رويا رويي هسته ي در آسيا
رویارویی هسته ای در آسیا
© Photo: East News/Value Stock Images
مشارو امنیت ملی هند آجیت دووال طی سخنانی در همایش هندوستان تایمز روز شنبه گذشته اعلام کرد که هند باید برای جنگ در دو جبهه آماده شده و چنان سامانه بازدارندگی را ایجاد کند که به نیروی مخالف اجازه نخواهد داد علیه هند به زور نظامی متوسل شود.
موشک های نوع «آگنی» قادر به حمل کلاهک های هسته ای یکی از عناصر این سامانه خواهد بود. ارتش هند بزودی این موشک ها را تست خواهد کرد. قدرتمندترین آن‌ها، آگنی- 5 است که می‌تواند 2 - 10 کلاهک را به مسافت بیش از 5 هزار کیلومتر براسند.
پاکستان به نوبه خود زرادخانه هسته ای خود را وسیله‌ای برای بازداشتن نیات تجاوزگرانه هند می داند. در گزارش تحلیلی چندی پیش شورای روابط خارجی آمریکا گفته شده که پاکستان تولید مواد دارای قابلیت شکافت را افزایش می‌دهد و تا 2020 قادر خواهد بود 200 چاشنی هسته ای را تولید کند. ارتش پاکستان برای حمل این موشک ها می‌تواند از هواپیما ها و موشک های بالیستیک و بالدار استفاده کند. به نظر می‌رسد که سران هند و پاکستان ضرب‌المثل روم باستان را ملاک عمل خود قرار دادند که می گوید: اگر صلح می‌خواهی برای جنگ آماده شو. به عقیده ایوان کانوالوف رئیس مرکز مطالعه مسایل مبرم راهبردی، افزایش زرادخانه های هسته ای ناشی از منطق برقراری مناسبات میان کشور ها است. این دانشمند روس گفت:
این راه پیشرفت هر کشور دارای سلاح هسته ای است. به‌خصوص اگر این کشور بر آن باشد که سلاح هسته ای تضمین کننده موجودیتش است. در هند و پاکستان همین نظر را دارند و به این خاطر تسلیحات هسته ای خود را توسعه می دهند. هر یکی از آن‌ها دارای متحدانی هستند که سود آن‌ها توسعه بدون کنترل تسلیحات هسته ای نیست. به این خاطر موقعیت بر پایه برقراری تفاهم کل کشور های ذینفع پیشرفت خواهد کرد.
می‌دانیم که آمریکا توجه خاصی به زرادخانه هسته ای پاکستان می کند. در اسلام آباد بیم آن دارند که آمریکا حتی می‌تواند برای تصرف سلاح هسته ای پاکستان اعملیات نظامی انجام دهد. در گزارش شورای مناسبات خارجی آمریکا گفته شده که «این نگرانی بر پایه برخی علایمی استوار است حاکی از اینکه نظامیان آمریکا اقداماتی جهت جلوگیری از رسیدن سلاح هسته ای به دست تروریست ها تدارک می بیند».
گفتنی است که همانا خطر گسترش تروریسم می‌تواند یکی از پایه های گذار از رویارویی به همکاری شود. در حال حاضر هم هند و پاکستان و هم چین که دهلی آنرا یکی از دشمنان بسیار محتمل تلقی می‌کند دارند مسایل مشابه مربوط به مبارزه با تروریسم و افراط گرایی را حل می‌کنند و در این وضعیت همکاری‌های گسترده بین‌المللی باید جای رویارویی قدرت‌ها را بگیرد. از جمله در رشته تأمین امنیت هسته ای.
