ازمطبوعات جهان
دیدگاه کارشناس روس در خصوص اوضاع کنونی در یمن
18:46
1390 / 03 / 18
برای نوشتن نظرات خود اینجا کلیک کنید
محتوای مطالب منتشره می تواند مغایر با مواضع «ریا نووستی» باشد
استفاده از مطالب خبرگزاری «ریا نووستی» تنها با ذکر منبع مجاز است
مخالفان "علی عبدالله صالح" رییس جمهور یمن که بیش از 30 سال زمام قدرت در این کشور را در دست دارد، با الهام از کناره گیری "حسنی مبارک" رییس جمهور سابق مصر خواستار خروج وی از صحنه سیاسی و انتقال فوری قدرت هستند. ما امروز درباره امکان به اصطلاح تحولات دموکراسی بنا به سناریوی عربی توام با تلفات بسیار در یمن و یا امکان آغاز مرحله جدیدی از مقابلات در این کشور که ممکن است به تقسیم جمهوری یمن منجر شود با "آلکسی سارابیف" دکترای تاریخ و عضو علمی مرکز تحقیقات اسلامی و عربی انستیوی شرق شناسی آکادمی علوم روسیه گفتگو می کنیم.
پرسش: روز بخیر. آیا می توان گفت که اوضاع کنونی در یمن به خاطر وخامت امور اقتصادی-اجتماعی است یا اینکه این رویداد مبارزه سیاسی داخلی است که می تواند همانطور که پیش از این هم رخ داده بود به تقسیم کشور به شمال و جنوب منجر شود؟
پاسخ: از نظر من این رویداد ها به چند دلیل رخ می دهد. البته پیش از هر چیز به خاطر خود صالح. وی به واقع سیاستمداری مجرب و ساعی است. واقعیت آنست که اما او کارهای زیادی برای یمن و وحدت این کشور انجام داده است. وی مدت زیادی است که بر اریکه قدرت تکیه زده و رفتارهای گوناگونی از خود نشان داده اما در هر حال کشور تاکنون وحدت خود را حفظ کرده است.
پرسش: بعبارت دیگر به نظر شما وی همان عامل بازدارنده ایست که شمال و جنوب را متحد نگاه داشته و بعد از وی ممکن است که اوضاع مخدوش شود؟
پاسخ: من معتقدم که بحث فقط وحدت شمال و جنوب در میان نیست بلکه یکپارچگی کل یمن مطرح است چرا که روندهای مخرب فقط از بین برنده این خط تقسیم نیستند. این خط تقسیم در منطقه شمال صنعا از میان استان سعد عبور می کنند. این خط بسیار مهمی است که در اوائل سال 2000 بوجود آمد. کاملا مشخص است که برخی از قبایل استان های جنوبی از مواضع خاصی پیروی می کنند. ما شاهد موج شدید اعتراضات در هادیه بودیم که ضمنا می توان گفت که زمانی کارشناسان ما در احداث بندر آن کمک کردند. من این خط را بعنوان تقسیم میان شمال و جنوب توصیف نمی کنم مشکل به مراتب پیچیده تر و ابعاد آن وسیع تر است. شخصیت صالح واقعا عامل بازدارنده بشمار می آید. تمام تلاش وی در راستای وحدت کشور بوده است. اگرچه روش های عملکرد سیاسی سئوال برانگیز و ارزیابی های مختلفی در بر دارد.
پرسش: بعبارت دیگر عملکرد وی ممکن است که محرک نارضایتی ها در میان مردم و اعتصاباتی باشد که ما در حال حاضر در این کشور شاهد آن هستیم؟
پاسخ: البته در وحله اول این اعتراضات ماهیت اجتماعی دارند که اختلاف نظرات سیاسی نیز به آن اضافه شده است. یمن ساختار منحصربفرد اجتماعی است که در آن قبایل متحد نمایندگان خود یا همان "شیوخ" را در نهادهای حکومتی دارند. مردم ناراضی قبایل می توانند به آنها مراجعه کنند و اغلب هم نتیجه بخش است. این سیستم عمود شعاعی مختص یمن است و در همه کشورهای عربی دیدده نمی شود. البته منطقی است، زمانی که فردی در روز دو دلار درآمد دارد و در همان حال شاهد آنست که مقامات کشور زندگی مرفهی دارند، اعتراضات اجتماعی ناگزیر هستند. این اعتراضات اجتماعی می توانند در این خطوط عمود نفوذ کنند و این همان چیزی است که در حال حاضر در یمن رخ می دهد. بزرگان قبایل می توانند به سرعت هم قبیله ای های خود را فرا بخوانند و این در حالیست یمن در سلاح غوطه ور است و به همین خاطر هم یگان های مسلح پدید می آیند.
