شکستنِ سدِ دفاعی بلخ
شکستنِ سدِ دفاعی بلخ
تحليل از صديقي محمد
تغییرات دراماتیکی در شمال شرق وشمال غرب افغانستان رخ داده است.استان کندز دشمال شرق بصورت درماتیکی بدست طالبان سقوط نمود.آزاد سازی دوباره شهر کندز وحومه های آن بوسیله ارتش وپولیس ونیرو های مقاومت ملی که نیروی هوائی امریکا در آن سهم داشتند،هرچند ظالبان از شهر بیرون رانده شدند ولی شفاخانه 90 بستر ام اس اف در شهر کندز بوسیله ظیارات جنگی امریکائی بمباران وبه خون وآتش کشیده شد.
حمله دوباره جند ماه پیش طالبان در سال روان به کندز وشکست خوردن دوباره آنها بوسیله رزمندگانِ سربکف ارتش وپولیس ونیروهای مقاومت ملی، تلاش های پاکستان انگلستان وایالات متحده امریکا ودولت کابل در حلقات بالائی را در بی ثباتی شمال شرق به نفع طالبان وداعشیا ناکام ساخت.اگر کندز سقوط می کرد،شکستن سد دفاعی بلخ آسان می گردید.اما پایداری ومقاومت مردمی وروحیه رزمی بلندبالا در شمال شرق، طالبان آی اس آی را در یک حالت دفاعی گریز وحمله وقطاع الطریقی کشاند.مردم در خط ارتش وپولیس ونیروهای مقاومت ملی در پیکار تاریخی یاری می رسانند.شمال شرق مسلح ودیوار های دفاعی خود را دریک ساحه وسیع در هندوکش شرقی تا استان پنجشیر وپروان به گرد طالبان کشیده اند ودر شمال غرب جنرال اعطا محمد نور سد دوفاعی پر قدرت را در برابر تهاجم طالبان وداعشیان ونیرو های داخلی طرفدار آنها از جمله جنرال دوستم،جمعه خان همدرد وگلبدین حکمتیار وخلقی ها وافغان ملتی ها دریک ساحه وسیع در هندوکش غربی که بسوی قندهار وهرات وهلمند کشیده می شود دیوار های دفاعی به وجود آورده است.
انئلاف پاکستان ،ترکیه، امریکا وانگلیس وسعودی وطالبان وشورای حقانی ومتفقین داخلی آنها حلقات مافیایی بالای قدرت زیر شال غنی وجنرال دوستم وحکمتیار ونیروهای نامرئی طرفداران آنها در صدد شکستن سد دفاعی بلخ هستند تا با بدست گرفتن این شهر کلیدی همرز زبکستان که به ترکیه وصل می شود، سرنوشت جنگ را در افغانستان به نفع اهداف اقتصادی وسیاسی وسیاسی جئیوپلیتیک تغییر بدهند وطالبان ولشکر های تحت پوشش را در حوزه شمال غرب حاکم دوران بسازند ونیروی های جمعیت اسلامی وطرفداران آنها را در منطقه به دام های خونین گرفتار سازند.
شورای دفاعی بلخ وسربکفان پیشمرگان ومتحدان آنها در یک ساحه وسیع در منطقه در کار ترصد اوپراتیفی از سفربری های مرموز جنرال دوستم ونیروهای نظامی حکمتیار هستند وحرکات مهره های داخلی اتئلافیون را در منطقه تعقیب می کنند.
شمال غرب آبستن تضاد های است که روز به روز تشدید می یابد.خشم شورای دفاعی بلخ به رهبری استرجنرال اعطا محمد نور علیه حکومت کابل به مرز انفجار رسیده است.علی رغم آماده گی دفاعی نیروی های تحت فرمان شورای دفاعی بلخ،لشکر های مرئی{جنرال دوستم وجمعه خان همدرد} ولشکر های نامرئی{حکتیار وطالبان وجاسوسان آی اس آی وسیا} در منظقه به نفع پلان مرکزی در بلخ وسمنگان وفریاب وسرپل وبادغیس عمل می کنند.
این ها در پی آن هستند که جنرال اعطا وشورای دفاعی بلخ را در یک توطئه آشوب تظاهرات از احزاب سیاسی وارذال ها واوباشان تحت پوشش، بپیچانند وبهانه ای بدست دهند تا جرقه آتش آشوبهای رسانه ای فیس بوکی دربلخ زده شود به رسم انقلابات فیس بوکی «بهار عرب» که دود ازدمار انقلابیون کشید وآدمکشان داعشیان را به صحنه آورد.
جنرال دوستم،جمعه خان همدرد،گلبدین، ویاران نامرئی ومرئی آنها در بلخ منتظر فرصت هستند که نخستین جرقه آتش آشوب مخالفت با جنرال اعطا آتش فشانی شود تا به بهانه دفاع از مردم بلخ لشکر ها را در پیکار با جنرال اعطا به حرکت آورند.جنرال دوستم در عقب بلخ در جوزجان لنگر انداخته تا با آتش فشانی شدن نخستین جرقه آتش توطئه، آستین جنگ با حریف قدیمی بر بزند .
