ساز مان تجارت جهانی
مقالات اقتصاد و بازرگانی اقتصاد بین الملل
درباره سایت سازمان تجارت جهانی
( World Trade Organization (WTO
Sunday, Dec 13, 2009
درباره سایت سازمان تجارت جهانی ( World Trade Organization (WTO
سایت سازمان تجارت جهانی از شش بخش اصلی تشکیل شده است که این بخشها نیز به نوبه خود از زیر مجموعه هایی برخوردارند.
سایت سازمان تجارت جهانی از شش بخش اصلی تشکیل شده است که این بخشها نیز به نوبه خود از زیر مجموعه هایی برخوردارند.
الف) درباره سازمان تجارت جهانی:
که اطلاعاتی درباره این که WTO چیست؟ , نحوه ی تصمیم گیری در سازمان , اعضا , سیستم اجرایی , کمک به کشورهای در حال توسعه , انتشارات سازمان , ارتباط با WTO ارایه می دهد.
ب) اخبار:
که آخرین اخبار , رویدادها , جلسات, آرشیو اخبار و سخنرانی ها را شامل می شود.
پ) موضوعات تجارتی:
که در کل به موضوع تجارت در عرصه کالاها و خدمات و موضوعاتی از قبیل مالکیت معنوی و سیاست گذاری ها , آموزشها , توافقات در این حوزه می پردازد.
ت) آمار و ارقام:
که ابتدا آمارو ارقامی از تجارت در سطح جهان در اختیار می گذارد و سپس به تحقیقات و انتشارات این تحقیقات در اینترنت می پردازد.
ث) اسناد و مدارک:
که به ارایه اسناد حقوقی و قانوی پیرامون سازمان و تجارت جهانی می پردازد.
ج) ارتباطات عمومی:
این بخش که آخرین بخش از این سایت می باشد برای برقراری ارتباط میان افراد , NGOs و عموم فراهم شده است تا نظرات خود را در آن قرار دهند.
● اهداف سازمان تجارت جهانی
اهدافی که سازمان تجارت جهانی برای خود تعریف کرده است بدین شرح می باشد
۱) ارتقای سطح زندگی
۲) تامین اشتغال کامل در کشورهای عضو
۳) توسعه تولید و تجارت و بهره وری بهینه از منابع جهانی
۴) دستیابی به توسعه پایدار با بهره برداری بهینه از منابع
۵) حفظ محیط زیست
۶) افزایش سهم کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته از رشد تجارت بین المللی
● اصول سازمان تجارت جهانی
این سازمان همچنین برای دستیابی به اهداف تعیین شده، اصولی را تدوین کرده است که کشورهای عضو می بایست به این اصول پایبند باشند و درصورت پایبند نبودن، مجازات هایی علیه این کشوهر اعمال می شود. مهم ترین این اصول عبارت اند از:
۱) اصل عدم تبعیض و اصل دولت کامله الوداد (MOST FAVORED NATION (MFN) CLAUSE): طبق این اصل، اگر کشوری امتیاز بازرگانی یا تعرفه ای را در مورد یکی از کشورهای عضو اعمال نماید، این امتیاز یا تعرفه می بایست در مورد تمام شرکای تجاری عضو سازمان تجارت جهانی تعمیم یابد. البته این اصل یک استثنا نیز دارد که به همگرایی های اقتصادی مانند اتحادیه های گمرکی بین چند کشور مربوط می شود. این استثنا بدین معناست که سازمان تجارت جهانی، سایر پیمان های تجاری (مانند اتحادیه اروپا یا نفتا) را نیز به رسمیت می شناسد.
۲) استفاده از محدودیت های غیرتعرفه ای در تجارت همچون سهمیه بندی و صدور پروانه واردات ممنوع است و کشورها تنها با استفاده از وضع تعرفه های گمرکی مجازند از صنایع داخلی حمایت نمایند
۳) برای کمک به رقابت محصولات تولیدی در کشورهای در حال توسعه، برقراری نظام تعرفه های ترجیحی با هدف اعطای امتیـــازات تجاری به بعضی از فـرآورده های این کشورها مجاز است.
۴) کشورها مجاز به انجام هرگونه اقدامی که جنبه فروش زیرقیمت تمام شده (DUMPING) داشته باشد، نیستند.
۵) لازم است کشورها در مورد کالاهای داخلی و وارداتی رفتار کاملاً یکسانی داشته باشند.
۶) انجام مشورت در مورد سیاست های بازرگانی با دیگر اعضا و حل وفصل اختلافات ناشی از روابط تجاری از طریق مذاکره
● ارکان سازمان تجارت جهانی
سازمان تجارت جهانی برای دستیابی به موافقتنامه های مورد تایید اعضا و نیز نظارت بر حسن انجام آنها از وجود ارکان مختلف تصمیم گیری، نظارتی، اجرایی و حقوقی بهره می برد. این ارکان عبارت اند از: کنفرانس وزیران، شورای عمومی، رکن حل اختلاف، رکن بررسی خط مشی تجاری و شوراها.
● کنفرانس وزیران
کنفرانس وزیران بالاترین رکن سازمان تجارت جهانی است و نمایندگان همه اعضا را دربر می گیرد. اختیارات کنفرانس وزیران عبارت است از: محقق ساختن کارکردهای سازمان، اتخاذ اقدامات لازم در این راستا و تصمیم گیری در زمینه توافقنامه های تجارت چندجانبه در صورت درخواست هریک از اعضا.