پرسش: آیا ممکن است که بعد از کناره گیری صالح سناریو مشابه مصر در این کشور رخ دهد؟ منظورم کسانی است که ایده خروج مبارک آنها را گرد هم آورده بود و بعد از آن بدون موضع واحد و برنامه مشخص به جان هم افتاده و مبارزه بر سر قدرت شروع شد که تاکنون هم ادامه دارد.
پاسخ: در حقیقت همینطور هم هست. تاکنون ابتکار سازمان همکاری های کشورهای عرب خلیج فارس فقط منعکس کننده موضع واحد اپوزیسیون یعنی کناره گیری صالح بوده است این در حالیست که چیزی هم در آن پیشنهاد نشده است. اپوزیسیون نمی داند که چه می خواهد و چند دستگی در آن موج می زند. بعنوان مثال چه وجه مشترکی را می توان میان سوسیالیست های جنوب و حزب اسلامی در شمال پیدا کرد؟ موارد بسیاری وجود دارد که اپوزیسیون در مورد آنها اختلاف نظر دارند و اینکه هیچ بخشی از اپوزیسیون نمی خواهد که رهبری و مسئولیت را بر عهده بگیرد، امور را پیچیده تر کرده است.
پرسش: حال بیایید اوضاع مشابه در مصر را بررسی کنیم. در آنجا سازمان افراطی "اخوان المسلین" وجود دارد و اینجا هم مسئله همکاری یمن با القاعده مطرح می شود که صالح همواره رفتاری در قبال آن موضعی نامفهوم داشته است: از سویی رییس جمهور گویا گفته بود که با این سازمان مبارزه می کند و در همین حال با نیروی القاعده همیشه قبایل را تهدید می کرد. آیا امکان به روی کار آمدن چنین سازمانی و یا خود القاعده در یمن وجود دارد؟
پاسخ: دقیقا همینطور بود. همین قدر که پول ها در یمن تمام می شد صالح خطاب به غرب از تهدید تروریسم اسلامی استفاده می کرد بعنوان روش کسب پول. در همین رابطه باید توجه شما را به جریانی جلب کنم که چندی پیش اتفاق افتاد. استان ابیان به رغم استقرار نیروهای گارد یمن توسط جنگجویان سازمانی زیر مجموعه مجموعه تروریستی با نفوذ "عدن-ابیان" به تصرف درآمد. معنای آن چه بود؟ ممکن است که این روش جدید صالح برای نشان دادن این واقعیت است که چه اتفاقی رخ خواهد داد اگر رییس جمهور برود بعبارت دیگر جنگ داخلی و به روی کار آمدن افراطیون. و یا اینکه این واقعا یک حقیقت تاسف برانگیز است که از موضع قوی افراطیون حکایت می کند.
پرسش: از نظر شما این تهدید وجود دارد؟
پاسخ: اینکه نیروهای سازمان های تروریستی فعلا در درگیری های پایتخت خود را نشان نداده اند هنوز چیزی را ثابت نمی کند. این احتمال وجود دارد که این بازی رییس جمهور نیست بلکه بیداری افراطیون است که در برخی از استان ها متمرکز شده اند.
پرسش:آیا می توان گفت که سناریوی لیبی در یمن تکرار خواهد شد بعبارت دیگر کمک مستعار خارجی مانند بمباران و یا اینکه نماینده روسیه در حل این مسئل می توانند کمک کنند؟
پاسخ: البته در این زمینه خیلی چیزها به روسیه بستگی دارد. آن موضعی را که روسیه در قبال لیبی اتخاذ کرده است صراحتا بگوییم عملکردهایی را بدنبال داشت که در حال حاضر در این کشور شاهد آنیم. اگر روسیه موضع اصولی تری را نسبت به یمن اتخاذ کند و این مسئله به احتمال زیاد در شورای امنیت مطرح خواهد شد، احتمالا بتوان این وضعیت را در سطحی ساختار کنونی منظورم مجمع نمایندگان قبایل است، حل کرد. بایستی ضمن درک این کشور عاقلانه با این مسئله برخورد شود، ما کارشناسانی داریم که به خوبی یمن را می شناسند، کسانی که در آنجا کار کرده اند و بسیاری از رهبران آن را می شناسند، می توان از تکرار سناریوی لیبی اجتناب ورزید.
