از پرتاب "مادر بم ها" در افغانستان یک سال سپری شد

فردا، سیزدهم ماۀ اپریل، مصادف است با یک سالگی پرتاب بزرگترین بم غیر هستوی امریکا در افغانستان.

نیروهای نظامی ایالات متحده بزرگترین بم را که GBU-43 نام دارد و گفته میشود حدود ۱۰ هزار کیلوگرام وزن دارد، در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار پرتاب کرد.

به گفتۀ مقام‌های نظامی ایالات متحده، این بم مواضع، تونل‌ های زیر زمینی و سایر تاسیسات داعش را در ساحه هدف قرار داد و ٣٦ جنگجوی این گروه را از بین برد.

اکنون یک سال پس از آن رویداد، وزارت دفاع افغانستان میگـوید که شمار ضربات و حملات هوایی نظامیان افغان تا پانزده حمله در یک شبـانه روز افزایش یـافته که در نتیجۀ این حملات، گروۀ داعش و طالبان رهبران و قوماندانان مهم شان را از دست داده اند.

آخرین حملۀ هوایی که واکنش های زیاد نیز در پی داشت، حمله بر مراسم دستار بندی در ولسوالی دشت ارچی ولایت کندز بـود. به گفتۀ حکومت در حملۀ دشت ارچی ١٨ عضو ارشد گروۀ طالبان کشته و ۱۲ تن دیگر شان زخمی شدند.

اما گروۀ دادخواهی حفاظت از افراد ملکی، گفته است که در آن حمله ۵۰ غیرنظامی نیز کشته شد.

باوجود آن که وزارت دفاع افغانستان، کشته شدن افراد ملکی را در حملات هوایی رد نمیکند، اما میگوید که نیروهای افغان تا حد توان دقت در اهداف را در نظر میگیرند.

جنرال محمد رادمنش، سرپرست دفتر سخنگوی وزارت دفاع، میگوید که "تروریست ها و دهشت افگنان همیشه مردم را سپر و خانه های مردم را به حیث موضع استفاده میکنند. اما تا جایکه به قوای هوایی افغانستان ارتباط دارد، با دقیق ساختن معلومات اکثراً کوشش دارند تا بر اساس پالیسی و طرزالعمل که وجود دارد، تلفات ملکی بوجود نیاید. اما با تاسف که گاهی این امکانات توسط دشمنان مردم افغانستان بوجود میاید".

تعداد از تحلیلگران نظامی میگویند که حملات هوایی بهترین راه برای سرکوب گروه های هراس افگن است، اما مشروط بر اینکه در چنین حملات جان غیرنظامیان حفظ گردد.