جايگاه كريمه
تسلیحات روسیه در کریمه © Sputnik/ Alexey Nichukin
روسیه
18:33 20.03.2016
021060
سیستم پدافند هوایی کریمه با دو هنگ موشک مجهز به سیستم«اس -300 پ.ام» تقویت شده است.
دو سال از زمان پیوستن کریمه به روسیه گذشته است. گروهبندی نیروهای مسلح روسیه در این شبه جزیره نو شده است. به مناسبت سالگرد رفراندوم در خصوص مقام شبه جزیره (که 16 ماه مارس سال 2014 میلادی برگزار شد) رادیو اسپوتنیک در صدد ارزیابی سطح استقرار تسلیحات در خاک منطقه جدید فدرال برآمد.
شبه جزیره کریمه قبل از هرچیز ناوگان دریایی است. در قرن 18، کریمه روسی به شکل خاص خود وجود نداشت، اما ناوگان دریای سیاه وجود داشت. طبیعتا بازگشت شبه جزیره باعث تحکیم سواستوپل به عنوان پایگاه جدید دریای سیاه می شود. ترکیب این ناوگان فقط از دو کشتی کوچک موشکی از نوع « سرپوخوف» و « دره سبز» (21631) تشکیل شده بود. زیردریایی جدید پروژه 636.3« نووسیبیرسک» و « راستوف کنار دن» و دو زیردریایی « کراسنودار» و « آسکول قدیمی» که اکنون در ناوگان شمال آزمایش می شوند به این ناوگان خواهند پیوست. شش زیردریایی از این نوع در ناوگان دریای سیاه وجود خواهد داشت.
نیروی دریایی ناوگان دریای سیاه سالهای طولانی تنها جزء قدرت هوایی روسیه در کریمه بود. دو هنگ هوایی با بمب افکن های « سو —24» و « سو —24 ام.ار» و هواپیمای گشت « بِ-12» ، هواپیمای حمل و نقل « آن —26» و بالگرد « کا —27» و « می —8». اما پس از الحاق کریمه به روسیه، سه هنگ دیگر به نیروی هوایی اضافه شدند.
سیستم پدافند هوایی کریمه با دو هنگ موشک مجهز به سیستم های « اس —300 پ.ام» تقویت شده است: در سواحل سواستوپل و در عمق شبه جزیره. این هنگ ها برای دفاع مجتمع موشکی — توپخانه ای « پانسیر — اس» مستقر شدند.
در ارتباط با مفاد موافقت نامه سال 1997 میلادی در کریمه فقط بخش هایی کا با ناوگان دریایی مرتبط بود مستقر شده بود. از اینرو دسته 810 تفنگداران دریایی ناوگان دریای سیاه ، یکی از بخش های کلیدی که در حوادث فوریه سال 2014 میلادی نقش مهمی بازی کرد جزء اصلی زمینی نیروها خواهد بود. هنگ موشکی 1096 « اوسا-آ.ک.ام» به این بخش تحویل داده شد. بخش های دیگر نظامی در شبه جزیره کریمه تشکیل می شوند.
بعلاوه در کریمه، یکسری واحد تأمینات از جمله مهندسی ، بخش دفاع شیمیایی و تأمینات مادی — فنی و هنگ مبارزه راداری مستقر می شوند.
با صحبت در باره افزایش تسلیحات روسیه در کریمه، باید گفت که این روند « از صفر» شروع شده است. توافق مربوط به ماده ناوگان دریای سیاه به تاریخ 1997 تا حد زیادی حضور نظامیان روسیه در خاک شبه جزیره را محدود کرد. از اینرو، هم اکنون بهتر است نه از نظامی کردن اجباری کریمه، بلکه از تشکیل گروه های کامل نیروها در انواع مختلف صحبت کرد که از نظر امکانات خود متعادل ومجهز به فناوری جدید است.
خودویژگی جغرافیایی کریمه و موضع برتر « ناو غرق نشدنی» دریای سیاه، در انتخاب گروهبندی های نظامی توسط ریاست روسیه تعیین کننده است. در اینجا تلاش برای نمایش تنوع تسلیحات در مقایسه با منطقه دفاعی کالینینگراد صورت می گیرد که تا دندان مسلح است.
وقتی ژنرالهای آمریکایی می گویند که روسیه در کریمه و کالینینگراد منطقه به اصطلاح « غیر قابل نفوذ» ایجاد کرده است، منظور آنها همانا با تسلیحات مستقر در این دو منطقه در ارتباط است: گروهبندی قوی تسلیحات ضربتی و دفاعی که قادر است با استفاده از مجتمع های نظامی دریایی، هوایی و زمینی دشمن بالقوه را در فاصله دوری از خاک کشور نگه دارد.
شبه جزیره کریمه با « باستیل های» خود و سیستم پدافند هوایی تقویت شده، می تواند پاسخ خوبی باشد.
