یادداشت| «مسلخ روباه پیر» برای افغانستانی‌ها
پرونده جنایت‌های سربازان خارجی در افغانستان از جمله نیروهای انگلیسی هر از چند گاهی خبرساز می‌شود، اما هیچ پیامدی نیز برای آنان ندارد؛ این یعنی ماهیت ساختار نظامیان «روباه پیر» با نقض قوانین انسانی، عجین است.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم؛ حضور نظامیان خارجی در افغانستان از بدو حضور تا زمان خروج آنان، پیامدهای ناگواری برای مردم افغانستان داشته است.
جدیدترین گزارشی که از کارنامه سیاه حضور نظامیان انگلیسی در افغانستان پرده برداشته است، نشان می‌دهد نیروهای ویژه بریتانیا طی یک مأموریت شش ماهه، 54 نفر را غیرقانونی کشته‌اند.
شبکه سلطنتی بی‌بی‌سی در هفته گذشته، گزارش داد صدها صفحه از گزارش عملیات نیروهای ویژه بریتانیا را تجزیه و تحلیل کرده است. از جمله گزارش‌های بیش از ده‌ها حمله، کشتن یا دستگیری را که توسط یک واحد نیروهای SAS در هلمند در سال‌های 2010 و 2011 انجام شده است. در این گزارش آمده است افرادی از اعضای نیروهای ویژه بریتانیا که در عملیات شرکت داشته، گفته‌اند شاهد قتل افراد غیرمسلح توسط مأموران SAS در طول حملات شبانه بوده‌اند.
همچنین چندین نفر که با نیروهای ویژه خدمت می‌کردند، گفتند که واحدهای SAS برای به دست آوردن بیشترین کشته‌ها با یکدیگر رقابت می‌کردند!
تا اینجای گزارش، تنها توحش نیروهای ویژه ملکه نسبت به اتباع بی‌دفاع افغانستانی درج شده است؛ افرادی که بعضاً از چارچوب تعیین شده خود غربی‌ها نیز برای مورد حمله قرار گرفتن بیرون بوده‌اند، اما زمانی که در مسیر جنایت و بدمستی‌های اشغالگران قرار گرفته‌اند، به راحتی سلاخی شده‌اند تا آمار کشته‌شدگان سریال‌های ضد بشری آنان بالا برود.
سابقه جنایات سربازان ملکه در نقاط متعدد جهان از جمله منطقه افغانستان، نشان می‌دهد آنچه در افغانستان تحت اشغال توسط نیروهای ویژه ارتش انگلیس به ویژه در پرونده اخیری که از آن رونمایی شده است! رخ داده، مطلب جدیدی نیست.
طی اشغال هند توسط نیروهای بریتانیا،در دهه 1770 میلادی بیش از 10 میلیون هندی تنها در ایالت بنگال این کشور، بر اثر قحطی و گرسنگی، بیماری، بدرفتاری و شکنجه به دست نظامیان انگلیس و یا بر اثر فشار کار اجباری جان خود را از دست دادند.
کشتار آمریت سر در پنجاب هندوستان در سال 1919 میلادی، یکی دیگر از فجایع جنگی انگلیس در هندوستان است. طی این کشتار، معترضین به شکل مسالمت‌آمیز در مکانی جمع شدند تا به حکومت‌داری امپراتوری بریتانیا و شرایط اقتصادی اعتراض کنند، اما نیروهای انگلیسی به جای شنیدن صدای معترضین، تمام خروجی‌ها را بستند و همه معترضین را به رگبار بستند. در عرض 10 دقیقه حدود 1000 نفر کشته و به همین تعداد به شدت زخمی شدند. پارلمان انگلستان سرتیپ ریجینالد دایر، که دستور شلیک را صادر کرده بود، احضار کرد، ولی به وی مدال شجاعت داد و با پاداشی 900 هزار دلاری وی را «ناجی هندوستان» نامید.