پرسش: دلیل این موضع آرام غرب چیست؟
پاسخ: نمی توانم بگویم که غرب بیکار نشسته است. در بیانیه لندن اوباما و کامرون صریحا اعلام کردند که صالح باید کنار برود. این بیانیه یک روز پیش از اجلاس "گروه هشت" صادر شد که در آن کشورهای اروپایی نیز سخنان سران بریتانیا و آمریکا را تکرار کردند.
پرسش: شما چه پیشبینی می کند؟ آیا صالح کناره گیری می کند؟
پاسخ: همه مطمئن بودند که قذافی می رود اما ما عکس آن را شاهدیم. صالح سیاستمداری کارکشته است که شرایط بسیار دشواری را تجربه کرده به همین خاطر به جرات می توان گفت که اگر وی در نهایت هم کناره گیری کند، نمی توان انتقال قدرت سریع در یمن را انتظار داشت.
خبرگزاری «ریا نووستی»
23.03.1390
سرنوشت یکی از این روزنامه ها است و به نقل از آگاهان نوشته که، ایالات متحده امریکا برای دست یافتن به اهداف ستراتیژیک خود، جنگ مبهم را در افغانستان به راه انداخته است... ادامه
امریکا برای ایجاد یک شبکهء موازی انترنت و تلفن در جهان تلاش می کند
23.03.1390
با اتکا به اسناد و منابع محرم دیپلوماتیک روزنامهء نیویارک تایمز می نویسد:تلاش ها به خاطر ایجاد یک شبکهء موازی و متبادل انترنت و تلفن موباییل در جهان بعد از آن سرعت یافت که رییس جمهور سابق مصر حسنی مبارک در آخرین روز های حاکمیتش شبکهء انترنت را در آن کشور قطع کرد.در جریان ماه های اخیر در کشور های شمال افریقا و شرق میانه، تظاهر کننده گان به خاطر برنامه ریزی و هماهنگی فعالیت هایشان، وسیعاً از شبکهء انترنت استفاده کردند. در پاسخ برخی از حکومت های بر سر اقتدار در این کشور ها، سرویس خدمات انترنتی را قطع نمودند.روزنامهء نیویارک تایمز با نقل قول از مقامات امریکایی که از افشای نام آن ها خودداری کرده است، می نویسد:بر اساس یک برنامه مشخص، وزارت های خارجه و دفاع ایالات متحدهء امریکا مبلغ 50 ملیون دالر را بالای ایجاد یک شبکهء مستقل تلفن موبایل در افغانستان مصرف کرده اند که با استفاده از آنتن پایگاه های نظامی فعالیت می کند. هدف این شبکه، عکس العمل در مقابل احتمالات فلج شدن سرویس خدمات مخابراتی حکومتی توسط شورشیان طالب می باشد.روزنامهء نیویارک تایمز با نقل قول از کسانی که در ایجاد این نوع شبکه ها نقش دارند می نویسد:وزارت خارجهء امریکا همچنان ایجاد یک سیستم ارتباطی ستلایت را تمویل می کند که به فعالان سیاسی کشور های نظیرایران، سوریه و لیبیا امکان می دهد که خارج و دور از دسترسی حکومت هایشان، ارتباط را بر قرار کنند.پروژه دیگر که بالای آن کار می شود «انترنت در یک بکس دستی» نام دارد، که به ساده گی می توان آن را از سرحدات عبور داده، زمینه را برای ارتباطات بیسم و اتصال با انترنت مساعد ساخت.خانم هیلاری کلنتن وزیر خارجهء امریکا از این تلاش های امریکا حمایت می کند. روزنامهء نیویارک تایمز از یک ایمل هیلاری کلنتن نقل قول می کند که در این رابطه نوشته است:«ما می بینیم که هر روز تعداد بیشتر مردم در سر تاسر جهان با استفاده از شبکهء انترنت، تلفن های موبایل و سایر تکنولوژی می کوشند، زمانیکه بر ضد بی عدالتی ها اعتراض کرده و به خاطر تحقق آرمان هایشان تلاش می کنند، صدای شان شنیده شود.»روزنامهء نیویارک تایمز می نویسد:همچنان دیپلومات های امریکایی با کارمندان استخبارتی ملاقات می کنند که تلیفون های چینایی را در نزدیک سرحدات کوریای شمالی، طوری زیر خاک پنهان می کنند که بعداً می شود آن ها را از زیر خاک بیرون کرده، تماس های مخفی و رمزی را توسط آن ها انجام داد.
