قانونمند سا ختن پایګای نظا می
ما را سر افكنده نكنيد
سه شنبه 27 سرطان 1388 ساعت 07:50
سخی بهرامیان جناب آقای ريیس جمهور! ما که شما را به حیث زعیم خود قبول می کنیم، در مقابل از شما خواست های داریم که هم خود ما به برآورده شدن آن ایمان و باور کامل داریم و هم آرزو داريم که جناب ریيس جمهور ما در آینده به تمامی مشکلات ما رسیدگی خواهد کرد. بنابراين در قدم نخست از شما می خواهیم تا ما و خودتان را نزد دیگران سرافكنده نكنيد. می خواهم یک چیز را واضح بگویم، از شما کدام قهرمانی توقع نداریم و علت این که به شما رای دادیم این است که شما در حقیقت آيینه اي بودید که من خود و احساسات خود را در روز انتخابات در آن دیدم و به همین دلیل هم به شما رای داده ام. حال می خواهم تعدادی از دلایل رای دادنم به شما را واضح و صریح بگویم که من به خاطری به شما رای نداده ام تا بعد از آن که به قدرت رسیدید با استفاده از یک حساب بانکی نامعلوم به ساختن خانه های چند منزله آغاز کنید و شیشه های کلکین تان را هم از بی وی سی بسازید و صدای ناله های صبح و شام ما را اصلا نشنوید و یا هم نخواهید که بشنوید. بلکه به خاطری حضور شما را در کاخ ریاست جمهوری شهادت راستین داده ام تا حداقل از غم سرمای که در پیش رو هست و ما هم خانه نداریم، خلاص شویم. شاید اعمار یک خانه کاملا گلی در یکی از دور دست ترین روستاهای افغانستان برای ما، مساوی و معادل رسیدن شما به ارگ ریاست جمهوری باشد (که هست) و به همین قسم به اين خاطر به شما رای نداده ام تا شما همه روزه در سیر و سفر به ممالک شرقی و غربی مصروف باشید و ندانید که روزها و شب های تان چگونه می گذرد، بل رای خود را به خاطری به نفع شما به صندوق ریختم که می خواستم در نخستین فرصت به قریه ي ما هم سفری کنید تا ببینید که ما طی سال های متمادی بیست و پنج کیلومتر راه را در یک شبانه روز با چه مشکلاتی طی می کنیم. جناب آقای ریيس جمهور کشور !شاید رسیدن به کاخ ریاست جمهوری یکی از آرمانهای شما بوده که با راي مردم ما به آن رسیدید، در حالی که ما این موضوع را یک لطف به شما نمی بینیم. ما هم در به قدرت رسیدن شما سهمی داشته ایم. با بیان این مطالب می خواهیم به شما بگوییم که لطفا در نخستین روزهای بعد از احراز کرسی ریاست جمهوری اجازه دهید مردم از شما خواهان حل مشکلاتی شوند. در زمان مبارزات انتخاباتی تان برای مردم وعده کمک های جدی داده بودید. جناب ریيس جمهور !مساله ي دیگري را که می خواهم مطرح کنم، این که در حالی که به شما اعتماد کرده رای می دهيم، اما ترس از این دارم که تمام برادری و خواهری های ما و شما صرف به روزهای مبارزات انتخاباتی خلاصه نشود و بعد از آن ما همان جمعیت گرسنه و بیکار و شما هم سردار ما و هر دو، دو انسان و شهروند متفاوت از همدیگر باشیم. امیدوارم قسمی که در مبارزات انتخاباتی تان هم گفته بودید، مثل دیگران به ما دروغ نگفته باشید و بیان کننده ي درد دل های ما و حل کننده ي مشکلات ما گردید.در اخیر می خواهم متذکر شوم که این نامه را در حساس ترین و نزدیکترین روزهای نزدیک به انتخابات می نویسم و امیدوارم حداقل مطالب این نامه بعد از موفقیت تان برای ما و شما سندی باشد تا نه من نزد دوستانم بی آبرو گردم و نه هم شما نزد ملتی که به شما رای داده اند.
