امريكا در مبارزه با هيولاي خود ساخته
امریکا: مبارزه با هیولاهایی که خودشان ساخته اند
© Flickr.com/silverfuture/cc-by-nc-sa 3.0
افراط گرایی که زمانی از طرف امریکایی ها در افغانستان حمایت می شد تا جلوی نفوذ اتحاد جماهیر شوروی را در این کشور بگیرد، امروز بر پیکره ایالات متحده امریکا ضربه می زند. ماه سپتامبر سال 2001 شاید یکی از این ضربه ها بودیم. با این حال، از تاریخ درس نگرفته اند.
افراط گرایی که زمانی از طرف امریکایی ها در افغانستان حمایت می شد تا جلوی نفوذ اتحاد جماهیر شوروی را در این کشور بگیرد، امروز بر پیکره ایالات متحده امریکا ضربه می زند. ماه سپتامبر سال 2001 شاید یکی از این ضربه ها بودیم. با این حال، از تاریخ درس نگرفته اند.
واشنگتن همچون سابق به طور مستقیم یا غیرمستقیم از جنبش های افراطی در کشور های مختلف دنیا حمایت می کند تا آنها با حکومت هایی که با امریکا همراه نیستند، مبارزه کنند. این کار به تامین منافع اقتصادی و ژئوپولتیک امریکا کمک می کند. پس از آن زمانی می رسد که مردم امریکا به جنگی مقدس می روند تا با هیولاهایی که امریکا به دست خود ساخته، بجنگنند.
دخالت امریکا و متحدینش در امور داخلی دولت ها، کمترین مشکلی که به دنبال می آورد، بحران سیاسی و اقتصادی اجتماعی است. و در بدترین حالت، صدمات دولتی و شکست و فروپاشی. همان اتفاقی که در لیبی رخ داد و یا عراق که نهایتا در آستانه فروپاشی قرار گرفت و دوران سختی که افغانستان پشت سر گذاشته و همچنان در پیش رو دارد. اما گویی اینها برای امریکا کافی نبود و سوریه را به عنوان هدف بعدی نشانه گرفت.
چند سال پیش، تا قبل از تشکیل گروهک «دولت اسلامی»، واشنگتن رییس جمهور بشار اسد را رهبر آشتی ناپذیر نامید و به شدت از اپوزیسیون این کشور حمایت کرد تا حکومت قانونی را سرنگون کنند. حال در زمان انجام عملیات علیه رادیکال های عراق و سوریه که تا حد زیادی با حمایت خودشان و متحدینشان تشکیل شده اند، دولت سوریه تمام توانش را به کار می گیرد تا قدرت ماشین های نظامی امریکا را از بین ببرد. برای کشوری که مملو از تغییرات غیرقابل برگشت است، این مبارزه با اسلام گرایان هیچ سود و ضرری به دنبال ندارد.
سرگی دمیدنکو کارشناس مسایل شرق از انستیتوی ارزیابی های استراتژیک درباره کمکی که متحدین امریکا به رادیکال ها کردند چنین می گوید:
«کمک ها به صورت حمایت پولی و سیاسی بود که تا امروز ادامه دارد و بر همه روشن است. قطر، عربستان سعودی، کویت به طور غیر رسمی و از کانال های مشخصو محافل بانفوذ خلیج فارس دست به دست هم داده اند این افراد در فضای خاور میانه مانور بدهند. ایالات متحده امریکا نیز به اندازه کافی برای حمایت از آنها نیرو صرف کرد تا از اپوزیسیون سوریه حمایت شود و نهایتا از بطن این اپوزیسیون دولت اسلامی بیرون آمد.»
لئونید ایسایف استاد ارشد گروه سیاست عمومی مدرسه اقتصاد معتقد است که دولت اسلامی محصول تمام عیار سیاست خارجی امریکاست. وی در ادامه توضیح می دهد:
«از زمان ورود آنها به افغانستان در سال 2001 تا حمایت مالی آنها از اپوزیسیون سوریه که امروز در حال مبارزه با اسد هستند، همه پروژه امریکا بوده است. از اولین شبه نظامی دولت اسلامی تا آخرینشان محصول سیاست امریکاست. مسئولیت همه اینها به گردن امریکاست. عراق دیگر تقریبا وجود ندارد و ویران شده. کردها از مدت ها پیش برای خود دولت تشکیل داده اند. این ها حقیقت انکار ناپذیر است. هیچ امیدی برای بازگشت کردها به ساختار عراق وجود ندارد».
مسکو به دفعات گفته است که مبارزه با تروریست ها در تمام دنیا باید طبق قوانین روشن و واحد انجام بگیرد. اما واشنگتن با فرار از جواب، به استفاده از رادیکالها برای اهداف مختلف خود ادامه می دهد و این کار را هژمونی جهانی می داند. مهم نیست که بهای آن را مردم کشورهایی بدهند که در مرکز توجه استراتژیست های واشنگتن قرار گرفته باشد.
