آدم ربايي تظاهرات جنگ و مهاجرت حرف اول را در افغانستان مي زند
درگیری، آدم ربایی، تظاهرات و مهاجرت حرف اول را در افغانستان می زند
کابل - ایرنا - افغانستان درهفته ها و روزهای گذشته شاهد شدت درگیری میان طالبان ونیروهای دولتی، آدم ربایی وتظاهرات کوچک و بزرگ در پایتخت و سایر شهرهای این کشور بوده است.
به گزارش ایرنا، ناامنی درافغانستان در شرایطی افزایش یافته که گفت و گوهای صلح موسوم به گفت و گوهای هماهنگی چهارجانبه با حضور کشورهای افغانستان، پاکستان، چین و آمریکا در حال انجام است و چهار کشور در پایان سومین نشست خود بار دیگر از طالبان خواستند تا در گفت و گوهای رودررو با افغانستان حاضر شود و دست از کشتار مردم بردارد.
کشورهای شرکت کننده دراین نشست از همان آغاز امیدوار بودند که نمایندگان طالبان در میانه راه در این مذاکرات حضور پیدا کنند ونشست های هماهنگی پس از سه دور به نقشه راه دست یابد، اما اینک گفته اند که نقشه راه تدوین شده است،ولی دور چهارم گفت و گوها نیز بدون حضور طالبان در کابل برگزار خواهد شد. بدین ترتیب اسلام آباد و کابل هر کدام میزبان دو دور از این گفت و گوها خواهند بود. گفت و گوهایی که تاکنون چنگی به دل نزده است.
این گفت و گوها درعمل نتایجی برای مردم افغانستان نداشته و شدت درگیری ها و افزایش ناامنی به ویژه در جاده های این کشور به گونه ای شده که دیروز مردم استان های «قندوز» و«بامیان» را به خیابان ها کشاند و آنان خواستار تامین امنیت سفرهای استانی خود شدند و گفتند که در سال های گذشته هرگز جاده های کشور به این شدت ناامن نبوده است.
هرچند درگیری ها، آدم ربایی ها، تظاهرات و مهاجرت ازافغانستان تازگی ندارد و مردم این کشور در دهه های گذشته شاهد چنین رویدادهایی بوده اند، اما افزایش این پدیده ها با کمتر دوره ای قابل مقایسه است و سوء استفاده افراد فرصت طلب از این وضعیت نابسامان، بر نگرانی های مردم افزوده است.
**درگیری ها
شدیدترین درگیری ها بعد از سقوط قندوز در مهرماه امسال و جلوگیری از دچار شدن هلمند به سرنوشت قندوز که هنوز هم ادامه دارد، میان طالبان و نیروهای دولتی از دو هفته قبل دراستان بغلان جریان دارد.14روز قبل یکی ازپایه های دکل برق در منطقه « دند شهاب الدین» منفجر شد وتوزیع برق وارداتی ازبکستان به افغانستان که از این دکل صورت می گرفت، مختل شد و کابل نیز در خاموشی فرو رفت و بسیاری از واحدهای تولیدی این شهر را تعطیل کرد.
ارتش و پلیس افغانستان از دو هفته قبل در استان بغلان با نیروهای طالبان درگیر هستند و هنوز نتوانسته اند این منطقه را از وجود افراد مسلح پاک سازی کنند. وزارت دفاع افغانستان می گوید به دلیل مین گذاری منطقه و جلوگیری از تلفات غیرنظامیان، عملیات در این منطقه به کندی پیش می رود، اما منابع غیررسمی می گویند که نظامیان در انتظار پشتیبانی هوایی نیروهای خارجی مستقر در افغانستان هستند.
منابع رسمی در حالی از تلفات غیرنظامیان به عنوان مانعی بر سر راه عملیات ارتش در بغلان سخن می گویند که ساکنان مناطق شهرستان «دند غوری» می گویند در 14روز گذشته بخش زیادی از این شهرستان بر اثر حمله های دو طرف، تخریب شده و بخش هایی از آن به ویرانه تبدیل شده و بیش از 100 نفر کشته و زخمی شده اند وهزاران نفر خانه و کاشانه خود را ترک کرده و از این شهرستان مهاجرت کرده اند.
