بحران بانکهای فرانسه
آیا بحران بانک های فرانسه را منفجر خواهد کرد ؟
@fotolia
نوشتۀ شهلا رستمی
روزنامه های امروز چاپ پاریس، به طوفانی که در بورس های جهان بر پا شده پرداخته همگی با برگزیدن عناوین مختلف به خبر کاهش ارزش شدیدشاخص بانک های فرانسه در بورس پرداخته اند.
بررسی روزنامه های امروز فرانسه
گوش کنید (05:22)
11/08/2011 by شهلا رستمی
لیبراسیون که عنوان خود را "بحران بانک های فرانسه را منفجر می کند" قرار داده، در سرمقاله خود می نویسد : سه هفته پیش وزیر دارائی فرانسه نتایج "آزمایش استرس" را که هر از گاهی بر بانکها اعمال می شود تا ببینند وضع سلامتی و مقاومت آنها در برابر بحران چگونه است، اعلام کرد. او بر استواربودن نظام بانکی فرانسه تأکید ورزید. اما امروز آیا با قرار گرفتن در شرایط واقعی خطر، باز هم چنین ادعائی را خواهد کرد ؟ با کاهش چشمگیر شاخص بانک های فرانسه در بورس که حکایت از نگرانی بورس بازان و سرمایه گذاران دارد، این پرسش مطرح می شود که آیا نگرانی سرمایه گذاران از توانائی بانک ها در رودرروئی با بدهی های یونان، ایتالیا و اسپانیا ، غیر منطقی است ؟ به ویژه این که توانائی این کشورها و کشورهای دیگری که می توانند به سرنوشت آنان دچار شوند، در بازپرداخت بدهی هایشان ناروشن است.در مقاله دیگری لیبراسیون به سخنان نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری اشاره دارد که از اراده دولت برای کاهش بدهی های کشور در سال 2012 صحبت کرد . کاهشی که معنایش اجرای موازین سخت گیرانه، بودجه ای ریاضت کشانه و کاهش امتیازات مالیاتی است. لیبراسیون می نویسد: با این حال چندان روشن نیست که این تصمیم ها بتواند بازار های پولی را آرام کند چون این بازار ها علاوه بر "سازمان های اعتبار سنج"، اسناد صندوق بین المللی پول و چشم انداز رشد اقتصادی فرانسه را در نظر می گیرند.
"هومانیته" می نویسد "سارکوزی سیاست های ریاضت کشانه را اعمال می کند و از خیر رشد می گذرد". "هومانیته" می افزاید : رئیس جمهوری به طرح گذشته خود که افزایش سالهای بازنشستگی را در بر می گرفت افتخار می کند که گرچه "سازمان های اعتبار سنج" را خشنود کرد اما از میزان حقوق بازنشستگی می کاهد. بهای این معیارهای ریاضت کشانه را مردم عادی فرانسه خواهند داد تا ثروتمندان بتوانند مزایای خود را حفظ کنند. از جمله آنها کاهش امکانات بخش دولتی، عدم افزایش حقوق کارمندان دولت و مخالفت با افزایش حداقل حقوق است. در حالی که با اصلاحات در قانون مالیات بر ثروت ، کاهش مالیات رستوران داران و کمک به صنایعی که هیچ برنامه توسعه ای را دنبال نمی کنند به افزایش نابرابری ها کمک کرد و فرانسه را از شتاب گرفتن اقتصادش محروم نمود. کاهش 1.6% از تولیدات صنعتی از ماه مه تا ژوئن، یعنی طی یک ماه، که توسط موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی منتشر شد، خود حکایت از این واقعیت دارد.فیگارو و لوموند هم طبیعتأ به بحران پرداخته اند اما در کنار آن دو مطلب دیگر را عنوان می کنند که جالب توجه است .
