ګذارش ها
امریکا باید مسیر تلاش هایش را در افغانستان تغییر دهد»
05.04.1390
ایالات متحده امریکا از مصروفیت در افغانستان خسته شده، اما عوض رها کردن افغانستان را به سرنوشت خودش، بهتر است ایالات متحده امریکا یک برخورد واقع بینانه را برای دولت سازی اتخاذ نماید.ممکن هیچ گاه هدف این نبوده باشد که افغانستان دارای یک حکومت قدرت مند مرکزی و یک جامعهء مدنی متکی به اصول دموکراسی داشته باشد. از سال 2001 میلادی به این طرف، ایالات متحده امریکا تلاش کرد تا نسخه این نوع جامعه را با قیمت جان بیش از 1600 عسکر امریکایی و مصرف بیش 444 ملیارد دالر ایجاد نماید، مگر این تلاش ها بلاخره به نتیجه نرسید.اما ترک کردن تلاش های دولت سازی به این آسانی هم خطرات زیاد در پی دارد. بناءً ایالات متحده امریکا باید مسیر تلاش های خود را تغییر بدهد. سیاست مداران امریکایی عوض مجبور ساختن افغانستان به نمونه و سبک غربی، آنها باید به بازسازی آن بخش های جامعهء افغانی توجه کنند که زمانی کارا و فعال بود. این گونه برخورد شاید با جریان فعلی کاهش نیروها وفق نداشته باشد، اما این یگانه طریقهء رسیدن به ثبات و امنیت پایه دار است.در 22 ماه جون بارک اوباما رییس جمهور ایالات متحده امریکا ضرب الاجل خروج نیروها را از افغانستان اعلان کرد. تا ختم سال 2014 میلادی روند انتقال تکمیل می گردد و مردم افغانستان مسوولیت تامین امنیت کشور شان را کاملاً خود به عهده می گیرند.بارک اوباما به روز چهارشنبه اعتراف کرد که سیاست های امریکا اکنون روی مذاکره با طالبان متمرکز است تا پیروزی نظامی بالای طالبان.اما حتی اگر حکومت اوباما و کرزی با طالبان به توافق هم برسند، معلوم نمی شود که در افغانستان صلح برقرار شود. این تجربه در مرحلهء آخر جنگ طولانی امریکا در ویتنام و زمانی ثابت شد که موافقت نامه ماه اکتوبر سال 1972 پاریس در سال های بعد تر به شکست مواجه گردید.درخاتمه کار که امریکا یی ها از جنگ نزده ساله در جنوب آسیا خسته شدند و از ویتنام خارج گردیدند، ویتنام جنوبی متحد امریکا در ماه اپریل سال 1975 توسط عساکر ویتنام شمالی سقوط کرد. در جریان سال های 1970 میلادی رهبران ویتنام شمالی در صدد کمایی کردن وقت شدند و حملات را بالای نیروهای امریکایی شدت بخشیدند. ملا عمر و نیروهای او مانند ویتنام شمالی وقت کمایی می کنند و از طریق یک جنگ غیر متوازن، بالای نیروهای ایالات متحده امریکا حمله می کنند و تلفات وارد می کنند.بعد از اعلان خروج عساکر امریکایی توسط بارک اوباما، طالبان شاید ترس کمتر داشته باشند و خود را مطمین تر احساس کنند، اما عامهء مردم افغانستان جز این که به تقاضای طالبان تن در دهند انتخاب دیگر ندارند.از سوی دیگر معلوم می شود که حامد کرزی هم حمایت مردم را از دست می دهد و شاید با خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، او هم افغانستان را ترک کند که در آن صورت در افغانستان شاید درجهء هرج و مرج و نا امنی به سطح روزهای سقوط سایگون برسد.هر چند که تعداد اردوی ملی افغانستان از سطح یکصد هزار گذشته است، اما باید گفته شود که اردو و واحد های پولیس هنوز بی کفایت و در فساد غرق می باشند. خلاصه کلام این که واشنگتن تا اکنون برای بوجود آوردن یک حکومت کارا و با کفایت در افغانستان و یا هم در جهت از بین بردن افراطیون مسلح موفق نشده است. اگر امریکایی ها به این زودی از افغانستان خارج شوند، این اهداف هیچگاه هم بر آورده نخواهد شد.با کشته شدن بن لادن و سایر رهبران القاعده امریکایی ها شاید خوشحال شده باشند، اما نمی توانند تهدید تروریزم را در افغانستان از بین ببرند.برای رسیدن به این هدف، یگانه راه بوجود آوردن یک جامعهء واقعاً با ثبات است.نه سال انتظار برای تغییر مثبت شاید یک مدت طولانی معلوم شود، اما به اصطلاح تاریخ، این یک زمان کوتاه می باشد.
