نولاند به ناچار از آن اتحادیه عذر خواست و این قضیه رسما پایان یافت. به عقیده «آرمن اوگانسیان» سر دبیر مجله روسی «زندگی بینالمللی» از قرار معلوم بکارگیری این عبارات با تصورات آمریکاییان در باره دیپلماسی کنونی مطابقت دارد. او گفت:
من گمان میکنم که جامعه جهانی بهقدری به عامیانه شدند سیاست خارجی عادت کرده که از اینگونه داستانها شوکه نمی شود. هر چند که این امر تعجبآور است که زنی دارای چنین پستی در صحبت با یک سفیر به فحش دهی متوسل می شود. این چه نوع دیپلماسی؟ این کدام استاندارد ها است؟ این رفتار حرفه دیپلماسی و موازین بینالمللی را بیاعتبار میکند وقتی یک مقام بلند پایه در صحبت با سفیر به خود اجازه میدهد سخنان ناسزا را بکار ببرد.
راستش اتحادیه اروپا در قضیه نولاند فقط از این امر منزجر شد که منافع آن هنگام برنامهریزی آینده اوکراین را در نظر نگرفتند و فقط آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان اعلام کرد که استفاده از اینگونه عبارات قابل قبول نیست. ولی مرکل در اقلیت قرار گرفت. اکثریت از موازین نزاکتی دیگری پیروی میکند. «آندره دشچیتسا» کفیل وزیر خارجه اوکراین در اجتماعی ضد روسی در کی یف ترانه شعر ضد پوتین حاوی سخنان ناسزا را خواند و همان سفیر «جفری پاییت» در تویتر خود نوشت که از رفتار دشچیتسا شیفته شده که با کمک فحش گفتن تلاش کرد تنشها در خیابانهای کی یف را رفع کند.
دیپلمات های غربی هر روز بیشتر و بیشتر به خود زحمت نمیدهند که در بیانات خود گرفتار انتخاب کلمات باشند. ولی حتی در اوایل قرن 21 سخنان «نزاکت»، «ادب» و «آموزش و پرورش» همیشه مترادف حرفه دیپلماسی بودند. امروزه افراد دارای مشاغل دیگری مؤدبانه رفتار می آيد
© تصوير:
دیپلماسی غربی موازین جدید معاشرت را بکار می برد. مثل اینکه اتفاقاً تعداد کلمات موجود کافی نبوده و این نیاز پدید آمده که در مناسبات میان کشور ها به ناسزا گویی توسل شود.
این روز ...ها یک دیپلمات دیگری دچار جنجال شده. «رادوسلاو سیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در مصاحبه با «یاتسک روستوفسکی» وزیر دارایی سابق و نماینده مجلس سیم از طرف حزب حاکم «کارپایه مدنی» گفت: «اتحادیه میان آمریکا و لهستان هیچ ارزشی ندارد و به ضرر کشور ما است چون در میان لهستانی ها حس کاذب امنیتی ایجاد می کند». و بعد با استفاده از کلمات ناسزا اشاره کرد که ورشو خدمکار واشنگتن است.
نشریه لهستانی «وپروست» رونوشت شنود شده این مصاحبه را منتشر کرد. سیکورسکی تقصیر انتشار این مطلب را به عهده یک گروه نامعلوم جنایی گذاشت که سعی دارد اعتبار او را مدخوش کرده تا در کشور بحران سیاسی پدید آید. «دونالد توسک» نخست وزیر لهستان هم اینک اظهار کرد که این قضیه برای افرادی که «یگانه گناهشان کاربرد کلمات ناروا در صحبتهای خصوصی بود» هیچ پیامدی نخواهد داشت». بازتاب آمریکا هم توأم با خویشتنداری بود. چه میشود گفت واقعاً هم به ماهیت امر اشاره شده هر چند که با ناسزاگویی.
بنا به تفسیر وزارت خارجه روسیه، «سخنان سیکرسکی گویای واقعبینی سیاسی او است و شکل خشن و کاربرد عبارات تند در مورد آمریکا شاید یک جواب خودویژه لهستان به گفتههای خشن و توهین آمیز «ویکتوریا نولاند» دستیار وزیر خارجه آن کشور نسبت به اتحادیه اروپا بود».
زمستان سال جاری نولاند در دیدار با «جفری پاییت» سفیر آمریکا در اوکراین گفت که واشنگتن در باره تقسیم نقشها در سیاست اوکراینی دارای تصورات خودش میباشد و با فحش دادن اتحاریه اروپا آنرا به زبان انگلیسی دور فرستاد. نوار صوتی مصاحبه آنها به رسانهها درز کرد و نولاند به ناچار از آن اتحادیه عذر خواست و این قضیه رسما پایان یافت. به عقیده «آرمن اوگانسیان» سر دبیر مجله روسی «زندگی بینالمللی» از قرار معلوم بکارگیری این عبارات با تصورات آمریکاییان در باره دیپلماسی کنونی مطابقت دارد. او گفت:
من گمان میکنم که جامعه جهانی بهقدری به عامیانه شدند سیاست خارجی عادت کرده که از اینگونه داستانها شوکه نمی شود. هر چند که این امر تعجبآور است که زنی دارای چنین پستی در صحبت با یک سفیر به فحش دهی متوسل می شود. این چه نوع دیپلماسی؟ این کدام استاندارد ها است؟ این رفتار حرفه دیپلماسی و موازین بینالمللی را بیاعتبار میکند وقتی یک مقام بلند پایه در صحبت با سفیر به خود اجازه میدهد سخنان ناسزا را بکار ببرد.
راستش اتحادیه اروپا در قضیه نولاند فقط از این امر منزجر شد که منافع آن هنگام برنامهریزی آینده اوکراین را در نظر نگرفتند و فقط آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان اعلام کرد که استفاده از اینگونه عبارات قابل قبول نیست. ولی مرکل در اقلیت قرار گرفت. اکثریت از موازین نزاکتی دیگری پیروی میکند. «آندره دشچیتسا» کفیل وزیر خارجه اوکراین در اجتماعی ضد روسی در کی یف ترانه شعر ضد پوتین حاوی سخنان ناسزا را خواند و همان سفیر «جفری پاییت» در تویتر خود نوشت که از رفتار دشچیتسا شیفته شده که با کمک فحش گفتن تلاش کرد تنشها در خیابانهای کی یف را رفع کند.
دیپلمات های غربی هر روز بیشتر و بیشتر به خود زحمت نمیدهند که در بیانات خود گرفتار انتخاب کلمات باشند. ولی حتی در اوایل قرن 21 سخنان «نزاکت»، «ادب» و «آموزش و پرورش» همیشه مترادف حرفه دیپلماسی بودند. امروزه افراد دارای مشاغل دیگری مؤدبانه رفتار می آيد