هند پروژه يا ده مليارد دالري را با افغانستان فسخ كرد
خروج هند از سرمایه گذاری در معدن حاجیگگ بامیان برای اقتصاد افغانستان تاثیرات منفی زیادی را در پی دارد. رسانه‌های کشور هند گفته اند که کنسرسیوم هندی که قصد سرمایه گذاری نزدیک به یازده میلیارد دالر معدن حاجیگ را داشتند، از تصمیم شان منصرف شده اند. آنچه باعث تصمیم شرکت هندی شده، ناامنی، تاخیر در کارهای فنی پیمان معدن آهن و نارسایی های حکومتی عنوان شده است. کنسرسیوم شرکت های هندی، در سال 1390 برنده سه بلاک از معدن حاجیگگ و یک کمپنی از کشور کانادا نیز برنده یک بلاک دیگر معدن شده بود. بر اساس تحقیقاتی که در سال های ۱۹۶۰ انجام شده، این معدن، بطور تخمینی دارای ١،٨ میلیارد تن آهن است. میزان آهن در سنگهای این معدن 64 درصد اعلام شده است.
افغانستان در موقعیت حساسی قرار گرفته است. اقتصاد متکی به کمک های خارجی افغانستان برای ادامه حیات خود به منابعی از درون کشور نیاز دارند. این منابع در کشوری که تجربه چندین دهه جنگ را در خود دارد، به سختی پیدا می شود. از برنامه ریزیهای اقتصادی گرفته تا اعمال پروژه های بازسازی در فساد غرق شده اند و کمتر بازدهی لازم را برای افغانستان دارند. در چنین حالتی، امید افغانستان به منابعی در درون کشور قرار دارد که در صورت ا ستفاده درست می تواند افغانستان را برای پیشرفت اقتصادی خود کمک کند. منابع معدنی در افغانستان به عنوان یکی از امیدهای افغانستان برای آینده شناخته می شود. دولت افغانستان به میلیاردها دالر پولی که از بابت معادن به دست می آید، چشم دوخته است.
نکته اولی که باید در نظر داشت این است که، داشتن منابع طبیعی در افغانستان به تنهایی گرهی از مشکلات افغانستان را گشوده نمی تواند. همان گونه که منابع آبی کشور نتوانسته برای افغانستان تسهیلات و امکانات لازم را به وجود بیاورد. سالانه حجم عظیمی از منابع آبی کشور به کشورهای همسایه سرازیر می شود و زمین های بایر آنها را سر سبز می کند، اما برای افغانستان حاصلی در پی ندارد و دولت افغانستان توانایی مدیریت منابع آبی کشور را ندارد.
بنابر این، همان گونه که منابع طبیعی در کشور مهم است، مدیریت منابع طبیعی نیز از اهمیت اساسی برخوردار است. در نبود مدیریت سالم و درست، امکان بهره برداری از منابع طبیعی برای رشد و توسعه کشور وجود ندارد.
مسئله دیگری که قابل توجه است، ارتباط محکم بهره برداری از منابع طبیعی با شرایط سیاسی و اقتصادی و امنیتی در کشور است. شرایط سیاسی حاکم بر افغانستان مطمینا در نحوه برخورد شرکت ها و همین گونه کشورهایی که می خواهند در افغانستان سرمایه گذاری کنند، تاثیر گذار است. از پروژه های بزرگی مانند "تاپی" گرفته تا پروژه های خرد و متوسط دیگر در افغانستان به دلیل مشکلات امنیتی پیشرفت چندانی نداشته اند. در عین حال پروژهایی دیگری نیز هستند که گفته می شود به دلایل رقابت های منطقه ای از پیشرفت باقی مانده اند. به عنوان نمونه می توان به پروژه بند سلما اشاره کرد.
ارتباط مسایل سیاسی در افغانستان با مسایل اقتصادی کشور، بسیار مستحکم است. دولت افغانستان به خاطر حفظ توان سیاسی و اقتصادی خود می باید در موضع گیری های خود دقیق و سنجیده عمل کند. هر گونه عملی که افغانستان را وارد بازی های سیاسی منطقه ای خصوصا میان دو کشور قدرتمند در منطقه بکند، برای افغانستان سخت و سنگین است. در چنین حالتی افغانستان بیشتر ضرر می کند تا بتواند فایده کند. افغانستان تجربه درازی در این امر دارد و دولتمردان کشور می بایست به این امر آگاهی کامل دارند که هر گونه داخل ساختن افغانستان در این مسئله برای افغانستان سخت و دشوار است.
به هر صورت خروج هند از سرمایه گذاری در معدن حاجیگگ یکی از زنگ های خطری است که باید افغانستان و دولتمردان و پلان گذاران کشور باید برای آن دلیل و توجیه لازم را داشته باشند. افغانستان باید در مورد این موضوع به صورت جدی توجه داشته باشد.