«عبدالصمد استانکزی» رئیس شورای صلح بغلان، تلفات غیرنظامیان را در بغلان رد نمی کند، اما می گوید که نیروهای ارتش و پلیس متعهدند به غیرنظامیان آسیب وارد نشود و تا آنجا که در توان دارند تلاش می کنند غیرنظامیان آسیب نبینند، ولی طالبان در روزهای گذشته افراد غیرنظامی را هدف حمله های خود قرار داده اند.
شاید بتوان گفت که منطقه «دند شهاب الدین» درشهرستان «دندغوری» استان بغلان یک آزمایش بزرگ برای توان و اراده نظامیان افغان برای غلبه بر نیروهای مسلح مخالف باشد و وزارت دفاع افغانستان در روزهای گذشته، گزارش های متعددی از کشته شدن شماری از نیروهای طالبان در این منطقه منتشر کرده، اما واقعیت این است که دیدگان مردم در مقابل خاموش و یا روشن شدن نور برق، گویاتر از کاربرد واژه ها برای ترسیم جزئیات صحنه نبرد میان طالبان و نیروهای دولتی در بغلان است.
علاوه بر درگیری دراستان های قندوز، هلمند، ننگرهار وبغلان، مناطقی ازاستان های«قندهار»،«غزنی»،«کنر»،«میدان وردک» ، «بادغیس»، «ارزگان»، «سرپل»، «بدخشان»، «هرات» و «فراه» در روزهای گذشته دستخوش ناامنی های ناشی از درگیری با طالبان یا انفجار بوده است و هر دو طرف می گویند که توانسته اند تلفاتی را به طرف مقابل وارد کنند و این افزایش تحرکات طالبان نشان می دهد که آنان را نباید در یک گروه کوچک محدود کرد.
افزایش تحرکات پیدا و پنهان داعش درافغانستان به ویژه دراستان ننگرهار به عنوان یکی ازقطب های اقتصادی این کشور بر ناامنی ها و نگرانی های مردم افزوده است. ساکنان ننگرهار می گویند هر از گاهی بالگردهای ناشناس در مناطقی از این استان اقدام به پیاده کردن نیرو می کنند و تاکنون گزارشی از هویت این بالگردهای ناشناس معرفی نشده است.
**آدم ربایی ها
ده ها تن از شهروندان افغان دریک سال گذشته ربوده شدند و بعد از آدم ربایی ها در شاهراه زابل – غزنی که هفت تن از آنان سربریده شده ومنجر به برپایی تظاهرات تاریخی ده ها هزار نفری در پایتخت افغانستان شد، این پدیده به صورت های مختلف به ویژه در استان های غربی و جنوبی ادامه یافت.
تازه ترین آدم ربایی درشهرستان «دولت آباد» استان فاریاب در شمال غربی افغانستان و هم مرز با جمهوری ترکمنستان شامگاه شنبه گذشته اتفاق افتاد. آدم ربایان با متوقف کردن سه خودرو و بازجویی از سرنشینان آنها، دو تن را با خود بردند و مقامات محلی می گویند که از سرنوشت آنان خبری ندارند.
«سیدغلام صاحب» یکی ازاین رانند گان این مسیربه رادیو آزادی گفته است که راه شمال در سابق خیلی خوب بود، اما حالا وضعیت بسیار بد شده است و هویت آدم ربایان معلوم نیست. مشخص نیست که طالبان و یا سارقان هستند و به همین خاطر با تاریکی هوا، خودروها دست از کار و تردد می کشند.
«بشیر احمد ته ینج» یک عضو مجلس نمایند گان افغانستان دراین باره گفته است،«زمانی که بامسئولان صحبت می کنیم واز ناامنی ها و آدم ربایی ها گله می کنیم، می بینیم آنان از ما گله مندتر هستند و می گویند که امکانات نداریم.»
