آمریکا بعنوان عامل سیاست جهانی
خود بزرگ بینی آمریکا بعنوان عامل سیاست جهانی
به عقیده اوباما مسکو در انزوای بینالمللی قرار گرفته. ولی همه با این گمان موافق نیستند. «لئونید گوسف» کارمند علمی انستیتوی تحقیقات بینالمللی وزارت امور خارجه روسیه که مخالف این ادعا بوده گفت:
انزوا یعنی چه؟ روسیه چند توافقنامه با چین بسته و روابط آن با کشور های اورپایی بر جای خود باقیمانده: با آلمان، ایتالیا و فرانسه. داد و ستد و مبادله دانشجویان و دیگر اشکال همکاریها ادامه دارد. به این خاطر گفتهها در باره انزوای روسیه لفاظی توخالی بیش نیست و در ضمن در جایی مناسب ایراد شده است.
به عقیده «بوریس مژویف» معاون سردبیر روزنامه معتبر «ایزوستیا» چاپ مسکو هدف سخنان اوباما در مقابل قشر ممتاز تظامیان آن کشور مصرف داخلی است. او ادامه داد:
سخنران در درجه اول آمریکایی ها را مخاطب قرار داد. زیرا بجز آنها هیچکس باور ندارد که باراک اوباما به منزوی شدن روسیه دست یافته است. همه خوب میدانند که انزوای جدی مسکو نه از نظر اقتصادی و بهخصوص از لحاظ سیاسی اصلاً مطرح نیست.
به گفته «آلکسی پیلیکو» رئیس مرکز ارتباطات اوراسیا مانع اساسی در واکنش بسنده آمریکایی ها به خطرات و چالش های جدید، خودبزرگ بینی آنها است. او گفت:
آمریکا در حالیکه دیگر قدرت برتر جهانی نیست همانطوریکه 10 - 15 سال پیش بود باز هم با لجاجت سعی دارد نقش این قدرت را بازی کند، هر چند که این نقش با منافع و پوتانسیل آن کشور مطابقت ندارد. علت این نیست که نخبگان آمریکایی به این امر پی نمی برند که زمان آقایی آمریکا در جهان سپری شده و دیگر باز نمی گردد مطلب سر آن است که به افکار عمومی آمریکا این ایده تلقین شده که آمریکا در جنگ سرد پیروز شده و کشور پیشتاز در جهان است. این ایده جزو ایدئولوژی دولتی آمریکا شده و تنها با مرور زمان تغییر خواهد کرد.
نشانه تلویحی درست بودن این ادعا این گفته اوباما میباشد که حتی موجود بودن بهترین چکش در دست گویای آن نیست که هر مساله به میخ تبدیل می شود. مثل اینکه رئیس جمهور اعتراف کرده که وسایل و اقدام های تأثیر گذاری قهری در سیاست جهانی محدود است.