23.03.1390
با اتکا به اسناد و منابع محرم دیپلوماتیک روزنامهء نیویارک تایمز می نویسد:تلاش ها به خاطر ایجاد یک شبکهء موازی و متبادل انترنت و تلفن موباییل در جهان بعد از آن سرعت یافت که رییس جمهور سابق مصر حسنی مبارک در آخرین روز های حاکمیتش شبکهء انترنت را در آن کشور قطع کرد.در جریان ماه های اخیر در کشور های شمال افریقا و شرق میانه، تظاهر کننده گان به خاطر برنامه ریزی و هماهنگی فعالیت هایشان، وسیعاً از شبکهء انترنت استفاده کردند. در پاسخ برخی از حکومت های بر سر اقتدار در این کشور ها، سرویس خدمات انترنتی را قطع نمودند.روزنامهء نیویارک تایمز با نقل قول از مقامات امریکایی که از افشای نام آن ها خودداری کرده است، می نویسد:بر اساس یک برنامه مشخص، وزارت های خارجه و دفاع ایالات متحدهء امریکا مبلغ 50 ملیون دالر را بالای ایجاد یک شبکهء مستقل تلفن موبایل در افغانستان مصرف کرده اند که با استفاده از آنتن پایگاه های نظامی فعالیت می کند. هدف این شبکه، عکس العمل در مقابل احتمالات فلج شدن سرویس خدمات مخابراتی حکومتی توسط شورشیان طالب می باشد.روزنامهء نیویارک تایمز با نقل قول از کسانی که در ایجاد این نوع شبکه ها نقش دارند می نویسد:وزارت خارجهء امریکا همچنان ایجاد یک سیستم ارتباطی ستلایت را تمویل می کند که به فعالان سیاسی کشور های نظیرایران، سوریه و لیبیا امکان می دهد که خارج و دور از دسترسی حکومت هایشان، ارتباط را بر قرار کنند.پروژه دیگر که بالای آن کار می شود «انترنت در یک بکس دستی» نام دارد، که به ساده گی می توان آن را از سرحدات عبور داده، زمینه را برای ارتباطات بیسم و اتصال با انترنت مساعد ساخت.خانم هیلاری کلنتن وزیر خارجهء امریکا از این تلاش های امریکا حمایت می کند. روزنامهء نیویارک تایمز از یک ایمل هیلاری کلنتن نقل قول می کند که در این رابطه نوشته است:«ما می بینیم که هر روز تعداد بیشتر مردم در سر تاسر جهان با استفاده از شبکهء انترنت، تلفن های موبایل و سایر تکنولوژی می کوشند، زمانیکه بر ضد بی عدالتی ها اعتراض کرده و به خاطر تحقق آرمان هایشان تلاش می کنند، صدای شان شنیده شود.»روزنامهء نیویارک تایمز می نویسد:همچنان دیپلومات های امریکایی با کارمندان استخبارتی ملاقات می کنند که تلیفون های چینایی را در نزدیک سرحدات کوریای شمالی، طوری زیر خاک پنهان می کنند که بعداً می شود آن ها را از زیر خاک بیرون کرده، تماس های مخفی و رمزی را توسط آن ها انجام داد.
چشمانداز تیرهی خلعسلاح اتمی در جهان
Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:
بهرغم اعلام آمادگی کشورهای اتمی برای کاهش سلاحهای هستهای، هنوز در جهان بیش از ۵۰۰۰ جنگافزار اتمی آماده برای استفاده وجود دارد. قدرتهای اتمی، زرادخانههای خود را مدرنیزه کرده و به فنآوری تازه روی آوردهاند.
دانیل نورد، معاون انستیتوی پژوهش صلح سوئد (SIPRI)، روز سهشنبه (۷ ژوئن/۱۷ خرداد) گفت، خلعسلاح اتمی در آینده نیز نامحتمل خواهد بود، زیرا کشورهای اتمی، زرادخانههای خود را مدرنیزه کردهاند.
بر طبق گزارش سالانهی تازهی موسسهی یاد شده، آلمان پس از آمریکا و روسیه، بزرگترین صادرکنندهی جنگافزارهای متعارف و غیراتمی در جهان است.