گزارش ها نشان می دهد که نیروهای طالبان بارها راه بغلان - قندوز را بسته وآشکارا به بازرسی خودروها وترددکنندگان می پردازند.
**راهپیمایی ها
کابل، پایتخت افغانستان وسایراستان های این کشورهمواره شاهد راهپیمایی های عمومی و صنفی است.اغلب راهپیمایی های عمومی در اعتراض به ناامنی ها برپا می شود و دیروز استان های «قندوز» و «بلخ» شاهد راهپیمایی پرشمار شهروندان برای تامین امنیت بود.
ساکنان قندوز می گویند از زمان بیرون راندن نیروهای طالبان در شش ماه گذشته، درگیری ها در این استان رخت برنبسته و در روزهای گذشته نیز شاهد افزایش تحرکات طالبان در این استان بوده اند. آنان به مقام های حکومت وحدت ملی هشدار دادند که اگر عملیاتی گسترده برای پاک سازی طالبان از این استان صورت نگیرد، ناچار به ترک خانه های خود خواهند شد.
بعد از سقوط شهر قندوز در بامداد ششم مهرماه امسال، بیش از 20 هزار خانواده بی خانمان شدند و بخشی از آنان درمیهمان سراها و محل هایی دیگر از کابل، پایتخت افغانستان اسکان داده شدند تا سرانجام با کمک های خارجی توانستند به خانه های خود بازگردند و این کمک ها تا چند هفته قبل نیز به آنان ادامه داشت.
«حمدالله دانشی» سرپرست استان قندوز نیز نگرانی های ساکنان این استان را به جا می داند و می گوید: طالبان دوباره به مناطقی از شهر قندوز آمده اند و انجام عملیات گسترده ارتش برای بیرون راندن آنان از این استان، باید صورت بگیرد.»
همزمان با راهپیمایی مردم قندوز، شهروندان بامیان مرکز استان بلخ هم به خیابان ها ریختند و با شعار «دولت، دولت – امنیت، امنیت» خواستار تامین امنیت به ویژه امنیت جاده ها شدند وگفتند که ده ها نفر از ساکنان استان بلخ در روزهای گذشته درجاده میدان وردک – بامیان و پروان – بامیان ربوده شده اند.
همین وضعیت بر جاده های منتهی به شهرستان جاغوری حاکم بود و ده ها تن از ساکنان این شهرستان ربوده شدند. منابع دولتی گفتند که برخی از این آدم ربایی ها ناشی از اهداف شخصی است. این منابع افزودند که به عنوان مثال طالبان مدعی شده بودند که ساکنان استان غزنی بیش از 400 راس گوسفند آنان را ربوده اند و آنان نیز در واکنش به این سرقت، دست به آدم ربایی زده اند.
ادم ربایی ها به هر دلیل و انگیزه ای صورت گرفته باشد، سفره ناامنی را بیش از پیش برای مردم افغانستان پهن تر خواهد کرد و آنان ناگزیر خواهند شد برای حفظ جان و مال خود دست به اقدام های دیگری بزنند و همان گونه که در یک سال گذشته مشاهده شده است هزاران نفر از شهروندان افغان کشور خود را ترک کرده اند و باوجود توصیه علما در نمازهای جمعه و تاکید مسئولان برای ماندن در کشور هر روز بر درخواست ویزای افغان ها به کشورهای مختلف افزایش می یابد.
خشونت های شخصی در میان خانواده ها هر روز اشکارتر از دیروز رخ می نماید و زنان و دختران به گونه ای فاجعه بار مورد اذیت و بی رحمی قرار می گیرند. فرارهمسر پس ازبریدن بینی زن خود و حبس سه ماهه دختر 15ساله درکابل توسط زن، شوهری برای ازدواج این دختر با شوهر و وقایعی از این دست، از پیامدهای تشدید درگیری ها و ناامنی در افغانستان است.