درباره افغانستان، این نیروها پیش‌تر در جنگ اول افغانستان و انگلیس(1839 – 1842) که در بخش جنوبی دره هلمند روی داد، تعداد زیادی از مردم حوالی هلمند را به قتل رسانده و ترس و وحشت زیادی را در افغانستان به وجود آوردند.
با این همه، افکار عمومی می‌داند که انگلیس از دیرباز با اتخاذ سیاست‌مکارانه، صفت «روباه پیر» را به خود اختصاص داده است و سعی در فریب افکار عمومی در سطح بین‌المللی دارد.
اینکه هر از چندگاهی پشت‌پرده سیاست‌های مزورانه و فریب‌دهنده استعمارگر پیر، به هر دلیلی رو می‌شود، می‌تواند به ارتقای شناخت سطوح مختلف جامعه کمک شایانی نماید و از سوی دیگر، میدان را از فرصت‌طلبان غرب‌گرا در کشورهای اسلامی که همواره سعی در آرایش چهره کریه استعمار دارند، نیز بگیرد.
بخش دوم گزارش بی‌بی‌سی درباره این جنایت جنگی، از جمله همین موارد است، آنجایی که گزارش بیان می‌کند رده‌های بالای نظامی انگلیس از ابعاد این ماجرا آگاه بوده‌اند.
بی‌بی‌سی نوشته است که ایمل‌های داخلی نشان می‌دهند افسران در بالاترین سطوح نیروهای ویژه از وجود نگرانی در مورد قتل‌های غیرقانونی احتمالی آگاه بودند، اما علی‌رغم الزام قانونی، به پلیس نظامی گزارش نداده‌اند.
این شبکه عنوان می‌کند شواهدی پیدا کرده است که نشان می‌دهد ژنرال سر مارک کارلتون اسمیت، رئیس سابق نیروهای ویژه بریتانیا در مورد ادعاهای قتل‌های غیرقانونی مطلع بوده، اما مدارک را به پلیس نظامی سلطنتی بریتانیا منتقل نکرده است.
واکنش وزارت دفاع انگلیس نیز در نوع خود، شنیدنی است. وزارت دفاع بریتانیا گفته است که نمی‌تواند در مورد این اتهامات اظهار نظر کند، اما امتناع از اظهار نظر نباید به‌عنوان پذیرش صحت واقعی ادعاها تلقی شود. از سوی دیگر یک سخنگوی وزارت دفاع گفته است که نیروهای بریتانیا با شجاعت و حرفه‌ای در افغانستان خدمت کرده‌اند!
هر چند این گزارش با بندهای مذکور شاید به دنبال این باشد که القاء نماید در رده بالاتر، اطلاعی از جنایت‌های این‌چنینی وجود ندارد، اما شواهد دیگری نشان می‌دهد که واقعیت چنین نیست.
در اواخر آبان 1398 رسانه‌های از تلاش حزب محافظه‌کار انگلیس برای ارائه و تصویب طرح جدیدی در مجلس عوام این کشور خبر دادند که بر اساس آن بتوانند مثلاً به طریق بهتری از نظامیان انگلیسی محافظت نمایند.
بر اساس طرح مذکور، نظامیان سابق انگلیسی به علت جرائمی که در گذشته و در جنگ‌های عراق، افغانستان و ایرلند شمالی مرتکب شده‌اند، محاکمه نخواهند شد و برای همه نظامیانی که در ایرلند شمالی و در زمان جنگ داخلی این کشور جنگیده‌اند، عفو عمومی در نظر گرفته می‌شود؛ حتی برای کسانی که هم‌اکنون هم به ارتکاب جنایت متهم هستند.
این فرایند، یعنی اینکه نه تنها رده‌های بالای نظامی از جنایت رده‌های پایین‌تر مطلع هستند، بلکه با ارائه چنین طرح‌ها و مصوباتی رسماً از جنایت‌های نیروهای خود پشتیبانی کرده و آنان را در ارتکاب کشتارها و سلاخی‌های بیشتر ترغیب نیز می‌کنند.