05.04.1390
ایالات متحده امریکا از مصروفیت در افغانستان خسته شده، اما عوض رها کردن افغانستان را به سرنوشت خودش، بهتر است ایالات متحده امریکا یک برخورد واقع بینانه را برای دولت سازی اتخاذ نماید.ممکن هیچ گاه هدف این نبوده باشد که افغانستان دارای یک حکومت قدرت مند مرکزی و یک جامعهء مدنی متکی به اصول دموکراسی داشته باشد. از سال 2001 میلادی به این طرف، ایالات متحده امریکا تلاش کرد تا نسخه این نوع جامعه را با قیمت جان بیش از 1600 عسکر امریکایی و مصرف بیش 444 ملیارد دالر ایجاد نماید، مگر این تلاش ها بلاخره به نتیجه نرسید.اما ترک کردن تلاش های دولت سازی به این آسانی هم خطرات زیاد در پی دارد. بناءً ایالات متحده امریکا باید مسیر تلاش های خود را تغییر بدهد. سیاست مداران امریکایی عوض مجبور ساختن افغانستان به نمونه و سبک غربی، آنها باید به بازسازی آن بخش های جامعهء افغانی توجه کنند که زمانی کارا و فعال بود. این گونه برخورد شاید با جریان فعلی کاهش نیروها وفق نداشته باشد، اما این یگانه طریقهء رسیدن به ثبات و امنیت پایه دار است.در 22 ماه جون بارک اوباما رییس جمهور ایالات متحده امریکا ضرب الاجل خروج نیروها را از افغانستان اعلان کرد. تا ختم سال 2014 میلادی روند انتقال تکمیل می گردد و مردم افغانستان مسوولیت تامین امنیت کشور شان را کاملاً خود به عهده می گیرند.بارک اوباما به روز چهارشنبه اعتراف کرد که سیاست های امریکا اکنون روی مذاکره با طالبان متمرکز است تا پیروزی نظامی بالای طالبان.اما حتی اگر حکومت اوباما و کرزی با طالبان به توافق هم برسند، معلوم نمی شود که در افغانستان صلح برقرار شود. این تجربه در مرحلهء آخر جنگ طولانی امریکا در ویتنام و زمانی ثابت شد که موافقت نامه ماه اکتوبر سال 1972 پاریس در سال های بعد تر به شکست مواجه گردید.درخاتمه کار که امریکا یی ها از جنگ نزده ساله در جنوب آسیا خسته شدند و از ویتنام خارج گردیدند، ویتنام جنوبی متحد امریکا در ماه اپریل سال 1975 توسط عساکر ویتنام شمالی سقوط کرد. در جریان سال های 1970 میلادی رهبران ویتنام شمالی در صدد کمایی کردن وقت شدند و حملات را بالای نیروهای امریکایی شدت بخشیدند. ملا عمر و نیروهای او مانند ویتنام شمالی وقت کمایی می کنند و از طریق یک جنگ غیر متوازن، بالای نیروهای ایالات متحده امریکا حمله می کنند و تلفات وارد می کنند.بعد از اعلان خروج عساکر امریکایی توسط بارک اوباما، طالبان شاید ترس کمتر داشته باشند و خود را مطمین تر احساس کنند، اما عامهء مردم افغانستان جز این که به تقاضای طالبان تن در دهند انتخاب دیگر ندارند.از سوی دیگر معلوم می شود که حامد کرزی هم حمایت مردم را از دست می دهد و شاید با خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، او هم افغانستان را ترک کند که در آن صورت در افغانستان شاید درجهء هرج و مرج و نا امنی به سطح روزهای سقوط سایگون برسد.