مردان قهرمان

مردانی که قهرمانانه دفاع کردند

نویسنده: بهار مهر، مشاور ارتباطات استراتیژیک وزارت امور داخله 

هشت صبح

 - شنبه، ۱۲ جوزا ۱۳۹۷

حوالی ساعت ۱۲:۳۰ روز چهارشنبه ۳۰ می ۲۰۱۸، ده مهاجم مجهز به سلاح‌های سبک و سنگین و واسکت‌های انتحاری سوار بر دو عراده واسطه‌ی زرهی با عبور از چند ایست بازرسی مناطق شمال غربی پایتخت، خود را به نزدیکی قراول اول وزارت امور داخله در سرک غربی میدان هوایی کابل رساندند.

در مورد این‌که مهاجمین چگونه توانستند تا این نقطه‌ی حساس شهر برسند، تحقیقات جریان دارد و عجالتاً به آن نمی‌پردازم، اما آنچه که پس از آن رخ داد در خور اهمیت است.

با توجه به اطلاعاتی که از قبل در مورد تهدیدات احتمالی در حلقات امنیتی پیوسته مبادله می‌شغود، منسوبین پولیس قرارگاه وزارت امور داخله در این روز در احضارات به سر می‌بردند، تدابیر و تحکیمات لازم نیز از قبل در این زمینه وجود داشت. از این رو وقتی مهاجمین به اولین ایست بازرسی می‌رسند، کارت‌های جعلی هویت و لباس‌های غیر معمول آن‌ها (که شبیه یونیفورم سابق نیروهای بین‌المللی به نظر می‌رسید) از سوی سربازان و افسران توظیف شده در این ایست، شناسایی می‌شود. در همین هنگام مهاجمین که خود را در تله می‌یابند، با پیاده شدن از واسطه‌ها به تیراندازی آغاز می‌کنند. مهاجمین با استفاده از اولین انتحاری به جاده‌ی منتهی به اولین درب ورودی وزارت پیش می‌روند.

در جاده‌ی منتهی به درب ورودی وزارت امور داخله چندین نقطه‌ی حاکم و برج‌های مشرف بر جاده، برای حالات این‌چنین پیش‌بینی شده است، موانع در خود این جاده به صورت زیگزاک قرار گرفته و کمره‌های امنیتی تمام ساحه را به صورت شبانه‌روزی زیر نظر دارد. طول این جاده که به صورت تخمینی ۵۰۰ متر است، اسفالت شده و در دو موقعیت، تانک‌های زرهی نوع هاموی قرار گرفته است. با این اوصاف، نویسنده این جاده را «دهلیز مرگ ترویستان» می‌نامد.  

فرمانده محمدطیب قاسمی، رییس ارکان قرارگاه وزارت امور داخله اولین فرد در قدمه‌ی رهبری قرارگاه وزارت است که به صحنه‌ی درگیری می‌رسد، او با مشاهده‌ی اوضاع، سوق و اداره‌ی نیروها را  به دست می‌گیرد و با توظیف فرمانده ثنا الله کریمی، قوماندان تولی اول قرارگاه در راس نیروهای پولیس قرارگاه به ضد حمله آغاز می‌کنند.

پس از نیم ساعت درگیری فرمانده ثنالله تصمیم گیرد که با یک واحد سه نفری و با واسطه‌ی هاموی به مصاف ترویستان برود، او علی‌رغم ممانعت همکارانش با شجاعت بی‌نظیر تانک را در میان مهاجمین انتحاری می‌راند و در دم سه تن آن‌ها را به هلاکت می‌رساند. اما مرمی به او و راننده‌اش «مبین» اصابت می‌کند و آن‌ها متوقف می‌شوند. در این هنگام، اجمل فایض، فرمانده قرارگاه با نیروهای اضافی از عقب دهلیز مرگ تروریستان سر می‌رسد و ۷ تروریست باقی مانده در زیر رگبار هدفمند نیروهای پولیس، توان هر گونه تحرک را از دست می‌دهند.

فرمانده اجمل فایض که سال‌ها فرماندهی قطعات خاص پولیس ملی را به عهده داشته می‌گوید: «ما در مساعی مشترک با سایر واحدهای نیروهای دفاعی و امنیتی به دشمن فرصت سر بلند کردن ندادیم، هماهنگی میان ما عالی بود و دشمن در کمتر از ۵۰ دقیقه در «دهلیز مرگ» نابود شدند.» 

آنچه در نبرد سخت و تقریباً نبرد تن‌به‌تن نیروهای پولیس با مهاجمین اتفاق افتاد و سرکوب سریع و به موقع تروریستان را  بدون هیچ مبالغه‌ای می‌توان پای مردانی حساب کرد که قهرمانانه ایستادند و دفاع کردند. فرمانده اجمل فایض، طیب قاسمی، ثنا الله کریمی، نورآغا و سربازان دلیر آن‌ها  با تدبیر عالی، توانایی رزمی و شجاعت بی نظیر یکی از مهم‌ترین تأسیسات امنیتی افغانستان را که اسناد مهم، طبقه‌بندی‌شده و معلومات با ارزش میلیون‌ها شهروند در آن ذخیره و نگهداری می‌شود، بدون هیچ تلفات انسانی محافظت کردند. میلیاردها افغانی سرمایه‌ی متعلق به مردم و پولیس را نجات دادند و از ریختن خون انسان‌های بی‌شماری در ماه رمضان جلوگیری کردند. این‌ها قهرمان‌های زنده‌ی پولیس اند و الگویی برای شهامت، تدبیر و مبارزه برای هم‌سنگران و هم‌قطاران خود در نبرد علیه ترویستان؛ نبردی که تا محو کامل تروریستان، حفظ ارزش‌های دموکراتیک، نظام مردم‌سالار و بقای افغانستان آزاد و سربلند ادامه خواهد داشت.