تسلیحات هسته ای چین و موقعیت در چين
تسلیحات هسته ای چین و موقعیت در چين
29.01.2014, 16:01
© Collage: Voice of Russia - تسلیحات هسته ای چین و موقعیت در چین
این اواخر خبر های زیادی در باره تسلیحات راهبردی چین می‌بینیم مثلاً در باره گسترش و آزمایش انواع جدید سلاح هاو اینکه توپخا...نه و ناوگان چین از امکانات جدیدی در بازداشتن استراتژیک برخوردار می شود. 3 - 4 سال پیش به نظر می‌رسید که نیروهای مسلح آن کشور هیچ رشدی نداشتند و حالا شاهد هستیم که این نیرو ها به سوی تحول بنیادی حرکت می کنند. به عقیده «واسیلی کاشین» کارشناس مرکز تحلیل استراتژی و فناوری ها نیروی هسته ای چین در آستانه رشد فنی و افزایش کمی قرار گرفته است.
قبلاً این نیرو وسیله‌ای تلقی می‌شد صرفاً برای نجات چین از شانتاژ هسته ای و به این خاطر کم رشد کرده و سیاستمداران به آن توجه سطحی داشتند و حالا بعنوان یکی از اصلی‌ترین نشانداد های قدرت فزاینده چین معرفی می‌شود . رهبران سیاسی در باره این موضوع زیاد صحبت کرده و رسانه‌های مرکزی به مراتب بیشتر این موضوع را پوشش می دهند. مثلاً چندی پیش تلویزیون چین رزمایش شامل تیراندازی آزمایشی موشک های جدید قاره پیمای «دی اف- 31 ای» را نشان داد که برای اولین بار پس از تسلیح چین به آن موشک ها بود.
این امر اهمیت بالا دارد که بازنگری در اصول نظریه هسته ای چین نزدیک می شود. به نظر می‌رسد که دکترین سابق بازداشتن حد اقل و پرهیز از سبقت در کاربر اسلحه هسته ای موضوع مباحثات داخلی شده و از این دکترین در کتاب سفید اخیر در باره دفاع چین سخنی گفته نشده است. اما انتشار مقاله ژنرال «تسیائو لیان» در یک روزنامه نشانه آن است که بحث‌ها پیرامون این موضوع شروع شده اشت.
این ارتشی عالی رتبه چین صریحاً نوشت که باید تجربه روسیه را گرفت و محدودیت پیشگیری در کاربرد آن سلاح را دور انداخت و سلاح هسته ای را به ضامن پیشرفت صلح آمیز چین تبدیل کرد. وی بحق اشاره کرده که کشور های غربی در زمان جنگ روسیه- گرجستان در 2008 هر چند که از اعمال روسیه بشدت ناراضی بودند حتی امکان مداخله نظامی در آن اختلاف را بررسی نکردند چون بیم درگیری نظامی با روسیه را داشتند.
حرکت تأسیسات نظامی آمریکا به سمت چین و پیشرقت پدافند هوایی و ایجاد سامانه «ضربه برق آسای جهانشمول» چین را وادار می‌کند که نیروهای هسته ای خود را از نظر کمی و کیفی تقویت کند. احتمالاً چین از نظر تعداد برنامه‌های ایجاد تسلیحات جدید هسته ای راهبردی از هر کشور دیگری سبقت جسته است.
در آن کشور تعداد سلاح های در حال تهیه برای تولید بقدری بالا است که حفظ تعداد کنونی سلاح ها در زرادخانه هسته ای چین امکان‌پذیر نیست. این تعداد حالا حدود 200 عدد کلاهک جنگی است و تا اواسط دهه آینده چین تخمینا 600 کلاهک هسته ای بروی موشک حامل را خواهد داشت. قبلاً چین در ردیف قدرت‌های هسته ای فرانسه و انگلیس قرار داشت و حالا جایی میان دو ابرقدرت هسته ای روسیه و آمریکا را اشغال خواهد کرد.
کاهش پیگیرانه نیروی هسته ای راهبردی آمریکا و تلاش صرفه جویی پول و تمایل دولت کنونی به کاهش بیشتر آن می‌تواند موجب آن شود که در یک مرحله چین بتواند از نظر تعداد کلاهک های هسته ای مستقر بروی موشک های راهبردی به برابری با آمریکا نزدیک شود.
رشد شدید پوتانسیل هسته ای چین انسان را وا می‌دارد به آن تضمیناتی که آمریکا به متحدان خود در آسیا واگذار می‌کند نگاه جدیدی بیاندازد. کشور هایی مانند ژاپن تا چه اندازه می‌توانند اطمینان داشته باشند که آمریکا در صورت لزوم به کمکشان بشتابد، هر گاه درگیری نظامی با چین به معنای از دست دادن چند شهر نبوده بلکه به معنای از بین رفتن کل کشور باشد؟
از روی تجربه «جنگ سرد»، اروپا با این مسایل خوب آشنا است. لازم بود که آمریکا و متحدان ناتوییش چنان مکانیسم های ویژه ای را بسازند تا در صورت بروز اختلاف با کشورهای اتحادیه شوروی برایشان بصورت تضمینی کمک رسانده شود. با وجود این انگلیس و فرانسه، دو کشور اروپایی لازم دانستند که نیروی هسته ای گرانقیمت خود را توسعه دهند. دو کشور دیگر اروپایی - آلمان و ایتالیا بعلت وضعیت پس از جنگ خود نتوانستند طرح های مربوطه را عملی سازند
سئوالی در این باره که رویارویی در آسیا در آینده به چه ترتیبی رشد خواهد کرد روز بروز مبرم‌تر می شود
29.01.2014, 16:01
© Collage: Voice of Russia - تسلیحات هسته ای چین و موقعیت در چین
این اواخر خبر های زیادی در باره تسلیحات راهبردی چین می‌بینیم مثلاً در باره گسترش و آزمایش انواع جدید سلاح هاو اینکه توپخا...نه و ناوگان چین از امکانات جدیدی در بازداشتن استراتژیک برخوردار می شود. 3 - 4 سال پیش به نظر می‌رسید که نیروهای مسلح آن کشور هیچ رشدی نداشتند و حالا شاهد هستیم که این نیرو ها به سوی تحول بنیادی حرکت می کنند. به عقیده «واسیلی کاشین» کارشناس مرکز تحلیل استراتژی و فناوری ها نیروی هسته ای چین در آستانه رشد فنی و افزایش کمی قرار گرفته است.
