فرخنده بي كناه بود
مرگ فرخنده، روند داد خواهی از این دختر افغان و ناکامی نیروهای پلیس در نجات او هنوز مطالب مهم تحلیلی و سرمقاله‌های اغلب روزنامه‌های کابل را به خود اختصاص داده‌است.
روزنامه اطلاعات روزدر مقاله‌ای با پرسش آغاز کرده که چرا پلیس فرخنده را نجات نداد؟ آیا امکان نجات او توسط پلیس وجود نداشت؟ اگر امکان نجاتش وجود داشت، چه عواملی باعث شده که پلیس‌های موجود در محل، هیچ‌گونه اقدامی برای نجات او انجام نداد و حتی شماری از این نیروها با کسانی که فرخنده را سنگ‌باران کردند، هم‌دست شدند.
نویسنده این روزنامه مدعی شده که عبدالرحمان رحیمی، فرمانده پلیس کابل به جای اینکه در پی دانستن واقعیت و کشف حقیقت این قتل و حادثه باشد، در اولین ساعت‌های پس از وقوع این حادثه، به پدر فرخنده می‌گوید که به رسانه‌ها بگوید که دخترش به بیماری روانی مبتلا بوده و از او می‌خواهد که به کمک بستگانش، هرچه زودتر کابل را به مقصد زادگاهش، ولایت کاپیسا در شمال کابل ترک کند.
در ادامه نویسنده افزوده که فرمانده پلیس کابل برای پدر فرخنده توصیه می‌کند، همان‌گونه که پلیس نتوانسته از جان فرخنده دفاع کند و او را از مرگ نجات دهد، نمی‌تواند از جان او و اعضای خانواده‌اش حفاظت کند.
نویسنده اطلاعات روز افزوده که یکی از علت‌هایی که پلیس و نیروهای امنیتی شریک جرم و تخطی از قانون می‌شوند و نسبت به مسئولیت‌های‌شان غفلت می‌ورزند، این است که بیشتر این نیروها، به طور اصولی آموزش‌های لازم را فرانگرفته‌اند و در یک روند کوتاه‌مدت، آموزش‌های ابتدایی را فراگرفته‌اند و سپس در صف نیروهای امنیتی و پولیس قرار گرفته‌اند.
روزنامه آرمان ملی نیز با اشاره به اینکه از قتل فرخنده استفاده سیاسی نشود، نوشته است که قتل فرخنده به دست شماری از جاهلان و اوباشان سبب شد که مردم تکان بخورند و نسبت به فقر فرهنگی در جامعه و باورهای خرافاتی آگاه و آشنا شوند.
این روزنامه افزوده که تظاهرات و حمایت هایی که پس از کشته شدن فرخنده توسط نهادهای گوناگون برای داد خواهی صورت گرفت، نشان می‌دهد که هنوز وجدان‌های بیدار در کشور وجود دارند و ستم گران که هرچه دل شان بخواهد نمی‌توانند نسبت به مردم اعمال کنند و باورها و عقاید شان را به زور به دیگران تحمیل نمایند.
نویسنده سرمقاله نویس آرمان ملی توصیه کرده که از این فرصت پیش آمده، وزارت حج و ارشاد و دیگر نهادهای مذهبی باید استفاده درست نمایند و در آگاهی دهی مردم و جهت دادن موعظه‌ها و تبلیغات خطیبان مساجد در راستای معرفی آموزه‌های اصیل دینی و تربیت سالم مردم و خرافات زدایی، فعال شوند.
در ادامه این نوشته آمده که نکته قابل تأمل دیگر این است که برخی از گروه‌های بی‌باور به ارزش‌های دینی از این فرصت، استفاده‌های سلیقه‌ای خودشان را می‌کنند و گاهی مخالفت شان را با نفس دین و ارزش‌های دینی ابراز می‌دارند که برای کشور و مردم مسلمان افغانستان بسیار خطرناک تمام خواهد شد.
آرمان ملی افزوده، همان گونه که شهادت فرخنده به دست شماری از جاهلان، ناگوار است استفاده های سیاسی از این ماجرا نیز بسیار زشت است که باید جلو آن گرفته شود.
روزنامه دولتی انیس نیز با اشاره به کشته شدن فرخنده نوشته است که مردم انتظار دارند تا دولت در تطبیق عدالت و در حادثه اخیر بی‌درنگ عمل کند.
نویسنده این روزنامه افزوده است که به قتل رسانیدن مظلومانه یک دختر به اتهام سوزاندن نسخه‌ای از قران توسط گروهی از ارازل و اوباش احساساتی، در قلب شهر کابل و در پیش چشم پلیس نه تنها یک رویداد هولناک بود بلکه برای مدتهای متمادی، شاید روح و روان هر انسان با وجدان را می ازارد.
این روزنامه نوشته که وظیفه پلیس است تا شورش و آشوب را کنترل کند و اجازه ندهد که امنیت اخلال شود و عده ای افراد اوباش و ارازل شهروندی را محاکمه و مجازات خیابانی کند.
روزنامه افغانستان نیز در سر مقاله خود پرسیده است که آیا قتل فرخنده نشانه فرهنگ اسلامی‌است؟ رفتار خشن عاملان قتل فرخنده نوعی عمل به احکام و دستورات دینی تلقی می‌شود؟ آیا این عمل ایمانداری عاملان قتل را نشان می‌دهد، یا بی ایمانی آنها را، چه انگیزه‌ای در پس این رفتار خشونت آمیز و غیر انسانی نهفته است؟
نویسنده این روزنامه افزوده است که این مسایل مربوط به رفتارهای اخلاقی و دینی اعضاء یک جامعه می‌شود و افراد با انجام این گونه نا بهنجاری‌ها شدت دلبستگی خود را به اخلاقیات و باورهای دینی شان به نمایش می‌گذارند.
Aref Entezar and 3 others like this.