هر چند که تعداد اردوی ملی افغانستان از سطح یکصد هزار گذشته است، اما باید گفته شود که اردو و واحد های پولیس هنوز بی کفایت و در فساد غرق می باشند. خلاصه کلام این که واشنگتن تا اکنون برای بوجود آوردن یک حکومت کارا و با کفایت در افغانستان و یا هم در جهت از بین بردن افراطیون مسلح موفق نشده است. اگر امریکایی ها به این زودی از افغانستان خارج شوند، این اهداف هیچگاه هم بر آورده نخواهد شد.با کشته شدن بن لادن و سایر رهبران القاعده امریکایی ها شاید خوشحال شده باشند، اما نمی توانند تهدید تروریزم را در افغانستان از بین ببرند.برای رسیدن به این هدف، یگانه راه بوجود آوردن یک جامعهء واقعاً با ثبات است.نه سال انتظار برای تغییر مثبت شاید یک مدت طولانی معلوم شود، اما به اصطلاح تاریخ، این یک زمان کوتاه می باشد.
به بحران مهندسی‌شده پایان دهید'
جمعه ۰۳ تیر ۱۳۹۰ ساعت ۲۲:۵۳
ماندگار
ائتلاف حمایت از قانون که بزرگترین ائتلاف سیاسی در تاریخ مجلس نمایندگان افغانستان خوانده شده است، روز گذشته در یک جلسه‌ی بزرگ در کابل به رییس جمهور کرزی هشدار داد که به بحران مهندسی شده‌ی موجود پایان دهد و به قانون اساسی کشور احترام گذارد.
اعضای این ائتلاف، رییس جمهوری کرزی را متهم کردند که قصداً بحران آفرینی میکند و آنها در برابر این بحران‌آفرینی مهندسی‌شده‌ی ارگ، خاموش نخواهند نشست و تظاهرات میلیونی را به زودی در کابل برگزار خواهند کرد.
اعضای این ائتلاف بزرگ سیاسی، در پایان جلسه‌ی شان با صدور قطعنامه‌یی هشدار دادند که عواقب فیصله‌ی دادگاه ویژه به دوش حکومت و رییس جمهور کرزی است. 1) ائتلاف حمایت از قانون بعد از جلسه‌ی گسترده چنین فیصله به عمل آورد که به جناب رییس جمهور اسلامی افغانستان، پیام داده می‌شود که از بحران مهندسی شده‌ی جدید جداً جلوگیری نماید تا از عواقب آن نظام و ملت افغانستان آسیب نبینند.
2) در این جلسه فیصله گردید تا با همکاری نهادهای مدافع قانون، نهادهای مدنی، احزاب سیاسی و مردم افغانستان زمینه تظاهرات گسترده در کابل فراهم گردد که تاریخ آن بعداً اعلان می‌گردد؛ این تظاهرات از چهار دروازه‌ی کابل آغاز خواهد شد و در دروازه‌ی ارگ ریاست جمهوری تحصن خواهند کرد.
3) از مراجع و نهادهای بین‌المللی خواهش به عمل می‌آید که تا برای حمایت از قانون و نهادهای دموکراتیک جلو تشدید بحران موجود را بگیرند. این ائتلاف سیاسی 200 عضو دارد و در واکنش به فعالیت دادگاه ویژه‌ی انتخابات مجلس نمایندگان و حرکت‌های غیرقانونی حکومت ایجاد شده است
جمعه ۰۳ تیر ۱۳۹۰ ساعت ۲۲:۵۳
ماندگار
ائتلاف حمایت از قانون که بزرگترین ائتلاف سیاسی در تاریخ مجلس نمایندگان افغانستان خوانده شده است، روز گذشته در یک جلسه‌ی بزرگ در کابل به رییس جمهور کرزی هشدار داد که به بحران مهندسی شده‌ی موجود پایان دهد و به قانون اساسی کشور احترام گذارد.