قبلاً این نیرو وسیله‌ای تلقی می‌شد صرفاً برای نجات چین از شانتاژ هسته ای و به این خاطر کم رشد کرده و سیاستمداران به آن توجه سطحی داشتند و حالا بعنوان یکی از اصلی‌ترین نشانداد های قدرت فزاینده چین معرفی می‌شود . رهبران سیاسی در باره این موضوع زیاد صحبت کرده و رسانه‌های مرکزی به مراتب بیشتر این موضوع را پوشش می دهند. مثلاً چندی پیش تلویزیون چین رزمایش شامل تیراندازی آزمایشی موشک های جدید قاره پیمای «دی اف- 31 ای» را نشان داد که برای اولین بار پس از تسلیح چین به آن موشک ها بود.
این امر اهمیت بالا دارد که بازنگری در اصول نظریه هسته ای چین نزدیک می شود. به نظر می‌رسد که دکترین سابق بازداشتن حد اقل و پرهیز از سبقت در کاربر اسلحه هسته ای موضوع مباحثات داخلی شده و از این دکترین در کتاب سفید اخیر در باره دفاع چین سخنی گفته نشده است. اما انتشار مقاله ژنرال «تسیائو لیان» در یک روزنامه نشانه آن است که بحث‌ها پیرامون این موضوع شروع شده اشت.
این ارتشی عالی رتبه چین صریحاً نوشت که باید تجربه روسیه را گرفت و محدودیت پیشگیری در کاربرد آن سلاح را دور انداخت و سلاح هسته ای را به ضامن پیشرفت صلح آمیز چین تبدیل کرد. وی بحق اشاره کرده که کشور های غربی در زمان جنگ روسیه- گرجستان در 2008 هر چند که از اعمال روسیه بشدت ناراضی بودند حتی امکان مداخله نظامی در آن اختلاف را بررسی نکردند چون بیم درگیری نظامی با روسیه را داشتند.
حرکت تأسیسات نظامی آمریکا به سمت چین و پیشرقت پدافند هوایی و ایجاد سامانه «ضربه برق آسای جهانشمول» چین را وادار می‌کند که نیروهای هسته ای خود را از نظر کمی و کیفی تقویت کند. احتمالاً چین از نظر تعداد برنامه‌های ایجاد تسلیحات جدید هسته ای راهبردی از هر کشور دیگری سبقت جسته است.
در آن کشور تعداد سلاح های در حال تهیه برای تولید بقدری بالا است که حفظ تعداد کنونی سلاح ها در زرادخانه هسته ای چین امکان‌پذیر نیست. این تعداد حالا حدود 200 عدد کلاهک جنگی است و تا اواسط دهه آینده چین تخمینا 600 کلاهک هسته ای بروی موشک حامل را خواهد داشت. قبلاً چین در ردیف قدرت‌های هسته ای فرانسه و انگلیس قرار داشت و حالا جایی میان دو ابرقدرت هسته ای روسیه و آمریکا را اشغال خواهد کرد.
کاهش پیگیرانه نیروی هسته ای راهبردی آمریکا و تلاش صرفه جویی پول و تمایل دولت کنونی به کاهش بیشتر آن می‌تواند موجب آن شود که در یک مرحله چین بتواند از نظر تعداد کلاهک های هسته ای مستقر بروی موشک های راهبردی به برابری با آمریکا نزدیک شود.
رشد شدید پوتانسیل هسته ای چین انسان را وا می‌دارد به آن تضمیناتی که آمریکا به متحدان خود در آسیا واگذار می‌کند نگاه جدیدی بیاندازد. کشور هایی مانند ژاپن تا چه اندازه می‌توانند اطمینان داشته باشند که آمریکا در صورت لزوم به کمکشان بشتابد، هر گاه درگیری نظامی با چین به معنای از دست دادن چند شهر نبوده بلکه به معنای از بین رفتن کل کشور باشد؟
از روی تجربه «جنگ سرد»، اروپا با این مسایل خوب آشنا است. لازم بود که آمریکا و متحدان ناتوییش چنان مکانیسم های ویژه ای را بسازند تا در صورت بروز اختلاف با کشورهای اتحادیه شوروی برایشان بصورت تضمینی کمک رسانده شود. با وجود این انگلیس و فرانسه، دو کشور اروپایی لازم دانستند که نیروی هسته ای گرانقیمت خود را توسعه دهند. دو کشور دیگر اروپایی - آلمان و ایتالیا بعلت وضعیت پس از جنگ خود نتوانستند طرح های مربوطه را عملی سازند
سئوالی در این باره که رویارویی در آسیا در آینده به چه ترتیبی رشد خواهد کرد روز بروز مبرم‌تر می شود