فیگارو در مطلبی به این اشاره دارد که باراک اوباما ممکن است بشار اسد را رها کند. فیگارو می نویسد ظاهرأ حتا موضع نرم تر بشار اسد در ملاقات با هیأتی از شورای امنیت سازمان ملل متحد و گفتن این که اشتباهاتی انجام گرفته نخواهد توانست در این تصمیم باراک اوباما تغییر به وجود آورد. این روزنامه به عنوان شاهدی بر این ادعا به خبر شماری از رسانه های آمریکائی اشاره می کند که گفته اند اوباما این تصمیم خود را تا پایان هفته اعلام خواهد کرد. پیش از آن نیز خزانه داری آمریکا دارائی های بزرگترین بانک بازرگانی سوریه را مسدود کرده بود. یک اکسیون بین المللی همراه با اروپا و کشورهای عربی نیز در دست مطالعه است تا در آمد های سوریه و از جمله در آمد های نفتی این کشور را مسدود کنند. گفتنی است که تا به امروز آمریکا با ترس از اینکه با فروپاشی رژیم سوریه ثبات منطقه از دست برود و نیز آلترناتیوی برای جایگزینی رژیم بشار اسد مشاهده نمی کرد و از سوی دیگر نمی خواست تغییر رژیم سوریه تنها به آمریکا نسبت داده شود چندان نظر مساعدی به این تغییر نشان نمی داد . اما با تغییر موضع کشورهای عضو اتحادیه عرب، موضع آمریکا نیز تغییر کرد. در حالی که سوریه هیچ تغییر در سرکوب مخالفان نداد و تقاضای ترکیه را مبنی بر متوقف کردن خشونت ها رد کرد.
لوموند یک صفحه بزرگ را به افغانستان اختصاص داده در مطلبی به نگرانی سازمان ملل متحد از رخنه عوامل طالبان به کابل اشاره می کند. این روزنامه در مطلبی دیگر از ملا "کلام الدین" سخن می گوید که وزیر پیشین " امر به معروف و نهی از منکر" طالبان بود و اینک میخواهد در جهت برقراری صلح و آرامش در کابل فعالیت کند. او که در فردای واژگونی طالبان دستگیر شد و دو سال را در زندان گذراند، اینک از این صحبت می کند که افغانستان باید به عنوان عضو جامعه بین الملل به موازین حقوق بشر این جامعه پایبند باشد. "محمد کلام الدین" اکنون یکی از طالبان پیشین است که وارد نظام حکومتی حامد کرزأی شده و مورد توجه غربیان است. او بر تشکیل یک لویه جرگه برای رسیدن به صلح تأکید می کند در حالی که طالبان به عنوان پیش شرط خواستار خروج نیروهای خارجی شده اند. ملا "کلام الدین" می گوید موضع آنان نرم تر خواهد شد اما راه طولانی خواهد بود چرا که طالبان به کرزأی و سازمان ملل اعتمادی ندارند.
tags: روزنا مه ها
@fotolia
نوشتۀ شهلا رستمی
روزنامه های امروز چاپ پاریس، به طوفانی که در بورس های جهان بر پا شده پرداخته همگی با برگزیدن عناوین مختلف به خبر کاهش ارزش شدیدشاخص بانک های فرانسه در بورس پرداخته اند.
بررسی روزنامه های امروز فرانسه
گوش کنید (05:22)
11/08/2011 by شهلا رستمی
لیبراسیون که عنوان خود را "بحران بانک های فرانسه را منفجر می کند" قرار داده، در سرمقاله خود می نویسد : سه هفته پیش وزیر دارائی فرانسه نتایج "آزمایش استرس" را که هر از گاهی بر بانکها اعمال می شود تا ببینند وضع سلامتی و مقاومت آنها در برابر بحران چگونه است، اعلام کرد. او بر استواربودن نظام بانکی فرانسه تأکید ورزید. اما امروز آیا با قرار گرفتن در شرایط واقعی خطر، باز هم چنین ادعائی را خواهد کرد ؟ با کاهش چشمگیر شاخص بانک های فرانسه در بورس که حکایت از نگرانی بورس بازان و سرمایه گذاران دارد، این پرسش مطرح می شود که آیا نگرانی سرمایه گذاران از توانائی بانک ها در رودرروئی با بدهی های یونان، ایتالیا و اسپانیا ، غیر منطقی است ؟ به ویژه این که توانائی این کشورها و کشورهای دیگری که می توانند به سرنوشت آنان دچار شوند، در بازپرداخت بدهی هایشان ناروشن است.در مقاله دیگری لیبراسیون به سخنان نیکلا سارکوزی، رئیس جمهوری اشاره دارد که از اراده دولت برای کاهش بدهی های کشور در سال 2012 صحبت کرد . کاهشی که معنایش اجرای موازین سخت گیرانه، بودجه ای ریاضت کشانه و کاهش امتیازات مالیاتی است. لیبراسیون می نویسد: با این حال چندان روشن نیست که این تصمیم ها بتواند بازار های پولی را آرام کند چون این بازار ها علاوه بر "سازمان های اعتبار سنج"، اسناد صندوق بین المللی پول و چشم انداز رشد اقتصادی فرانسه را در نظر می گیرند.