ازسوی دیگر ائتلاف هند ایران وروسیه در عقب نیرو های مخالف پروژه توطئه سیاسی درشمال، به ائتلاف شمال مدد ویاری مالی واستخباراتی ونظامی می رسانند .هند در افغانستان هیچ امتیاز به امریکا وانگلیس وپاکستان نمی دهد.بقای اقتصادی وتجاری کالا های هند به آسیای مرکزی از راه شمال افغانستان است.هند دو میلیارد دالر را صرف پروژه های عام المنفعه از جمله اعمار بند سلماء وپارلمان افغانستان کرده وبا اعمار جاده چاه بهار ده هامیلیارد دیگر خرج می کند تا راه تجارت واقتصاد ونفوذ را در بخش بزرگ آسیائی جنوب غربی وجنوبی وآسیای میانه باز نماید.افغانستان برای هند حیاتی است.دهلی از اختلافات داخلی پاکستان که به شکل جنگهای در بلوچستان ووزیرستان شمالی وجنوبی ودره سوات روشن گردید، بیشترین سود را برده است.زمامداران هند افغانستان را به دست پاکستان رها نمی کنند.هند زیر فشار های امریکا قادر نشد که ارتش افغانستان را به پول هلی بوسیله انواع سلاح های ساخت روسیه تجهیز نماید.واز ارتش دفاعی افغانستان که امریکا وناتو ضعیف ساخته اند یک ارتش تعرضی مجهز به آتش پرقدرت هوائی بسازند.اما هند به امریکا ویاران منطقه ای آنها در افغانستان نمی دهد .کاسه خشم دهلی در افغانستان در حال لبریز شدن است.ایران وروسیه با توجه به اهداف اصلی حریفان منطقه ای وجهانی امتیاز برای آنها نخواهند داد.
جنگ در شمال به مرحله ای سرنوشت سازی رسیده است.تضاد ها در شمال متمرکز شده است.البته، در جنوب نیز کشمکشها ادامه دارد.اما شمال در سرنوشت جنگ کنونی در افغانستان نقطه عطف تاریخی سیاسی است.بی ثباتی درشمال راه را بسوی بی ثباتی وشعله ور شدن آتش جنگ های خونین قومی ومذهبی ونژادی در یک ساحه وسیع به شمول هزاره جات باز خواهد نمود وافغانستان باردیگر در جنگ تفرقه سمتی پارچه پارچه خواهد شد.
برهم خوردن معادلات سیاسی ونظامی در شما شرق وشمال غرب به نفع طالبان آی اس آی واسلامیست های جند ملیتی به شمول ارتجاع داخلی افغانستان را به حمام های خونین در یک ساحه وسیع تبدیل خواهد کرد.کنترول برهندوکش شمالی ودره دژ پنجشیر در مرکز رقبابت ها میان دو طرف مخالف مرکزیت دارد.
حکومت وحدت ملی در حلقات بالایی قدرت سیاسی با وارد کردن حکمتیار که در هندوکش شرقی در تخار وکندوز ننگرهار نیرو های دارد ودر اطراف وادی پنجشیر نیز در پروان وغوربند ورستاق فرخار وبغلان نیروی های پراگنده دارد، در پی یک کاسه کردن کار پنجشیر هستند تا حکمتیار را در آنجا مستقر سازند.
هرچند جنرال اعطا سد دفاعی محکم در بلخ بوجود آورده است، اما جنبش ملی دوستم در میان ازبیک های بلخ وشبرغان ومیمنه نفوذ دارد ومی تواند راه های عقبی نیروهای جمعیت اسلامی در فاریاب وسرپل را با بلخ بسته نماید وبلخ را به محاصره بکشد.در استان سمنگان در دره صوف طالبان با ازبیک ها وترکمن های محل جوش خورده اند وتهدید از شمال شرق هستند.
چیزی که هست نفرت شدید مردم افغانستان ازحکومت اشرف غنی و طالبان وداعشیان وپاکستان وامریکا وانکلیس است.نسل جدید در میان اقوام تاجیک وهزاره وازبیک وپشتون آزاادیخواه ضد طالبان وضد پاکستان وامریکا با روحیه بیدار به میدان آمده اند.مردم با حکومت وطالبان نیست.در مناطق تحت کنترول طالبان باز خود مردم پشتون از طالبان که این همه ظلم وتاریکی آورده اند ونوکر پاکستان هستند نفرت دارند.ترس از خیزش میلیونی در شهر ها علیه امریکا وناتو دردل زمامداران انگلیس وامریکا خانه کرده است.استعمار نفرت را در دل مردم می آورد.نفرت مردمی چون آتشین شود هیچ قدرتی تاب ماندگاری در برابر آن ندارد.
برداشتاز برگه: صديقي محمد
