تاپی نخستین تجربه ی مشترک منطقه ای افغانستان
قدم خیر تاپی را به فال نیک می گیریم
| موقعیت جغرافیایی و ژیوپولیتیک آن در خاورمیانه که همواره بلای جان و مایه ی دردسر و چشم طمع بیگانگان شده است اینبار خوش یمن و مبارک باشد | ||||
| تاریخ انتشار: ۱۳:۵۶ ۱۳۹۶/۱۲/۳ | کد خبر: 147205 | منبع: | پرینت  | |
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، در میان چهار کشور عضو پروژه ی انتقال گاز تاپی از ترکمنستان به هندوستان که از مسیر افغانستان و پاکستان می گذرد، شاید به جرات بتوان گفت کابل به مراتب نسبت به دیگر کشورهای مذکور در جایگاه متزلزل تر و به فراخور آن محتاج تر به انجام عاجل این امر است چرا که...
چرا که در طی سالیان اخیر بی ثباتی و ناامنی فزاینده که سر تیتر خبرهای داخلی و دنبال کنندگان منطقه ای، نقل محافل و مجالس آگاهان سیاسی و نهادهای مدنی، رسانه های غربی و به تبع آن افکار عمومی بوده است؛ کمتر خبرهای خوشی همچون پروژه ی انتقال گاز تاپی می شنویم که آبی بر آتش این التهاب جانسوز باشد.
از دسامبر 2015 میلادی مصادف با قوس 1393 که عملا این پروسه ی عظیم منطقه ای کلید خورد تا 4 حوت 1396 که رسما از هرات و با حضور روسای جمهور هر سه کشور فوق الذکر، افتتاح می گردد؛ بارقه های امید در دل مردم ملکی جوانه زده و این پروژه را به فال نیک گرفته ایم.
باشد که بنابر اظهارات اشرف غنی، افغانستان چهارراه و بلکه شاهراه منطقه قرار گیرد و موقعیت جغرافیایی و ژیوپولیتیک آن در خاورمیانه که همواره بلای جان و مایه ی دردسر و چشم طمع بیگانگان شده است اینبار خوش یمن و مبارک باشد و قدم خیر تاپی را بر دیدگان اقتصاد و اشتغال افغانستان بگذارد.
هشتصد و شانزده کیلومتر خط لوله ی انتقال گاز تاپی شامل پنج پایه ی پمپ فشار به ارزش بالغ بر یک میلیارد دالر در گذر از ولایات هرات، فراه، نیمروز و قندهار به خودی خود می تواند موجب رونق اقتصادی، اشتغال، تامین امنیت نسبی و نیز ارتقاء جایگاه افغانستان در منطقه و جهان شود چه اگر...
چه اگر مطابق پیش بینی ها و برنامه ریزی های تخمین زده شده همراه با خطوط لین برق، فیبرهای نوری، راه آهن و جاده سازی باشد که با صرفه جویی چند میلیون دالری در هزینه، به کارگیری نیروی اشتغال و توسعه ی زیرساخت های شهری مطابق استانداردهای جهانی نورعلی نور خواهد شد.
چرا که در طی سالیان اخیر بی ثباتی و ناامنی فزاینده که سر تیتر خبرهای داخلی و دنبال کنندگان منطقه ای، نقل محافل و مجالس آگاهان سیاسی و نهادهای مدنی، رسانه های غربی و به تبع آن افکار عمومی بوده است؛ کمتر خبرهای خوشی همچون پروژه ی انتقال گاز تاپی می شنویم که آبی بر آتش این التهاب جانسوز باشد.
از دسامبر 2015 میلادی مصادف با قوس 1393 که عملا این پروسه ی عظیم منطقه ای کلید خورد تا 4 حوت 1396 که رسما از هرات و با حضور روسای جمهور هر سه کشور فوق الذکر، افتتاح می گردد؛ بارقه های امید در دل مردم ملکی جوانه زده و این پروژه را به فال نیک گرفته ایم.
باشد که بنابر اظهارات اشرف غنی، افغانستان چهارراه و بلکه شاهراه منطقه قرار گیرد و موقعیت جغرافیایی و ژیوپولیتیک آن در خاورمیانه که همواره بلای جان و مایه ی دردسر و چشم طمع بیگانگان شده است اینبار خوش یمن و مبارک باشد و قدم خیر تاپی را بر دیدگان اقتصاد و اشتغال افغانستان بگذارد.
هشتصد و شانزده کیلومتر خط لوله ی انتقال گاز تاپی شامل پنج پایه ی پمپ فشار به ارزش بالغ بر یک میلیارد دالر در گذر از ولایات هرات، فراه، نیمروز و قندهار به خودی خود می تواند موجب رونق اقتصادی، اشتغال، تامین امنیت نسبی و نیز ارتقاء جایگاه افغانستان در منطقه و جهان شود چه اگر...
چه اگر مطابق پیش بینی ها و برنامه ریزی های تخمین زده شده همراه با خطوط لین برق، فیبرهای نوری، راه آهن و جاده سازی باشد که با صرفه جویی چند میلیون دالری در هزینه، به کارگیری نیروی اشتغال و توسعه ی زیرساخت های شهری مطابق استانداردهای جهانی نورعلی نور خواهد شد.
در همین راستا و به علت اینکه تاپی نخستین تجربه ی مشترک منطقه ای افغانستان است درصورت اجرای صحیح و بهره گیری اصولی می تواند همراه با خود و در پی خود، پروژه های سود آور و مشارکت های کلان اقتصادی و قراردادهای دو سر سود و مشترک المنافع را به ارمغان بیاورد ان شاء الله!