"هومانیته" می نویسد "سارکوزی سیاست های ریاضت کشانه را اعمال می کند و از خیر رشد می گذرد". "هومانیته" می افزاید : رئیس جمهوری به طرح گذشته خود که افزایش سالهای بازنشستگی را در بر می گرفت افتخار می کند که گرچه "سازمان های اعتبار سنج" را خشنود کرد اما از میزان حقوق بازنشستگی می کاهد. بهای این معیارهای ریاضت کشانه را مردم عادی فرانسه خواهند داد تا ثروتمندان بتوانند مزایای خود را حفظ کنند. از جمله آنها کاهش امکانات بخش دولتی، عدم افزایش حقوق کارمندان دولت و مخالفت با افزایش حداقل حقوق است. در حالی که با اصلاحات در قانون مالیات بر ثروت ، کاهش مالیات رستوران داران و کمک به صنایعی که هیچ برنامه توسعه ای را دنبال نمی کنند به افزایش نابرابری ها کمک کرد و فرانسه را از شتاب گرفتن اقتصادش محروم نمود. کاهش 1.6% از تولیدات صنعتی از ماه مه تا ژوئن، یعنی طی یک ماه، که توسط موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی منتشر شد، خود حکایت از این واقعیت دارد.فیگارو و لوموند هم طبیعتأ به بحران پرداخته اند اما در کنار آن دو مطلب دیگر را عنوان می کنند که جالب توجه است .
فیگارو در مطلبی به این اشاره دارد که باراک اوباما ممکن است بشار اسد را رها کند. فیگارو می نویسد ظاهرأ حتا موضع نرم تر بشار اسد در ملاقات با هیأتی از شورای امنیت سازمان ملل متحد و گفتن این که اشتباهاتی انجام گرفته نخواهد توانست در این تصمیم باراک اوباما تغییر به وجود آورد. این روزنامه به عنوان شاهدی بر این ادعا به خبر شماری از رسانه های آمریکائی اشاره می کند که گفته اند اوباما این تصمیم خود را تا پایان هفته اعلام خواهد کرد. پیش از آن نیز خزانه داری آمریکا دارائی های بزرگترین بانک بازرگانی سوریه را مسدود کرده بود. یک اکسیون بین المللی همراه با اروپا و کشورهای عربی نیز در دست مطالعه است تا در آمد های سوریه و از جمله در آمد های نفتی این کشور را مسدود کنند. گفتنی است که تا به امروز آمریکا با ترس از اینکه با فروپاشی رژیم سوریه ثبات منطقه از دست برود و نیز آلترناتیوی برای جایگزینی رژیم بشار اسد مشاهده نمی کرد و از سوی دیگر نمی خواست تغییر رژیم سوریه تنها به آمریکا نسبت داده شود چندان نظر مساعدی به این تغییر نشان نمی داد . اما با تغییر موضع کشورهای عضو اتحادیه عرب، موضع آمریکا نیز تغییر کرد. در حالی که سوریه هیچ تغییر در سرکوب مخالفان نداد و تقاضای ترکیه را مبنی بر متوقف کردن خشونت ها رد کرد.
لوموند یک صفحه بزرگ را به افغانستان اختصاص داده در مطلبی به نگرانی سازمان ملل متحد از رخنه عوامل طالبان به کابل اشاره می کند. این روزنامه در مطلبی دیگر از ملا "کلام الدین" سخن می گوید که وزیر پیشین " امر به معروف و نهی از منکر" طالبان بود و اینک میخواهد در جهت برقراری صلح و آرامش در کابل فعالیت کند. او که در فردای واژگونی طالبان دستگیر شد و دو سال را در زندان گذراند، اینک از این صحبت می کند که افغانستان باید به عنوان عضو جامعه بین الملل به موازین حقوق بشر این جامعه پایبند باشد. "محمد کلام الدین" اکنون یکی از طالبان پیشین است که وارد نظام حکومتی حامد کرزأی شده و مورد توجه غربیان است. او بر تشکیل یک لویه جرگه برای رسیدن به صلح تأکید می کند در حالی که طالبان به عنوان پیش شرط خواستار خروج نیروهای خارجی شده اند. ملا "کلام الدین" می گوید موضع آنان نرم تر خواهد شد اما راه طولانی خواهد بود چرا که طالبان به کرزأی و سازمان ملل اعتمادی ندارند.
tags: روزنا مه ها
