ايران و مهاجرين افغان
مهاجرین افغانستانی و مسئله‌ای به‌نام کج‌سلیقگی‌های شخصی
این را که حضور غیرقانونی جرم است و باید با آن برخورد کرد هر انسان عاقلی می‌پذیرد و هر کشوری حق دارد تأمین امنیت مادی معنوی و روانی جامعه‌اش را حفظ کند اما در برخی موارد کج‌سلیقگی‌ها و گاه تصمیمات شخصی نادرست همدلی دو ملت را خدشه‌دار می‌کند.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، روز گذشته برخی رسانه‌های وابسته به دولت، تصاویری از کشفیات نیروی انتظامی استان فارس را منتشر کردند که در برخی تصاویر دیده می‌شد تعدادی از شهروندان افغانستانی که به‌صورت غیرقانونی وارد خاک ایران شده‌اند، با نگهداری درون حفاظی در معرض نمایش گذاشته شدند.
اینکه حضور غیرقانونی جرم است و باید با آن برخورد کرد بر هیچ کس پوشیده نیست و هر انسان عاقلی این را می‌پذیرد که هر کشوری حق دارد از مرز و خاک خود برای تأمین امنیت مادی، معنوی و روانی جامعه‌اش دفاع کند اما اینجا صحبت از چیز دیگریست، اینجا دقیقاً صحبت از همان مسئله‌ای است که سالها علی‌رغم مهمانداری ایرانی‌ها از افغانستانی‌ها باعث کدورت میان دو طرف و خدشه‌دار شدن همدلی دو ملت شده است.
اینجا صحبت از کج‌سلیقگی‌ها و گاه صحبت از تصمیمات شخصی است که نه‌تنها با روح انسانیت که با روح آرمانهای انقلاب اسلامی در تضاد است.
سی و چند سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد و دقیقاً به‌خاطر عملکرد رسانه‌های وابسته به دولت‌های رفاه، شاهد دور شدن بیش از پیش هر روزه دو ملت ایران و افغانستان و ایجاد سوء تفاهمهای ساختگی میان دو طرف هستیم حال آنکه در واقعیت این چنین نیست، ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها سالهاست که کنار هم زندگی می‌کنند.
در این سالها هر بار این دو ملت به یکدیگر نزدیک شدند برخی کج‌سلیقگی‌ها و تصمیمات شخصی که ذره‌ای تدبیر هم در آنها دیده نمی‌شود باعث شده تا کدورت وجودنداشته، رخ‌نمایی کند.
وقتی رهبر انقلاب با دلسوزی و تیزهوشی می‌خواهند که نخبگان جامعه مهاجر افغانستانی در رسانه‌ها و به‌ویژه رسانه ملی مطرح شوند، این نشان از آن دارد که رهبر معنوی‌مان می‌داند که دو ملت اختلافی ندارند و آن چیزی باید نمود یابد که واقعیت است تا سوءتفاهم‌ها حل شود.
نزدیک به سه سالی هست که جنبش رسانه‌ای حمایت از مهاجرین افغانستانی توسط رسانه‌های جریان انقلاب کلید خورده است و واقعیت‌های حضور افغانستانی‌ها در ایران و دلبستگی آنها به ایران و انقلاب را فریاد زده‌اند و سوءتفاهم‌ها را به دوستی و همدلی تبدیل کرده‌اند.
با این حال گاهی اوقات این‌کج سلیقگی‌ها رخ نموده و برخی ذهن‌های آماده برای بازگشت به سوءتفاهم‌ها را فعال می‌کند.
حرف این بار اینجاست که با تحول رسانه‌ای نزدیک به سه سال گذشته به‌ویژه در رسانه ملی در مورد مهاجرین افغانستانی، امروز کمتر کسی است که نخبگان مهاجر افغانستانی و ضرورت‌های حضور این قشر از جامعه در خاک ایران را درک نکند و کمتر کسی است که نداند حرف امام امت و انقلاب اسلامی امروز رفتن به‌سوی همدلی ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها است.
حرف اینجاست که مهاجرین خود از قاچاق و قاچاقبر و حضور غیرقانونی برخی هموطنانشان در ایران به‌شدت ناراحت هستند و این حق را برای برخورد با آنها و این پدیده برای ایران به رسمیت می‌شناسند اما نگران آنند که این کج‌سلیقگی‌ها باز هم آنها را از ایرانی‌ها دور کند.
حرف اینجاست که به‌خوبی می‌دانیم چنین برخوردهایی بار دیگر، ناسیونالیست‌های رادیکال در هر دو طرف را به انگیزه وامی‌دارد تا تمام عقده‌های خود را گشوده و به انتقام‌گیری از انقلاب و اسلام روی آورند و به مهاجرین افغانستانی که برادری خود به اسلام ناب محمدی(ص) و انقلاب اسلامی را ثابت کرده‌اند سرکوفت بزنند و آنها هم چاره‌ای جز سکوت ندارند.
حرف اینجاست که امنیت ملی برای همه ما ارزش دارد و خواستار مجازات قاچاقچیان و توزیع کنندگان مواد مخدر چه ایرانی و چه افغانستانی به بدترین شکل هستیم اما اگر تنها جرمشان عبور غیرقانونی از مرز است دیگر جای افتخار ندارد که به‌عنوان افتخار در معرض دید عموم و رسانه‌ها قرار گیرند.
حرف اینجاست که این کج‌سلیقگی‌های فردی و شخصی تمام توان نظام و انقلاب را تاکنون گرفته است پس باید با آن برخورد شود.
حرف اینجاست که تأمین امنیت، معنایش تحقیر یک عده انسان نیست و می‌شود سلیقه به خرج داد و با نگاه انسانی و اسلامی طوری با همین حضور غیرقانونی برخورد کرد که عناد میان دو ملت مسلمان ایجاد نشود.
حرف رسانه‌های انقلاب این است که اگر جرم کسانی که در حفاظ نگهداری می‌شدند تنها عبور غیرقانونی از مرز بوده است و کسانی که رفتاری این‌چنینی داشته‌اند باید از دو ملت ایران و افغانستان و از همه جریان‌های انقلاب عذرخواهی کنند و از این کج‌سلیقگی‌ها عبور کنند ولی اگر جرم بیشتری دارند باید به‌سرعت اطلاع رسانی کنند تا افکار عمومی روشن شود و با نیروی انتظامی در راه انجام وظیفه خود همراهی کنند که عذر عدم اطلاع رسانی باز به‌عهده آنهاست.
امید است در آینده و به‌وسیله اعتراض رسانه‌های جریان انقلاب شاهد کاهش کج‌سلیقگی‌های شخصی و رفتن به‌سوی افزایش رفع سوءتفاهم‌ها
