دیدگاه ها

سرکوب مردم بحرین با کمک عربستان به بهانه دخالت ایران 11:03 | 1391 / 10 / 10   مردم بحرین با الگو گرفتن از دیگر انقلاب ها و قیام های آغاز شده در کشورهای عربی، قیام خود علیه حکومت بحرین به ریاست آل خلیفه را در 14 فوریه 2011 میلادی آغاز کردند. بر همین اساس بود، انقلاب بحرین که از میدان "اللؤلؤه" در مرکز منامه آغاز شد، "انقلاب 14 فوریه" نام گرفت. به اذعان کارشناسان مسائل بین الملل و جهان عرب، انقلاب بحرین مظلوم ترین انقلاب جاری در جهان عرب به شمار می رود زیرا از سوی کشورها و رسانه های عربی به طور کامل مورد سانسور خبری قرار گرفته است. ریشه تاریخی انقلاب و ساختار جمعیتی بحرین انقلاب بحرین نیز مانند دیگر انقلاب های جاری در جهان عرب، در یکی دو سال گذشته آغاز شده، اما ریشه تاریخی دارد که به سه یا چهار دهه گذشته بر می گردد. یعنی از زمان روی کار آمدن و قدرت گرفتن رژیم حاکم فعلی در این کشور. بررسی تاریخ بحرین نشان می دهد که از زمانی که حکومت بحرین به قدرت رسید، سرکوب مردمش را آغاز کرد. دلیل این سرکوب هم این بود که حاکمیت بحرین در دست خاندان سنی مذهب "حمد بن عیسی آل خلیفه" پادشاه بحرین (از سال 2002 میلادی) بوده که اقلیت را در بحرین تشکیل می دهند در حالی که بیش از 85 درصد جمعیت کشور کوچک بحرین را که کمتر از نیم ملیون جمعیت دارد، شیعیان تشکیل می دهند. بررسی دقیق ساختار جمعیتی بحرین نشان می دهد که جمعیت این کشور را سه دسته تشکیل می دهند. دسته نخست اعراب اصیل که از قبایل عربستان به منطقه بحرین امروزی کوچ کردند. دسته دوم ایرانی هایی هستند که چند دهه پیش با قایق و لنج از سواحل جنوبی ایران به آن سوی ساحل یعنی بحرین کوچ کرده و در آنجا سکنی گزیدند. این دسته را اصطلاحا "عجم" می نامند. اما دسته سوم که اقلیت هستند آن دسته اند که اجدادشان از هند و دیگر کشورهای شرق آسیا با استفاده از کشتی برای تجارت به خلیج فارس می آمدند و در نهایت در بحرین ماندند. اما دسته چهارم از ساختار جمعیتی بحرین، ریشه تاریخی ندارند، بلکه در بیست یا سی سال گذشته از کشورهای اردن، سوریه و دیگر کشورهای عربی به بحرین آمدند. این دسته از افراد به محض رسیدن به بحرین تابعیت بحرینی دریافت کردند. علت این مساله مذهب سنی آنها بود. در واقع آل خلیفه سیاستی طراحی کرد که با آوردن سنی ها از کشورهای مختلف به بحرین و دادن تابعیت بحرینی به آنان، ساختار جمعیتی این کشور را بهم بریزد و در دراز مدت سنی ها را که اقلیت هستند به اکثریت تبدیل کند. یکی از علت های آغاز اعتراضات و انقلاب بحرین همین مساله است. آماری از کشته شدگان، بازداشتی ها و پیامدهای انقلاب بحرین در مورد تعداد شهدا یا کشته شدگان انقلاب بحرین آمار دقیقی در دست نیست. سازمان ملل در آخرین گزارش خود این عدد را تقریبا 80 نفر اعلام کرد. اما مخالفان رژیم آل خلیفه که از همه شهدای خود عکس و سند دارند، این تعداد را بیش از 130 نفر اعلام کرده اند که نزدیک به 60 نفر آنان از زنان و کودکان هستند. در واقع، کشته شدگان بحرین که هر کدام به طرز بسیار فجیعی جان باختند، به سنبل و نمادی برای انقلابیون بحرین تبدیل شد. سرشناس ترین شهید انقلاب بحرین "احمد فرحان" نام دارد. جمجمه او بر اثر تیراندازی مستقیم نیروهای آل خلیفه از فاصله کم، دو نیم شد. از دیگر آمار