اعضای این ائتلاف، رییس جمهوری کرزی را متهم کردند که قصداً بحران آفرینی میکند و آنها در برابر این بحران‌آفرینی مهندسی‌شده‌ی ارگ، خاموش نخواهند نشست و تظاهرات میلیونی را به زودی در کابل برگزار خواهند کرد.
اعضای این ائتلاف بزرگ سیاسی، در پایان جلسه‌ی شان با صدور قطعنامه‌یی هشدار دادند که عواقب فیصله‌ی دادگاه ویژه به دوش حکومت و رییس جمهور کرزی است. 1) ائتلاف حمایت از قانون بعد از جلسه‌ی گسترده چنین فیصله به عمل آورد که به جناب رییس جمهور اسلامی افغانستان، پیام داده می‌شود که از بحران مهندسی شده‌ی جدید جداً جلوگیری نماید تا از عواقب آن نظام و ملت افغانستان آسیب نبینند.
2) در این جلسه فیصله گردید تا با همکاری نهادهای مدافع قانون، نهادهای مدنی، احزاب سیاسی و مردم افغانستان زمینه تظاهرات گسترده در کابل فراهم گردد که تاریخ آن بعداً اعلان می‌گردد؛ این تظاهرات از چهار دروازه‌ی کابل آغاز خواهد شد و در دروازه‌ی ارگ ریاست جمهوری تحصن خواهند کرد.
3) از مراجع و نهادهای بین‌المللی خواهش به عمل می‌آید که تا برای حمایت از قانون و نهادهای دموکراتیک جلو تشدید بحران موجود را بگیرند. این ائتلاف سیاسی 200 عضو دارد و در واکنش به فعالیت دادگاه ویژه‌ی انتخابات مجلس نمایندگان و حرکت‌های غیرقانونی حکومت ایجاد شده است
شدت بی سابقۀ کشتار میان متحدین در تاریخ
قدیر مشرف - واشنگتن
عکس VOA
افغانستان در آئینۀ مطبوعات جهان
روزنامۀ وال ستریت ژورنال در شمارۀ تازۀ خود مطلبی روی مطالعۀ جداگانۀ نظامی دارد که حملات اخیر نظامیان افغان بالای عساکر ایتلاف را در افغانستان خطری برای تمامی تلاش ها و دست آورد های جنگ افغانستان پنداشته است.
در این مطالعه آمده است که این حملات در این اواخر به شکل " تهدید سیستمیک شدیداً در حال رشد" قرار دارد.
وال ستریت ژورنال در این مقاله به نقل قول از مطالعۀ جفری بوردِن که دانشمند سیاسی بوده و برای اردوی ایالات متحده در افغانستان کار میکند،مینگارد که وی هوشدار داده است که " شدت کشتار میان متحدین شاید در تاریخ بی سابقه باشد."
روزنامه به نقل قول از مقامات قوای ایتلاف مشعر است که آنان از این کشتار چشم پوشی نمی نمایند، اما این را هم میگویند که همچو حملاتی نمیتواند روی ماموریت آنها تاثیر گذار باشد.
نویسنده مینگارد که از سال ۲۰۰۷ به اینسو عساکر افغان کم از کم ۵۷ عسکر قوای ایتلاف را کشته اند. تعدادی از این حملات در اثر نفوذ طالبان در قوای امنیتی که خواهان براندازی حکومت افغانستان میباشند، طرح ریزی شده بود.
وال ستریت ژورنال مشعر است که ایالات متحده در سال روان نزدیک به ۱۲ میلیارد دالر امریکایی را در ساختار اردو و پولیس افغانستان به مصرف میرساند در حالیکه طبق برنامۀ روی دست گرفته شدۀ براک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده ، قرار است اردوی ایالات متحده تا اخیر سال ۲۰۱۴ افغانستان را ترک نمایند.
