بهار عربی"، زمستان پی خواهد داشت؟
آیا "بهار عربی"، زمستان "اسلامگرایی" را در پی خواهد داشت؟ نوشتۀ واسع محسن
آیا با اظهارات مصطفی عبدالجلیل، رهبر شورای انتقالی لیبی، مبنی بر ایجاد قوانین مبتنی بر شریعت در این کشور و پیروزی حزب اسلامگرای النهضت در انتخابات تونس، "بهار عربی"، زمستان اسلامگرایان در قدرت را در پی خواهد داشت؟ هفته نامه های اکسپرس و نوول ابسرواتور، این هفته، این پرسش را در تشریح نگرانیهای خود در مورد آینده بهار عربی، درسرمقاله های خود راجع به انتخابات در تونس، مطرح کرده اند.
بررسی هفته نامه های فرانسه
گوش کنید (06:24)
30/10/2011 by واسع محسن
سرمقاله نویس هفته نامه اکسپرس در سرمقاله خود می نویسد بعد از کشتار مسیحیان قبطی در مصر، اعلام نتایج انتخابات در تونس و پیروزی اسلامگرایان و بازگشت لیبی به قوانین مبتنی بر شریعت، ترسی آگنده از شرم بر کشورهای غربی سایه افگنده است : ترس از بقدرت رسیدن افراط گرایان اسلامی و شرم از حمایتی که اروپای دمکراتیک، طی سالیان متمادی، از رژیمهای دیکتاتوری در کشور های عربی و خاور میانه بعمل آورده است.اکسپرس در ادامه می نویسد ترس از افراط گرایی اسلامی امروز بدان جهت بیش تر از پیش مطرح می شود که در باتلاق ایدئولوژیک حاکم بر کشورهای عربی، دیکتاتورها سقوط کرده اند اما رژیم های دمکراتیک تا هنوز بقدرت نرسیده اند.سرمقاله نویس اکسپرس بعد تر این نگرانی را مطرح می کند که مبادا کشور های غربی، فرزندان دکارت و روسو، موتور دمکراسی را برای بقدرت رسیدن اسلامگرایان بکار گرفته باشند، چون، بزعم اکسپرس، با تکیه بر معیار های دمکراتیک غرب یعنی انتخابات، اسلامگرایان بسادگی خواهند توانست در کشور های خود مشروعیت لازم را بدست آورند.سرمقاله نویس اکسپرس در ادامه می نویسد با صحبت از اعتدال گرایی اسلامی و مدل ترکیه در تونس نباید این مساله را از یاد برد که اعتدال گرایی امروز ترکیه، نتیجه تلاشهای آتاتورک برای تحمیل لائیسیته بعنوان واکسن ضد افرط گرایی در این کشور بوده است. به نوشته اکسپرس، این خطر وجود دارد که ما بجای مدل ترکیه، بایک سناریویی از نوع الجزایر مواجه گردیم، سناریویی که بر اساس آن نزدیک بود بیست سال پیش، الجزایر، از طریق یک انتخابات آزاد، بدام افراط گرایان مسلمان بیفتد.
هفته نامه نوول ابسرواتور هم در سرمقاله خود نگاهی دارد به انتخابات تونس و تهدیدی که بدلیل پیروزی اسلامگرایان النهضت، بر دستاورد های انقلاب مردم تونس سایه افگنده است. سرمقاله نویس هفته نامه در توضیح این تهدید، همانند اکسپرس به تجربه الجزایر و انتخابات نیمه تمام آن اشاره می کند و می نویسد تنها در جریان سالهای 1988 و 1992 بیشتر از 150000 نفر درالجزایر در جریان درگیریهای میان گروههای افراطی و دولت الجزایر کشته شدند.با این حال نوول ابسرواتور در ادامه توضیح میدهد که علیرغم احتمال این شباهت های نگران کننده، تونس و الجزایر نقاط اختلاف زیادی با هم دارند. تونس بر خلاف الجزایر از طریق مسالمت آمیز به استقلال رسیده است و نقش ارتش نیز در هردو کشور کاملا از هم متفاوت بوده است.نوول ابسرواتور در ادامه می نویسد مهمترین وجه اختلاف میان تونس و الجزایر آن است که اسلام گرایان النهضت، بر خلاف افراط گرایان دهه نود در الجزایر، ادعا دارند دستاورد های دمکراتیک، از جمله حقوق زنان در تونس را حفظ خواهند کرد. با این حال، تونسیها امروز با یک پرسش اساسی مواجه هستند و آن اینکه تا چه حد میتوانند بر نمایندگان حزب النهضت اعتماد کنند؟علیرغم این امر که راشد غنوشی و مدل ترک اسلام اعتدالی حزب او، توانسته اند بزعم نوول ابسرواتور، دیپلماتهای آمریکایی را مجذوب کنند این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که کشور های اسلامی از همدیگر متاثر می شوند. با توجه به موضع گیری اسلامگرایان در مصر و اظهارات رئیس شورای انتقالی لیبی در مورد شریعت، نوول ابسرواتور چنین نتیجه می گیرد که تونس، بدلیل موقعیت خاص این کشور، همچنان کشوری نمونه و اما مورد تهدید باقی خواهد ماند.
اما به نظر می رسد خانم سوهیر بالحسن، رئیس فدراسیون بین المللی نهاد های حقوق بشری در تونس امیدوار است که کشورش با برگزاری انتخابات آزاد هفته گذشته و علیرغم پیروزی اسلامگرایان، همچنان بعنوان آزمایشگاهی برای دمکراسی در کشور های عربی و خاور میانه باقی خواهد ماند. وی در مقاله ای که در هفته نامه اکسپرس بچاپ رسانده، می نویسد تلاش برای ایجاد نهادهای تضمین کننده انتقال دمکراتیک در تونس و ظرفیت احزاب سیاسی این کشور برای یجاد تفاهم سیاسی، از دستاورد های مهم انقلاب تونس است که نونسی ها می توانند به آن افتخار کنند. بگفته او، تونس گامهای مهمی برای ایجاد یک دولت مبتنی بر قانون را برداشته است و این خود به تنهایی و علیرغم نتایج دوران گذار، یک پیروزی برای این کشور و منطقه محسوب می شود.رئیس فدراسیون بین المللی نهاد های حقوق بشری در تونس در ادامه می نویسد علیرغم دشواریهای موجود و بیعدالتی های اجتماعی حاکم بر تونس، میتوان گفت آینده ای که در برابر تونس قراردارد نه یک تهدید بلکه شانسی برای این کشور بحساب میرود.مباحث سیاسی اخیر در تونس بر سر مسایلی از قبیل رعایت برابری، احترام به آزادیها، جدایی دین از سیاست، استقلال سیستم قضایی و بالاخره مبارزه علیه بی کیفری نشان میدهد که ارزشهای جهان شمول بشری در جامعه امروز تونس همچنان داغ باقیمانده اند.
tags: هفته نامه ها