منتشر شده درباره انقلاب بحرین، می توان به تعداد مساجد، حسینیه، اماکن عبادت و خانه مردم که توسط نیروهای آل خلیفه با حمایت و پشتیبانی نیروهای اشغالگر آل سعود تخریب شده و با خاک یکسان شدند، اشاره کرد. آمار اعلام شده توسط انقلابیون بحرین نشان می دهد که نزدیک به 50 مسجد، حسینیه، عبادتگاه و خانه شخصی با استفاده از بولدزرهای رژیم حاکم تخریب و با خاک یکسان شدند. انتشار تصاویر تخریب این اماکن دینی، هر بار روح تازه ای به مخالفان آل خلیفه می داد و روحیه ای مضاعف می گرفتند تا در مسیر سقوط آل خلیفه استوار باشند. درباره تعداد افراد انقلابی، فعالان سیاسی و روحانیون بازداشت شده توسط نیروهای امنیتی آل خلیفه هم آمار دقیقی منتشر نشده، اما انقلابیون و احزاب سیاسی مدافع انقلاب بحرین در گزارش هایی که در این باره منتشر کردند، اسنادی ارائه کرده اند که نشان می دهد بیش از هزار جوان انقلابی، فعال سیاسی و حقوقی و روحانی شیعی و سنی توسط حکومت بازداشت و بدون محاکمه در زندان به سر می برند. تنها 25 تن از این فعالان محاکمه و به سالها حبس محکوم شدند. تعدادی از این زندانیان نیز بر اثر شکنجه در زندان جان باختند. هزاران تن نیز به اتهام مشارکت در انقلاب، از کار اخراج شدند. بحرینی میدان رقابت عربستان و آمریکا با ایران کارشناسان مسائل بین الملل و سیاسی جهان عرب همواره بحرین را میدان رقابت میان عربستان به عنوان پرچمدار اهل سنت با جمهوری اسلامی ایران به عنوان پرچمدار شیعیان دانسته اند. رسانه های عربی ضد ایرانی همواره انقلابیون بحرین را مزدور و جاسوس جمهوری اسلامی دانسته اند در حالی که تهران همواره هرگونه دست داشتن در مسائل داخلی بحرین و کمک مالی، نظامی و غیره از انقلابیون را نفی کرده اند. اما عربستان بدون توجه به این نفی جمهوری اسلامی، زیر پرچم شورای همکاری خلیج فارس به بحرین لشکرکشی کرد و بیش از هزار تانک ارتش خود را به خاک بحرین آورد. شاید بتوان گفت حقیقت امر این است که به دلیل جمعیتی شیعی موجود در بحرین که اکنون بیش از 70 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند، به ارتباط داشتن به جمهوری اسلامی ایران متهم می شوند. عربستان سعودی هم این مساله را بهانه کرده و برای گسترش نفوذ خود در کشورهای حوزه خلیج فارس، به بحرین ورود کرده است. به اعتقاد کارشناسان اگر انقلاب بحرین به ثمر برسد و آل خلیفه سقوط کند، در واقع به معنی پیروزی جمهوری اسلامی ایران بر عربستان است و اگر انقلابیون نتوانند موفق شوند و در نهایت به اعتراضات خود پایان دهند، عربستان برنده این رقابت در بحرین خواهد بود. از یکسو نیز با توجه به اینکه بحرین یکی از کشورهای نفتی در حوزه خلیج فارس به شمار می رود، و بیش از دو هزار شرکت بزرگ جهان که بسیاری از آنها آمریکایی هستند، در بحرین دفتر و نمایندگی دارند و نیز از سال ها پیش ایالات متحده آمریکا یکی از بزرگ ترین پایگاه های نظامی خود را در کشور کوچک بحرین ایجاد کرده، شاید بتوان از یک طرف انقلاب جاری در بحرین را نیز رقابتی غیر مستقیم میان واشنگتن و تهران دانست. زیرا آمریکا مدافع سرسخت آل خلیفه است و انقلابیون نیز از ایالات متحده آمریکا متنفرند. باید منتظر ماند و دید که پایان این انقلاب چه می شود. خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 10 دی