روسیه، هند، چین و اسلام اباد
افغانستان: روسیه، هند، چین و اسلام اباد
روسیه، هند و چین تمام مساعی شان را برای ان بخرج میدهند، تا افغانستان را به دولت صلح امیز و شگوفان مبدل سازند. این مطلب را در این روزها سرگی لوروف وزیر خارجه روسیه در دهلی در ملاقات سران وزارت های خارجه سه کشور اعلام داشته است. طوریکه سرگی لوروف خاطرنشان ساخت، انها توافق نمودند که این کار را در چوکات سازمان ملل متحد و سازمان همکاری شانگهای تحرک بخشند.
موضوع را مبصر ما پیوتیر گنچاروف دنبال میکند.
احترام سرگی لوروف به سازمان ملل متحد و سازمان همکاری شانگهای قابل فهم است. در حال حاضر مساله افغانستان را عملاً ایالات متحده امریکا و ایتلاف در صورت انحصار کرده که خود مساله، خاصتاً عواقب ان، اگر حل نشود، بیشتر خصوصیت منطقوی دارد. از همینرو در ملاقات دهلی وزرای خارجه سه کشور در جریان بحث در باره چلنج های ممکن منطقوی توجه خاصی به افغانستان مبذول داشتند.
اینکه روسیه، هند و چین به حل موضوع افغانستان بعد از ان خواهند پرداخت که از انجا امریکا و ناتو برایند، از مدتها بدینسو در رسانه های مختلف مطرح شده بود. و اصولاً باید چنین باشد. ولی یک مشکل وجود دارد و ان پاکستان است. فورمول مشهور زرداری را « چون پاکستان – بخش پرابلم افغانستان است، پس ان باید بخش حل ان نیز باشد»، هیچکس رد نکرده است. همه با ان به خاطر موافق اند که این واقعاً هم چنین است. در این صورت این مساله نیز مهم است که مسکو، دهلی و پثیکن تا چه حد در مورد حل مساله افغانستان تشریک مساعی موفقانه انجام داده میتوانند. برعلاوه این، خود اسلام اباد نسبت به این مساله که ان را نادیده گرفته، چگونه برخورد مینماید؟ به نظر پیتیر توپیچکانوف متخصص مسایل پاکستان در این مورد توجه فرمائید:
بین مسکو و اسلام اباد دیالوگ تشدیدی، بشمول تبادله منظم هیات ها جریان دارد. در عین حال پاکستان در این مورد بسیار خوب اگاه می باشد که مسکو نسبت به موضعگیری خود پاکستان در مورد مساله افغانستان چگونه برخورد می نماید. و بالاخره، لوروف بصورت تصادفی خاطرنشان نساخته که تشریک مساعی فعال روسیه، هند و چین در جهت افغانستان در چارچوب سازمان همکاری شانگهای پلان میشوند، جای که بدون تردید، برای خود پاکستان دورنمای بسیار خوبی وجود دارد.
با این یادداشت خوشبینانه کارشناس روسی میتوان به موضوع نقط پایان گذاشت. و باید فقط یک جز را بر ان افزود. سازمان همکاری شانگهای مساله عضویت دهلی و اسلام اباد را در این سازمان به مثابه اعضای کامل الحقوق بررسی میکند. و این مساله در ارتباط با مساله افغانستان بررسی میشود.
موضوع را مبصر ما پیوتیر گنچاروف دنبال میکند.
احترام سرگی لوروف به سازمان ملل متحد و سازمان همکاری شانگهای قابل فهم است. در حال حاضر مساله افغانستان را عملاً ایالات متحده امریکا و ایتلاف در صورت انحصار کرده که خود مساله، خاصتاً عواقب ان، اگر حل نشود، بیشتر خصوصیت منطقوی دارد. از همینرو در ملاقات دهلی وزرای خارجه سه کشور در جریان بحث در باره چلنج های ممکن منطقوی توجه خاصی به افغانستان مبذول داشتند.
اینکه روسیه، هند و چین به حل موضوع افغانستان بعد از ان خواهند پرداخت که از انجا امریکا و ناتو برایند، از مدتها بدینسو در رسانه های مختلف مطرح شده بود. و اصولاً باید چنین باشد. ولی یک مشکل وجود دارد و ان پاکستان است. فورمول مشهور زرداری را « چون پاکستان – بخش پرابلم افغانستان است، پس ان باید بخش حل ان نیز باشد»، هیچکس رد نکرده است. همه با ان به خاطر موافق اند که این واقعاً هم چنین است. در این صورت این مساله نیز مهم است که مسکو، دهلی و پثیکن تا چه حد در مورد حل مساله افغانستان تشریک مساعی موفقانه انجام داده میتوانند. برعلاوه این، خود اسلام اباد نسبت به این مساله که ان را نادیده گرفته، چگونه برخورد مینماید؟ به نظر پیتیر توپیچکانوف متخصص مسایل پاکستان در این مورد توجه فرمائید:
بین مسکو و اسلام اباد دیالوگ تشدیدی، بشمول تبادله منظم هیات ها جریان دارد. در عین حال پاکستان در این مورد بسیار خوب اگاه می باشد که مسکو نسبت به موضعگیری خود پاکستان در مورد مساله افغانستان چگونه برخورد می نماید. و بالاخره، لوروف بصورت تصادفی خاطرنشان نساخته که تشریک مساعی فعال روسیه، هند و چین در جهت افغانستان در چارچوب سازمان همکاری شانگهای پلان میشوند، جای که بدون تردید، برای خود پاکستان دورنمای بسیار خوبی وجود دارد.
با این یادداشت خوشبینانه کارشناس روسی میتوان به موضوع نقط پایان گذاشت. و باید فقط یک جز را بر ان افزود. سازمان همکاری شانگهای مساله عضویت دهلی و اسلام اباد را در این سازمان به مثابه اعضای کامل الحقوق بررسی میکند. و این مساله در ارتباط با مساله افغانستان بررسی میشود.
