مسعود تباری از قله های شامخ هندوکش
بمناسبت هفته شهید
شاه مسعود تباری از قله های شامخ هندوکش
اکرمی عبدالقیوم
24.08.2012
مسعود بزرګ از عمق ناپیداى صدای مظلومیت مارا،صدایى بلند کرد .
صدا ی، عدل و آزادی و استقلا کامل ما را صلابت مىبخشید.
و ما، استقامت و مقا ومت را ، در این مبارزه به خاطر آزادی و استقلا یک
جاه ه با تو پیشه گرفتیم و چه تحمل و تلفات سنګین، از این نوا دریافتیم،
امروز بعد از رفتن تو نام تو و آرزو های تو را فریاد سر می دهیم ای کاش می بودی و می دیدی چه میګذرد ! .
در زیر سهم گین ترین شكنجه ها تاب مىآوردیم كه شكنج احساس تو را مىدیدیم در كشاكش تازیانه ها و چكاچك شمشیرها، برقن گاه تو تاب توان ما مىداد . صداى گامها و آمدنت ما را توانمند و زخمهای ما را مرحم مىبخشید..
پیروانت مژده حضور تو را بردوش مىكشید مرهمى بودی بر زخمهاى نو به نوما . ای جانهاىشكسته ما از آن رو تاب آوردنى بود كه تو قومانده و امن ما و ملت ما راعهده دار بودی اما رفتی نیامدی!.
تحمل نیا مدنت، نشنیدن صدایت از مخا بره ها ، سنګردارا نت را سست نموده وای مسعود توکجایی ! مثلیکه ظهور دوباره ات نا ممکن شد..
آنوقت تخم صبر بودی كه در انتظار صدا و تبسمت دلتنګ شده ایم و در مقابله با دشمن تاب مىآوردیم اکنون نبودت را رنج میکشیم تا رسیدن به هرم آرزوهای تو با بال و پر می شتابیم..
اما سنگینى بار انتظار بر پشت ما،سنگینى یك سال و دو سال نیست سنگینى یك قرن و دو قرن نیست..
تاریخ و شكیبایى ما به آن ظلم كه در عاشورا بر پا شده بود برمىگردد، به آن تیرها كه از كمان قساوت برخاست و بر گلوىمظلومت نشست، و ملتی بی رهبر شد ملتی در سوګ رهبران خود نشسته و خاموش مانده است. آن جنایت کاران، بز دلانه دست به ترور نا جوان مردانه شما ها زدند كه ګویا دست پای ملت را بریدند..
تاریخ استقامت و مقاومت ما از آن زمان هم دورتر مىرود، فسادى که سرا پای ملت ما را پوشانده است. نامش ،كنیه است. كنیه میخواهد حقوق ملیتها را پا مال توحید و عدل انصاف را زیر پا ګذشته و اسقلا ملی ما را نا بود سازد و میخواهد خود پاینده باشد آرزو های قهرمان ملی و رهبرشهید صلح و ملیونها شهید ای وطن را به فراموشی بسپارند ..
اما تاریخ صبر و انتظار مظلومانه ملت ما به دورترها برمىگردد، به مظلومیت وتنهایى عیسى، به غربت موسى، به استقامت نوح و از همه اینها گذرمىكند تابه مظلومیت هابیل مىرسد.
چه ګونه در نبود مسعود بزرګ عشق و آزادی استقلال ملی ، پر و بال خواهد ګشود؟ وتا خون در رګهای خشکیده دمیدن ګیرد تا هیولای ظلم و استبدا و جهل را بخاک بسپارند و شیطان را خلع سلاح نمایند
روح شهیدان ما شاد و آرمان شان همیشه ماندګار و سر مشق زندګی جوانان ما باد.
شاه مسعود تباری از قله های شامخ هندوکش
اکرمی عبدالقیوم
24.08.2012
مسعود بزرګ از عمق ناپیداى صدای مظلومیت مارا،صدایى بلند کرد .
صدا ی، عدل و آزادی و استقلا کامل ما را صلابت مىبخشید.
و ما، استقامت و مقا ومت را ، در این مبارزه به خاطر آزادی و استقلا یک
جاه ه با تو پیشه گرفتیم و چه تحمل و تلفات سنګین، از این نوا دریافتیم،
امروز بعد از رفتن تو نام تو و آرزو های تو را فریاد سر می دهیم ای کاش می بودی و می دیدی چه میګذرد ! .
در زیر سهم گین ترین شكنجه ها تاب مىآوردیم كه شكنج احساس تو را مىدیدیم در كشاكش تازیانه ها و چكاچك شمشیرها، برقن گاه تو تاب توان ما مىداد . صداى گامها و آمدنت ما را توانمند و زخمهای ما را مرحم مىبخشید..
پیروانت مژده حضور تو را بردوش مىكشید مرهمى بودی بر زخمهاى نو به نوما . ای جانهاىشكسته ما از آن رو تاب آوردنى بود كه تو قومانده و امن ما و ملت ما راعهده دار بودی اما رفتی نیامدی!.
تحمل نیا مدنت، نشنیدن صدایت از مخا بره ها ، سنګردارا نت را سست نموده وای مسعود توکجایی ! مثلیکه ظهور دوباره ات نا ممکن شد..
آنوقت تخم صبر بودی كه در انتظار صدا و تبسمت دلتنګ شده ایم و در مقابله با دشمن تاب مىآوردیم اکنون نبودت را رنج میکشیم تا رسیدن به هرم آرزوهای تو با بال و پر می شتابیم..
اما سنگینى بار انتظار بر پشت ما،سنگینى یك سال و دو سال نیست سنگینى یك قرن و دو قرن نیست..
تاریخ و شكیبایى ما به آن ظلم كه در عاشورا بر پا شده بود برمىگردد، به آن تیرها كه از كمان قساوت برخاست و بر گلوىمظلومت نشست، و ملتی بی رهبر شد ملتی در سوګ رهبران خود نشسته و خاموش مانده است. آن جنایت کاران، بز دلانه دست به ترور نا جوان مردانه شما ها زدند كه ګویا دست پای ملت را بریدند..
تاریخ استقامت و مقاومت ما از آن زمان هم دورتر مىرود، فسادى که سرا پای ملت ما را پوشانده است. نامش ،كنیه است. كنیه میخواهد حقوق ملیتها را پا مال توحید و عدل انصاف را زیر پا ګذشته و اسقلا ملی ما را نا بود سازد و میخواهد خود پاینده باشد آرزو های قهرمان ملی و رهبرشهید صلح و ملیونها شهید ای وطن را به فراموشی بسپارند ..
اما تاریخ صبر و انتظار مظلومانه ملت ما به دورترها برمىگردد، به مظلومیت وتنهایى عیسى، به غربت موسى، به استقامت نوح و از همه اینها گذرمىكند تابه مظلومیت هابیل مىرسد.
چه ګونه در نبود مسعود بزرګ عشق و آزادی استقلال ملی ، پر و بال خواهد ګشود؟ وتا خون در رګهای خشکیده دمیدن ګیرد تا هیولای ظلم و استبدا و جهل را بخاک بسپارند و شیطان را خلع سلاح نمایند
روح شهیدان ما شاد و آرمان شان همیشه ماندګار و سر مشق زندګی جوانان ما باد.