در ادامۀ مطلب وال ستریت ژورنال میخوانیم که قرار است تعداد قوای امنیتی افغان تا ماه اکتوبر به ۳۰۰ هزار نفر برسد.
از سوی دیگر وال ستریت ژورنال مشعر است که مقامات قوای ایتلاف روی نتایج این مطالعه جنجال دارند. در این مطلب به نقل قول از بریدمن کولیت مورفی سخنگوی قوای ایساف آمده است که گفته است: " یافته های این مطالعه با تشخیص ما از قوای امنیتی افغان سازگاری ندارد." وی علاوه نموده که این مطالعه، دارای عیب و نقیصه بوده و از عمومیات برخوردار بوده است."
نویسندۀ ژورنال ستریت در اخیر این مطلب به نقل قول از مقامات نظامی در کابل مینگارد که آنها قدم های تازۀ را در روشن سازی توانمندی حمله کنندگان در میان نظامیان افغان برداشته اند. در این حال سخنگوی اردوی ایالات متحده و ناتو گفته است که کشتار اخیر عساکر ایتلاف توسط قوای امنیتی افغان تحریک سیاسی نبوده و جزی از جنگ میباشد.
روزنامۀ لاس انجلس تایمز مطلبی دارد که بیان کنندۀ هراس افغانها در مذاکره با طالبان میباشد.
لاس انجلس تایمز می نویسد که تعداد کثیری از افغانها از این هراس دارند که مصالحۀ حکومت کرزی به پشتیبانی ایالات متحده با طالبان شاید باعث ایجاد امتیازات فراوانی برای شورشیان گردیده و آزادی بیان و دست آوردهای سالهای اخیر زنان و حقوق اقلیت ها را تحت تحت شعاع قرار داده و از بین ببرد.
نویسندۀ این مطلب با تعدادی از زنان که در یک پارک نشسته و چهره های بشاشی دارند گفت و شنودی انجام داده و گفته است وقتی از آنان در رابطه با مذاکرات حکومت افغان با طالبان پرسیدم، چهره های خندان آنها به جدیت گراییده و هراس روی آن سایه افگند.
لاس انجلس تایمز در بارۀ جنگ افغانستان به این نظر است که با از دست دادن محبوبیت جنگ در ایالات متحده، فشار سیاسی روی براک اوباما رئیس جمهور آنکشور افزایش یافته تا راهی را دریابند که از آن کشور بعد از ده سال جنگ در افغانستان ، خارج شود.
نویسنده در اخیر مطلب در بارۀ دو دوشیزه نو جوان نگاشته که خانواده شان بعد از سالها غربت دوباره به وطن برگشته و اکنون آنان آزادانه در پارکی قدم میزنند که توسط پول تمویلی ایالات متحده اعمار شده است. آنان به لاس انجلس تایمز گفته اند در صورتیکه طالبان دوباره به قدرت برسند، ما دیگر این کشور را ترک نکرده و کاری خواهیم کرد که مسایل را تغییر دهیم."
قدیر مشرف - واشنگتن
عکس VOA
افغانستان در آئینۀ مطبوعات جهان
روزنامۀ وال ستریت ژورنال در شمارۀ تازۀ خود مطلبی روی مطالعۀ جداگانۀ نظامی دارد که حملات اخیر نظامیان افغان بالای عساکر ایتلاف را در افغانستان خطری برای تمامی تلاش ها و دست آورد های جنگ افغانستان پنداشته است.
در این مطالعه آمده است که این حملات در این اواخر به شکل " تهدید سیستمیک شدیداً در حال رشد" قرار دارد.
وال ستریت ژورنال در این مقاله به نقل قول از مطالعۀ جفری بوردِن که دانشمند سیاسی بوده و برای اردوی ایالات متحده در افغانستان کار میکند،مینگارد که وی هوشدار داده است که " شدت کشتار میان متحدین شاید در تاریخ بی سابقه باشد."