جنایت‌هایی که فراتر از نیروهای درگیر، شامل زنان و کودکان نیز شده و می‌شود. در همان تاریخ، تحقیقات مشترک شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی و روزنامه ساندی تایمز، نشان داده بود که دولت و ارتش انگلیس شواهد معتبری در مورد جنایات جنگی سربازان انگلیسی علیه غیرنظامیان در افغانستان و عراق را لاپوشانی کرده‌اند. بر اساس تحقیقات مذکور که بیانگر بخشی از جنایات هولناک سربازان ملکه بود، دو تحقیق دولتی در مورد رفتار نیروهای انگلیسی در جنگ‌های افغانستان و عراق نشان می‌داد سربازان انگلیسی در قتل و شکنجه کودکان و غیرنظامیان در این دو کشور دست داشته‌اند.
در واکنش به جنایت جنگی نظامیان انگلیس در افغانستان که رسانه‌ای شده است، عفو بین‌الملل بیانیه‌ای را صادر کرده است. عفو بین‌الملل ضمن تأکید بر لزوم تحقیقات شفاف جنایت جنگی نظامیان انگلیس در افغانستان، افشای ابعاد جدید از جنایات نظامیان انگلیسی در افغانستان را «وحشتناک» خواند و گفته است که تحقیقات بی‌بی‌سی در خصوص کشتار غیرنظامیان نشان دهنده اطمینان خاطر خاطیان این جنایت از عدم مجازات و پاسخگویی است.
این سازمان در ادامه با بیان اینکه مقامات ارشد انگلیس بر جنایت نظامیان خود در افغانستان سرپوش گذاشتند، یاد آور شد که کشتار غیرقانونی غیرنظامیان و زندانیان از موارد آشکار جنایت جنگی است و دولت انگلیس باید فورا محاکمه این افراد را آغاز کند.
عفو بین‌الملل تأکید کرده است در صورت عدم تمایل دولت انگلیس برای بررسی جنایت جنگی نظامیان خود در افغانستان، همان طور که در رابطه با جنایات جنگی مرتکب شده توسط نیروهای خود در عراق به طرز شرم‌آوری نشان داده، دیوان کیفری بین‌المللی باید این کار را انجام دهد.
این سازمان همچنین افشای جنایت جنگی نظامیان انگلیس در افغانستان را نمونه خسارت بار از اعطای مصونیت قضایی به سربازان در جنگ‌های خارجی دانسته و از انگلیس خواسته است که عوامل این جنایت را محاکمه کند.
تحلیل واکنش عفو بین‌الملل نیز مؤید همین ادعاست که آنچه نظامیان انگلیسی در افغانستان انجام داده‌اند، جزو ماهیت و برنامه‌های نظامیان ملکه است، نه یک اتفاق غیرمعمول.
با در نظرداشت گزارش ihd شبیه آنچه در هفته گذشته بی‌بی‌سی درباره جنایات نظامیان انگلیسی در افغانستان منتشر کرده است، ابعاد مختلف حضور نیروهای خارجی از جمله نظامیان انگلیسی بیشتر آشکار می‌شود و نقاب چهره روباه پیر را بیشتر کنار می‌زند.
ماهیت نظامیان ملکه همین است؛ زیرپا گذاشتن حقوق انسانی، بی‌توجهی به قوانین رایج در عرصه بین‌الملل و ناقض تمامی حقوق انسانی که ابایی از رو شدن چنین ماهیتی هم ندارند؛ آنان مسلخی را در ورای مأموریت صلح و آموزش نیروهای ارتش افغانستان، برای مردم این کشور ساخته‌اند که شاید هیچ‌گاه تمام ابعاد این جنایت‌ها آشکار نشود