دو هزار کلاهک در وضعیت «آمادهباش فوری»
بر طبق این گزارش، هشت کشور دارای جنگافزار اتمی، یعنی آمریکا، روسیه، بریتانیا، فرانسه، چین، هند، پاکستان و اسرائيل، روی هم دارای بیش از ۲۰۵۰۰ کلاهک هستهای هستند. اگر چه این رقم، دو هزار کلاهک کمتر از سال ۲۰۰۹ است، ولی در عوض امروزه بیش از پنج هزار کلاهک اتمی آمادهی استفاده هستند. از آن میان، دو هزار کلاهک اتمی در وضعیت «آمادهباش فوری» هستند.
به گفتهی انستیتوی پژوهش صلح سوئد، بر خلاف اظهارات بینالمللی، چشمانداز واقعی خلعسلاح اتمی تیره و تار است. پنج قدرت رسمی اتمی، یعنی آمریکا، روسیه، بریتانیا، فرانسه و چین، یا در حال استقرار سیستمهای تسلیحات اتمی تازه هستند، یا چنین برنامههایی دارند. کاهش شمار کلاهکهای اتمی، از طریق سرمایهگذاری در فنآوریهای جدید اتمی جبران میشود.
گزارش سالانهی موسسهی یادشده همچنین تصریح میکند که ایالات متحدهی آمریکا و روسیه که با قرارداد تازهی «استارت» متعهد شده بودند زرادخانهی جنگافزار اتمی خود را کوچکتر کنند، بخش بزرگی از کلاهکهای اتمی فعلی را در اختیار دارند.
روسیه در ژانویهی ۲۰۱۱ دارای ۱۱۰۰۰ کلاهک اتمی و ایالات متحدهی آمریکا دارای ۸۵۰۰ کلاهک اتمی بودهاند. در روسیه ۲۴۰۰ کلاهک اتمی و در آمریکا ۲۱۵۰ کلاهک اتمی آمادهی استفاده بودهاند. قرارداد «استارت» این رقم را به ۱۵۵۰ کلاهک محدود ساخته است.
Bildunterschrift: گرافیک هزینههای تسلیحاتی در جهان در سال ۲۰۱۱
منطقهی خطرناک جنوب آسیا
با این همه، دانیل نورد به خبرگزاری فرانسه گفته است که بزرگترین تهدید اتمی از سوی هند و پاکستان ناشی میشود. وضعیت بویژه از آنجهت خطرناک است که این دو همسایهی متخاصم، به گونهای مداوم زرادخانهی خود را گسترش میدهند.
به گزارش انستیتوی پژوهش صلح سوئد، جنوب آسیا تنها منطقهای در جهان است که امروزه هنوز در آن یک مسابقهی تسلیحاتی اتمی در جریان است. به گفتهی این موسسه، کرهی شمالی نیز به اندازهی کافی پلوتونیوم تولید کرده است، تا بتواند چند کلاهک اتمی برای خود بسازد. نام ایران بر عکس کرهی شمالی، در فهرست کشورهای بالقوه خطرناک نیامده است.
صادرات جنگافزار متعارف
طبق همین گزارش، آلمان جزو بزرگترین صادرکنندگان سلاحهای متعارف در جهان است. سهم این کشور در صادرات اسلحه در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ حدود ۱۱ درصد بوده است. پیش از آلمان، آمریکا و روسیه با ۳۰ درصد و ۲۳ درصد بیشترین سهم را در صادرات اسلحه دارند.
بزرگترین واردکنندهی سلاحهای آلمانی یونان است که به دلیل بحران اقتصادی پایدار شدیدا مورد انتقاد قرار گرفته است.
انستیتوی پژوهش صلح سوئد (SIPRI) موسسهای است که نیمی از بودجهی آن را دولت سوئد تامین میکند. این موسسه از ۴۵ سال پیش به این سو، مشغول بررسی منازعات در جهان، کنترل جنگافزار و خلعسلاح بینالمللی است.
Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:
بهرغم اعلام آمادگی کشورهای اتمی برای کاهش سلاحهای هستهای، هنوز در جهان بیش از ۵۰۰۰ جنگافزار اتمی آماده برای استفاده وجود دارد. قدرتهای اتمی، زرادخانههای خود را مدرنیزه کرده و به فنآوری تازه روی آوردهاند.
