خروج ارتش سرخ از افغانستان
امروز چهارشنبه، 26 دلو مصادف است با سالروز خروج قشون سرخ نیروهای شوروی سابق از افغانستان.
و درست در روز 26 دلو 1367 نظامیان ارتش سرخ پس از انکه بیش از یک میلیون تن از مردم بی گناه را کشتند، هزاران تن را معیوب کردند و میلیونها تن دیگر مجبور به مهاجرت و آوارگی شدند، خاک افغانستان را ترک کردند.
اما هنوز هم روح و روان مردم افغانستان پس از تجاوز عساکر روسی در رنج است.
اشغلالی که آغاز جنگهای طولانی مدت در افغانستان بود... اما هنوز هم تعداد دقیق کشته ها و مجروحان این تجاوز مشخص نیست و بسیاری یا مفقوذ الاثر هستند و یا در گورهای دسته جمعی مدفون شدند!!
٢٦ دلو روزخروج ارتش سرخ از افغانستان
جنگ رسماً در افغانستان از تاریخ 25 دسمبر سال 1979 تا 15 فبروری سال 1989، یعنی 2 هزارو 238 روز ادامه داشت. در تاریخ 14 اپریل سال 1988 به میانجی گری سازمان ملل متحد وزرای خارجه افغانستان و پاکستان در ژینیو موافقت نامه حل سیاسی اوضاع اطراف افغانستان را امضا کردند. اتحاد شوروی تعهد نمود که نیروهای خود را در مدت زمان 9 ماه، سر از تاریخ 15 ماه می همان سال خارج خواهد ساخت. امریکا و پاکستان به نوبه خود در مورد قطع حمایت از مجاهدین تعهد سپردند.
قرار معلومات تدقیق شده، اردوی شوروی در جنگ افغانستان مجموعاً به تعداد 14 هزارو 427 نفر کشته و مفقودالاثرشده تلفات داده است. تعداد تلفات کاجی بی 576 نفر و وزارت داخله به 28 نفر گزارش داده شده است. تعداد زخمیان و صدمه دیدگان را 53 هزار نفر تشکیل داده بود.
نسل فعلی افغانستان عقیده دارند که در دوران حضور اردوی نمبر 40 شوروی در افغانستان صدها هزار هموطن انها کشته شده اند.
قرار معلومات وزارت مسایل اجتماعی، امور شهدا و معلولین در جمهوری اسلامی افغانستان بیش از 800 هزار معلول وجود دارند که 41% انها را زنان و 59% مردان تشکیل میدهند. انها عمده تاً معلولین جنگ می باشند.
واقعا این روز می تواند برای مردم افغانستان یک روز با افتخار شمرده شود زیرا که نیروهای شوروی سرانجام پس از چندین سال نبرد به ناتوانی خود در برابر مردم افغانستان معترف شده و ناگزیر راه خروج از کشور را در پیش گرفتند. این نخستین تجربه تلخی بود که روس ها از شکست در کشورگشایی بدان مواجه گردیدند.
اینک با گذشت چندین سال از خروج قوای شوروی از افغانستان، عظمت و افتخاری که مردم ما برای آزادی کشور و مقابله با تجاوز آفریده اند معلوم می گردد تا چه اندازه شکوهمند بوده است. درخشش این شکوه و عظمت بر هیچ انسان آزاده و افغان وطن دوست پوشیده نیست و قادر به انکار آن نمی تواند باشد.
بایست ازاین تجارب برای ساختن آینده کشور و پیشگیری ازبروزفاجعه ها وحوادث تکان دهنده کارگرفته مي شد. این تجارب نتوانست ماراازخواب غفلت بیدارنماید و درساختن آینده افغانستان آباد و آزاد ي رونق ميگرفت ، ولي همه. دست آورد ها در اثر مداخله بيا بتي كشورهاي قدرتمند دوباره كشور در اثر ناتواني رهبران سياسي قومي و مذهبي دو باره بطرف عميق ترين بحران قرن فرو رفت ( بنياد گرايي ،تروريزم،طابان ين و داعش) پروري با حمايت حمايت غر پاكستان و عربستان سعودي كشور درعميق ترين بحران خونين سياسي قرن فرو رفته كه لایق زیستن شرافتمندانه و مستقل را در آن نداريم.