روزنامه به نقل قول از مقامات قوای ایتلاف مشعر است که آنان از این کشتار چشم پوشی نمی نمایند، اما این را هم میگویند که همچو حملاتی نمیتواند روی ماموریت آنها تاثیر گذار باشد.
نویسنده مینگارد که از سال ۲۰۰۷ به اینسو عساکر افغان کم از کم ۵۷ عسکر قوای ایتلاف را کشته اند. تعدادی از این حملات در اثر نفوذ طالبان در قوای امنیتی که خواهان براندازی حکومت افغانستان میباشند، طرح ریزی شده بود.
وال ستریت ژورنال مشعر است که ایالات متحده در سال روان نزدیک به ۱۲ میلیارد دالر امریکایی را در ساختار اردو و پولیس افغانستان به مصرف میرساند در حالیکه طبق برنامۀ روی دست گرفته شدۀ براک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده ، قرار است اردوی ایالات متحده تا اخیر سال ۲۰۱۴ افغانستان را ترک نمایند.
در ادامۀ مطلب وال ستریت ژورنال میخوانیم که قرار است تعداد قوای امنیتی افغان تا ماه اکتوبر به ۳۰۰ هزار نفر برسد.
از سوی دیگر وال ستریت ژورنال مشعر است که مقامات قوای ایتلاف روی نتایج این مطالعه جنجال دارند. در این مطلب به نقل قول از بریدمن کولیت مورفی سخنگوی قوای ایساف آمده است که گفته است: " یافته های این مطالعه با تشخیص ما از قوای امنیتی افغان سازگاری ندارد." وی علاوه نموده که این مطالعه، دارای عیب و نقیصه بوده و از عمومیات برخوردار بوده است."
نویسندۀ ژورنال ستریت در اخیر این مطلب به نقل قول از مقامات نظامی در کابل مینگارد که آنها قدم های تازۀ را در روشن سازی توانمندی حمله کنندگان در میان نظامیان افغان برداشته اند. در این حال سخنگوی اردوی ایالات متحده و ناتو گفته است که کشتار اخیر عساکر ایتلاف توسط قوای امنیتی افغان تحریک سیاسی نبوده و جزی از جنگ میباشد.
روزنامۀ لاس انجلس تایمز مطلبی دارد که بیان کنندۀ هراس افغانها در مذاکره با طالبان میباشد.
لاس انجلس تایمز می نویسد که تعداد کثیری از افغانها از این هراس دارند که مصالحۀ حکومت کرزی به پشتیبانی ایالات متحده با طالبان شاید باعث ایجاد امتیازات فراوانی برای شورشیان گردیده و آزادی بیان و دست آوردهای سالهای اخیر زنان و حقوق اقلیت ها را تحت تحت شعاع قرار داده و از بین ببرد.
نویسندۀ این مطلب با تعدادی از زنان که در یک پارک نشسته و چهره های بشاشی دارند گفت و شنودی انجام داده و گفته است وقتی از آنان در رابطه با مذاکرات حکومت افغان با طالبان پرسیدم، چهره های خندان آنها به جدیت گراییده و هراس روی آن سایه افگند.
لاس انجلس تایمز در بارۀ جنگ افغانستان به این نظر است که با از دست دادن محبوبیت جنگ در ایالات متحده، فشار سیاسی روی براک اوباما رئیس جمهور آنکشور افزایش یافته تا راهی را دریابند که از آن کشور بعد از ده سال جنگ در افغانستان ، خارج شود.
نویسنده در اخیر مطلب در بارۀ دو دوشیزه نو جوان نگاشته که خانواده شان بعد از سالها غربت دوباره به وطن برگشته و اکنون آنان آزادانه در پارکی قدم میزنند که توسط پول تمویلی ایالات متحده اعمار شده است. آنان به لاس انجلس تایمز گفته اند در صورتیکه طالبان دوباره به قدرت برسند، ما دیگر این کشور را ترک نکرده و کاری خواهیم کرد که مسایل را تغییر دهیم."