دانیل نورد، معاون انستیتوی پژوهش صلح سوئد (SIPRI)، روز سهشنبه (۷ ژوئن/۱۷ خرداد) گفت، خلعسلاح اتمی در آینده نیز نامحتمل خواهد بود، زیرا کشورهای اتمی، زرادخانههای خود را مدرنیزه کردهاند.
بر طبق گزارش سالانهی تازهی موسسهی یاد شده، آلمان پس از آمریکا و روسیه، بزرگترین صادرکنندهی جنگافزارهای متعارف و غیراتمی در جهان است.
دو هزار کلاهک در وضعیت «آمادهباش فوری»
بر طبق این گزارش، هشت کشور دارای جنگافزار اتمی، یعنی آمریکا، روسیه، بریتانیا، فرانسه، چین، هند، پاکستان و اسرائيل، روی هم دارای بیش از ۲۰۵۰۰ کلاهک هستهای هستند. اگر چه این رقم، دو هزار کلاهک کمتر از سال ۲۰۰۹ است، ولی در عوض امروزه بیش از پنج هزار کلاهک اتمی آمادهی استفاده هستند. از آن میان، دو هزار کلاهک اتمی در وضعیت «آمادهباش فوری» هستند.
به گفتهی انستیتوی پژوهش صلح سوئد، بر خلاف اظهارات بینالمللی، چشمانداز واقعی خلعسلاح اتمی تیره و تار است. پنج قدرت رسمی اتمی، یعنی آمریکا، روسیه، بریتانیا، فرانسه و چین، یا در حال استقرار سیستمهای تسلیحات اتمی تازه هستند، یا چنین برنامههایی دارند. کاهش شمار کلاهکهای اتمی، از طریق سرمایهگذاری در فنآوریهای جدید اتمی جبران میشود.
گزارش سالانهی موسسهی یادشده همچنین تصریح میکند که ایالات متحدهی آمریکا و روسیه که با قرارداد تازهی «استارت» متعهد شده بودند زرادخانهی جنگافزار اتمی خود را کوچکتر کنند، بخش بزرگی از کلاهکهای اتمی فعلی را در اختیار دارند.
روسیه در ژانویهی ۲۰۱۱ دارای ۱۱۰۰۰ کلاهک اتمی و ایالات متحدهی آمریکا دارای ۸۵۰۰ کلاهک اتمی بودهاند. در روسیه ۲۴۰۰ کلاهک اتمی و در آمریکا ۲۱۵۰ کلاهک اتمی آمادهی استفاده بودهاند. قرارداد «استارت» این رقم را به ۱۵۵۰ کلاهک محدود ساخته است.
Bildunterschrift: گرافیک هزینههای تسلیحاتی در جهان در سال ۲۰۱۱
منطقهی خطرناک جنوب آسیا
با این همه، دانیل نورد به خبرگزاری فرانسه گفته است که بزرگترین تهدید اتمی از سوی هند و پاکستان ناشی میشود. وضعیت بویژه از آنجهت خطرناک است که این دو همسایهی متخاصم، به گونهای مداوم زرادخانهی خود را گسترش میدهند.
به گزارش انستیتوی پژوهش صلح سوئد، جنوب آسیا تنها منطقهای در جهان است که امروزه هنوز در آن یک مسابقهی تسلیحاتی اتمی در جریان است. به گفتهی این موسسه، کرهی شمالی نیز به اندازهی کافی پلوتونیوم تولید کرده است، تا بتواند چند کلاهک اتمی برای خود بسازد. نام ایران بر عکس کرهی شمالی، در فهرست کشورهای بالقوه خطرناک نیامده است.
صادرات جنگافزار متعارف
طبق همین گزارش، آلمان جزو بزرگترین صادرکنندگان سلاحهای متعارف در جهان است. سهم این کشور در صادرات اسلحه در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ حدود ۱۱ درصد بوده است. پیش از آلمان، آمریکا و روسیه با ۳۰ درصد و ۲۳ درصد بیشترین سهم را در صادرات اسلحه دارند.
بزرگترین واردکنندهی سلاحهای آلمانی یونان است که به دلیل بحران اقتصادی پایدار شدیدا مورد انتقاد قرار گرفته است.
انستیتوی پژوهش صلح سوئد (SIPRI) موسسهای است که نیمی از بودجهی آن را دولت سوئد تامین میکند. این موسسه از ۴۵ سال پیش به این سو، مشغول بررسی منازعات در جهان، کنترل جنگافزار و خلعسلاح بینالمللی است.