در چنین شرایطی، جبهه گیری ائتلاف های بزرگ و کوچک در مقابل دولت و بالا رفتن توقع مردم برای سرازیر شدن پول ها در امور جاری همانند دوران حامد کرزی که باوجود امنیت نسبتا پایدار در آن دوران، بیش ازاجرای طرح های توسعه به امور روزمره و اداره کشور به صورت قومی و قبیله ای پرداخته شد، بر نابسامانی اوضاع امروز افغانستان خواهد افزود.
افغانستان همواره در آستانه انتخابات شاهد حضور گسترده تر رهبران و چهره های شاخص احزاب و اقوام در نقش اپوزیسیون و منتقد وضع فعلی برای نجات کشور بوده است وتجربه نشان داده است که اغلب آنان نتوانسته اند به وعده های خود برای تامین امنیت و رونق اقتصادی کشور عمل کنند و کشور در مسیر گذشته راه خود را پیموده است.
اینک نیزائتلاف هایی مانند«شورای ملی احزاب»، «شورای حراست و ثبات» و «جبهه نوین ملی» با اطمینان از برگزاری انتخابات مجلس آینده افغانستان، بیش از آن که راهکارهای خود را برای بهبود وضعیت امنیتی افغانستان ارائه دهند، جبهه گیری درمقابل قدرت را برای دستیابی به کرسی های مجلس انتخاب کرده اند.
شورای حراست و ثبات افغانستان برای تامین امنیت این کشور پیشنهاد مسلح کردن مردم را داده است، اما تاریخ افغانستان گواه بغرنج شدن اوضاع با تسلیح مردم است و در حال حاضر نیز یکی از مشکلات بینادین سیاسی و اجتماعی افغانستان، در اختیار داشتن سلاح نزد مردم و مقام های غیر مسئول است.
بسیاری ازمردم عادی افغانستان به دلیل برخورداری ازسلاح، احساس قدرت می کنند واین احساس آنان دررفتار سیاسی و اجتماعی، اقتصادی و شخصی آنان اثرگذار است و اگر دولت بتواند قانونی سختگیرانه برای در اختیار داشتن سلاح نزد مردم عادی به تصویب برساند و آن را به اجرا درآورد، بخش قابل ملاحظه ای از مشکلات دست کم اجتماعی این کشور را مرتفع خواهد کرد.
موضع گیری احزاب و گروه ها در قبال دولت به گونه ای است که آنان انتظار دارند دولت مشکلات انباشته شده از شه دهه گذشته را در یک دوره یک یا دوساله از بین ببرد و بیش از آن که نگاه آنان به گام نهادن کشور در مسیر صحیح و کمک به قدرت حاکمه برای اجرای طرج های بزرگ اقتصادی معطوف شود، اهداف کوتاه مدت را که برای مردم نیز جذاب تر است، دنبال می کنند و این یکی از بزرگترین مشکلات حکومت وحدت ملی برای برداشتن موانع امنیت و آبادانی افغانستان است.
دولت افغانستان روزهای دشواری را برای پشت سر گذاشتن مشکلات انباشته شده سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی پیش روی خود می بیند و کم و بیش دریافته است تا زمانی که نتواند حامیان خارجی طالبان را قانع کند که دست از حمایت و تجهیز این گروه بردارند، گذر از پیچ ناامنی که ریشه اصلی سایر مشکلات افغانستان است، میسر نخواهد بود.
نظامیان افغان می گویند که تاکتیک های طالبان و گروه های مسلح مخالف دیگر درنبردها نشان می دهد که قوی ترین سازمان های نظامی و امنیتی منطقه در پشت آنان قرار دارند و مقام های امنیتی استان بدخشان دیروز در همین زمینه اعلام کردند که دو مرد و سه زن را که به عنوان پزشک در شهرستان های «بهارک» و «کشم» این استان به درمان مردم مشغول بودند، اما برای سازمان اطلاعات نظامی پاکستان کار می کردند، دستگیر کرده اند.
