انزواي دولت پشت در هاي بسته قابل قبول نيست
یادداشت| انزوای دولت کابل پشت درهای بسته مذاکرات ابوظبی؛ آمریکا قابل اعتماد نیست
بی توجهی طالبان به اشرف غنی، سرآغاز برنامه‌های بلندپراوازنه این گروه برای رهبری و حضور در ارگ ریاست جمهوری افغانستان است. این امر تصویری از به حاشیه رفتن تکنوکرات‌های آمریکایی که در هفده سال گذشته خود را ناجیان افغانستان اعلام می‌کردند، ترسیم می‌کند.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم ، وزارت خارجه آمریکا پس از آنکه طی ماه‌های اخیر نماینده این کشور در امور صلح افغانستان را تعیین کرد، در سومین دور از سفرهای خلیلزاد به افغانستان و کشورهای منطقه توانست نشست‌هایی را جدی‌تر از گذشته با طالبان برگزار کند.
این گفت‌وگوها به آغاز مذاکرات جدی در ابوظبی انجامید البته پیش تر دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نیز در نامه‌ای از عمران خان نخست وزیر پاکستان خواست تا اسلام‌آباد برای به نتیجه رسیدن این مذاکرات و انعطاف پذیری طالبان، همکاری‌های لازم را انجام دهد.
در تمام این نشست‌ها و رایزنی‌ها، جای دولت افغانستان که طرف اصلی صلح محسوب می‌شود خالی بود و به خواست گروه طالبان و بی‌توجهی آمریکا، نوعی بی‌تفاوتی معنادار صورت گرفت.
چرا طالبان مذاکره با دولت افغانستان را نپذیرفت؟
گروه طالبان بر این باور است که دولت افغانستان یک دولت نامشروع، دست نشانده کشور آمریکا است و تمام خطوط سیاسی‌اش را از واشنگتن دریافت می‌کند که علاوه بر نداشتن استقلال سیاسی، شایستگی لازم برای دولتداری را نیز ندارد.
بنا بر گفته‌های سخنگوی طالبان، این گروه گفت‌وگوهای خود برای آشتی ملی را در دو مرحله تعیین کرده است. اولین مرحله، مسئله خارجی صلح است که به گفته طالبان آمریکا باید به طور کامل از افغانستان خارج شود و از اشغال این کشور و دخالت خارجی دست بردارد.
در مرحله دوم که از دید طالبان مسئله داخلی خود افغان‌ها تعریف می‌شود، این گروه و دولت افغانستان و جریان‌های سیاسی باید برای دولت سازی و رسیدن به یک اجماع سیاسی داخلی با هم مذاکره کنند.
بنا بر چنین مشی و رویکرد سیاسی، طالبان فعلا در حال تلاش برای حل مسئله خارجی بحران افغانستان است تا آمریکا از دخالت و اشغال در امور داخلی افغانستان دست بردارد.
این رویکرد که در نشست ابوظبی عملی شد، موجب گردید تا دولت افغانستان از به حاشیه رفتن در تصمیم گیری‌های مذاکرات و طرح‌ها برای یک دولت با ساختار جدید به شدت نگران شود.
بلند شدن صدای اعتراض دولت افغانستان
در حالی که آمریکا با کشورهای همکار و متحد خود در منطقه در حال گفت‌وگو با طالبان بود، دولت افغانستان با ارسال یک هیئت به امارات تلاش کرد تا در این مذاکرات شرکت کند، اما طالبان علیرغم اینکه با آمریکا، عربستان، پاکستان و امارات دیدار کرد، حاضر نشد تا با نمایندگان دولت افغانستان صحبت کند.
«اشرف غنی» در حالی با این وضعیت مواجه می‌شود که مدعی انجام کارهای بسیاری در دولت افغانستان از جمله آوردن صلح و ثبات در این کشور بوده است، اما اکنون به نظر می‌رسد نه تنها گروه طالبان بلکه آمریکا، عربستان، پاکستان و امارات نیز هیچ یک دولت کنونی افغانستان را برای تصمیم گیری به رسمیت نشناخته‌اند.
«حمدالله محب» مشاور امنیت ملی افغانستان در توییترش به رسم اعتراض نوشت: هیچ کشور یا کسی صلاحیت ندارد تا طرح حکومتداری یا ساختارهای تازه برای افغانستان را به شمول اختیارات سیاسی که نقض کننده قانون اساسی باشد، برای این کشور مستقل (افغانستان) بررسی کند.
دولت افغانستان با این وضعیت اتوریته خود را در حد بالایی در مخاطره می‌بیند، چرا که حتی اگر طالبان و آمریکا به نتایجی برای صلح هم برسند، گروه طالبان با درخواست دولت موقت نشان داده است که طوری وارد آشتی خواهد شد که تمامی امتیازات مهم از جمله رهبری ارگ ریاست جمهوری را در اختیار بگیرد.
نتیجه
همان اندازه که مشروعیت دولت در افغانستان رو به افول است، گروه طالبان اندک اندک مشروعیت لازم برای حضور در افغانستان را پیدا می‌کند. مصاحبه‌ای که «تلویزیون یک» افغانستان پس از گفت‌وگوهای ابوظبی با سخنگوی طالبان انجام داد، حاکی از همین مسئله است که افکار عمومی به طالبان به چشم یک گروه قدرتمند در افغانستان می‌نگرند.
بیشتر بخوانید
بی توجهی طالبان به اشرف غنی، سرآغاز برنامه‌های بلندپراوازنه این گروه برای رهبری و حضور در ارگ ریاست جمهوری افغانستان است. این امر تصویری از به حاشیه رفتن تکنوکرات‌های آمریکایی که در هفده سال گذشته خود را ناجیان افغانستان اعلام می‌کردند، ترسیم می‌کند.
اشرف غنی در سالهای حکومتداری‌اش متهم به حذف رقبای سیاسی و قوم‌گرایی بود، اما در حال حاضر ناچار است تا برای به کنترل اوضاع به اپوزیسیون دولت، احزاب و جریان‌های سیاسی رجوع کند و با استفاده از اتحاد داخلی اتوریته دولت خود را حفظ کند.
