مرسی از طرف امریکا و اسراییل سقوطش داد
آیت الله های ایرانی: طرفداری مرسی از امریکا و اسراییل سقوطش داد
15.04.1392
وقتی که قیام های مردمی در شرق میانه و شمال افریقا آغاز شد، آیت الله های ایرانی برای توصیف این قیام ها اصطلاح "بیداری اسلامی" را به کار بردند.
مقام های ایرانی گفتند که این قیام ها نشان می دهد که نفوذ امریکا در مصر در حال شکست است و همچنین مردم این کشور به چنگ زدن به اسلام دلگرم استند.
اکنون، بحران در مصر چالشِ تازهء را در برابر ایران قرار داده است و این پیام را به آخوند های ایرانی فرستاده که "بیداری اسلامی" در مصر چگونه دچار خرابی شد.
هنوز تهران در مورد این بحران زیاد سخن نگفته است. تنها، وزارت خارجهء این کشور همین قدر گفته که تقاضا های مشروع مردم باید عملی شود و همچنین هشدار داده که دشمنان و بیگانه گان به دنبال فرصت طلبی استند.
هنوز علی خامنهء رهبر عالی مذهبی ایران در مورد برکناریِ مرسی علناً چیزِ نگفته است.
اما، لحن و لفظ آخوند های ایرانی دیروز جمعه چنان بود که از آن بوی نگرانی به مشام می رسید.
آخوند های تندرو در نقاط مختلف ایران گفتند که مرسی به خاطر طرفداری از امریکا و اسراییل برکنار شد.
آیت الله احمد خاتمی دیروز در هنگام خطبهء نماز جمعهء تهران گفت که به جایِ این که مرسی جهان اسلام را به یکپارچگی دعوت کند، حکومت تحت رهبری او به گفتهء خاتمی از کفار قاتل حمایت کرد.
احمد خاتمی همچنین گفت که حکومت مرسی در عرصهء سیاسی با رژیم صهیونیستی سر و کار داشت به گونهء که در تضاد با اصول قبلی اش بود.
رسول نفیسی تحلیلگر ایرانی مقیم امریکاست.
او می گوید که اکنون تهران تلاش دارد تا مسالهء را توجیه کند که توسط برخی از ناظران به مثابهء ناکامی اسلام سیاسی توصیف شده است:
« آن چی که در مصر اتفاق افتاد، در واقع تداوم خواسته ها برای غیر اسلامی ساختن سیاست بود و البته که ایرانی ها ازین مساله بسیار نگران استند. از سوی دیگر، آنان تلاش دارند تا مساله را این گونه توجیه کنند که حکومت مرسی به حد کافی اسلامی نبود. آنان حکومت مصر یا هر کشور دیگر که دچار این وضعیت شده را ملامت خواهند کرد که چرا مثل ایران جدی نبوده اند.»
روابط میان ایران و مصر در سال 1980 پس از آن به وخامت گرایید که قاهره با بیت المقدس پیمان صلح بست.
اما بعد از سقوط حسنی مبارک در سال 2011 میلادی، تهران امیدوار بود که دوستِ جدیدِ را در مصر دریابد.
هنوز روشن نیست که بحران روان در مصر روی روابط میان ایران و مصر چقدر تأثیر خواهد گذاشت اما نشانه های اولی چنین وانمود می سازد که ایران کمتر مطمئن است.
مقام های ایرانی گفتند که این قیام ها نشان می دهد که نفوذ امریکا در مصر در حال شکست است و همچنین مردم این کشور به چنگ زدن به اسلام دلگرم استند.
اکنون، بحران در مصر چالشِ تازهء را در برابر ایران قرار داده است و این پیام را به آخوند های ایرانی فرستاده که "بیداری اسلامی" در مصر چگونه دچار خرابی شد.
هنوز تهران در مورد این بحران زیاد سخن نگفته است. تنها، وزارت خارجهء این کشور همین قدر گفته که تقاضا های مشروع مردم باید عملی شود و همچنین هشدار داده که دشمنان و بیگانه گان به دنبال فرصت طلبی استند.
هنوز علی خامنهء رهبر عالی مذهبی ایران در مورد برکناریِ مرسی علناً چیزِ نگفته است.
اما، لحن و لفظ آخوند های ایرانی دیروز جمعه چنان بود که از آن بوی نگرانی به مشام می رسید.
آخوند های تندرو در نقاط مختلف ایران گفتند که مرسی به خاطر طرفداری از امریکا و اسراییل برکنار شد.
آیت الله احمد خاتمی دیروز در هنگام خطبهء نماز جمعهء تهران گفت که به جایِ این که مرسی جهان اسلام را به یکپارچگی دعوت کند، حکومت تحت رهبری او به گفتهء خاتمی از کفار قاتل حمایت کرد.
احمد خاتمی همچنین گفت که حکومت مرسی در عرصهء سیاسی با رژیم صهیونیستی سر و کار داشت به گونهء که در تضاد با اصول قبلی اش بود.
رسول نفیسی تحلیلگر ایرانی مقیم امریکاست.
او می گوید که اکنون تهران تلاش دارد تا مسالهء را توجیه کند که توسط برخی از ناظران به مثابهء ناکامی اسلام سیاسی توصیف شده است:
« آن چی که در مصر اتفاق افتاد، در واقع تداوم خواسته ها برای غیر اسلامی ساختن سیاست بود و البته که ایرانی ها ازین مساله بسیار نگران استند. از سوی دیگر، آنان تلاش دارند تا مساله را این گونه توجیه کنند که حکومت مرسی به حد کافی اسلامی نبود. آنان حکومت مصر یا هر کشور دیگر که دچار این وضعیت شده را ملامت خواهند کرد که چرا مثل ایران جدی نبوده اند.»
روابط میان ایران و مصر در سال 1980 پس از آن به وخامت گرایید که قاهره با بیت المقدس پیمان صلح بست.
اما بعد از سقوط حسنی مبارک در سال 2011 میلادی، تهران امیدوار بود که دوستِ جدیدِ را در مصر دریابد.
هنوز روشن نیست که بحران روان در مصر روی روابط میان ایران و مصر چقدر تأثیر خواهد گذاشت اما نشانه های اولی چنین وانمود می سازد که ایران کمتر مطمئن است.