جلسات کنفرانس وزیران حداقل هر دو سال یک بار تشکیل می شود. کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی برای اولین بار در دسامبر سال ۱۹۹۶ در سنگاپور تشکیل شد. این کنفرانس همچنین در سال های ۱۹۹۸ در ژنو، ۱۹۹۹ در سیاتل آمریکا، ۲۰۰۱ در دوحه قطر، ۲۰۰۳ در کنکان مکزیک و ۲۰۰۵ در هنگ کنگ برگزار شد.
● شورای عمومی
شورای عمومی ، عالی ترین رکن تصمیم گیری بعد از کنفرانس وزیران در سازمان تجارت جهانی است که درباره موضوعات روزمره و کارکردهای این سازمان نظر می دهد. مقر این شورا در ژنو قرار دارد و معمولاً هردو ماه یک بار تشکیل جلسه می دهد. شرکت کنندگان در جلسات شورای عمومی را نمایندگان همه اعضا (معمولاً سفرا یا معادل آنها) تشکیل می دهند. شورای عمومی مستقیماً به کنفرانس وزیران گزارش می دهد.
● رکن حل اختلاف
ممکن است یک دولت عضو سازمان مدعی شود که عضو دیگری معاهده یا تعهدی را برخلاف مصالح وی نقض نموده است. در چنین شرایطی، شورای عمومی به عنوان رکن حل اختلاف تشکیل جلسه می دهد.
● رکن بررسی خط مشی تجاری
شورای عمومی، همچنین می تواند به عنوان رکن بررسی خط مشی تجاری تشکیل جلسه دهد. این رکن ریاست، قوانین و رویه خاص خود را دارد و به تجدیدنظر در سیاست های تجاری اعضا برای آماده کردن آن در مکانیزم بازنگری در سیاست تجاری می پردازد. در ابتدای هرسال ریاست و دو معاونت این رکن از بین اعضا برای یک سال انتخاب می گردند.
● شوراها
شوراها برای اجرای وظایف سازمان تجارت جهانی و عموماً زیر نظر شورای عمومی تشکیل می شوند. این شوراها به صورت تخصصی وظیفه بررسی و تدوین موافقتنامه های عمومی را بر عهده دارند. این شوراها عبارت اند از:
۱) شورای تجارت کالا: شورای تجارت کالا وظیفهٔ بررسی و نظارت بر موافقتنامه های چندجانبه مربوط به تجارت کالا را برعهده دارد. سیزده موافقتنامه در زمینهٔ تجارت کالا به امضای اعضای سازمان تجارت جهانی رسیده است که مهم ترین آنها، موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت و توافقات مربوط به آن می باشد.این شورا ۱۰ کمیته دارد که هرکدام در زمینه خاصی فعالیت می کند (مانند کشاورزی، دستیابی به بازار، یارانه ها، اقدامات ضدفروش زیر قیمت تمام شده و غیره).
۲) شورای تجارت خدمات: بررسی و نظارت بر موافقتنامه عمومی تجارت خدمات برعهدهٔ شورای تجارت خدمات است. شرکت در این شورا برای تمام اعضای سازمان تجارت جهانی آزاد است. کمیته خدمات مالی، کمیته تعهدات مشخص و گروه های کاری آیین نامه های داخلی و قواعد موافقتنامه عمومی تجارت خدمات، جزو ارکان متمم حاضر در این شوراست.
۳) شورای جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت فکری: حقوق مالکیت معنوی، حقوقی است که افراد به واسطه خلق اندیشه ها و ایده ها از آن برخوردارند. این شورا وظیفهٔ بررسی و نظارت بر کارکردهای موافقتنامه های مربوط به مالکیت معنوی را برعهده دارد.
۴) کمیته ها و سایر بدنه های متمم: سه کمیتهٔ اصلی در سازمان تجارت جهانی وجود دارد:
۱) کمیته تجارت و توسعه
۲) کمیته محدودیت های تراز پرداخت ها
۳) کمیته بودجه، مالی و تشکیلاتی
وظایف این کمیته ها بر مبنای موافقتنامه های تجاری چندجانبه و مصوبات شورای عمومی تعریف می شود. عضویت در این کمیته ها برای تمامی اعضای سازمان تجارت جهانی آزاد است.
همچنین کمیته های تجارت و محیط زیست و موافقتنامه های منطقه ای تجاری نیز زیر نظر شورای عمومی فعالیت می کنند.
● عضویت در سازمان تجارت جهانی
عضویت در سازمان تجارت جهانی مستلزم پذیرفتن اصول و معاهدات متعددی است که مورد قبول کشورهای عضو قرار گرفته است. این مراحل شامل تقاضای عضویت، پذیرش درخواست (الحاق به عنوان عضو ناظر)، تدوین گزارش سیاست های تجاری کشور، تشکیل گروه کاری الحاق و در نهایت مذاکرات دوجانبه و چندجانبه ای به منظور تعیین شرایط عضویت و حصول توافق برای الحاق می باشد[۲].
عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی:
کشور ایران یکی از کشورهای متقاضی الحاق به سازمان تجارت جهانی است. اولین درخواست ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی در ۱۹ جولای ۱۹۹۶ به این سازمان ارسال شد. ایران در ۲۶ مه ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظر سازمان تجارت جهانی پذیرفته شد. گروه کاری ایران برای پیوستن به این سازمان هنوز تشکیل نشده است.
سازمان‌تجارت‌جهانی
Sunday, Dec 13, 2009
درباره سایت سازمان تجارت جهانی ( World Trade Organization (WTO
سایت سازمان تجارت جهانی از شش بخش اصلی تشکیل شده است که این بخشها نیز به نوبه خود از زیر مجموعه هایی برخوردارند.
سایت سازمان تجارت جهانی از شش بخش اصلی تشکیل شده است که این بخشها نیز به نوبه خود از زیر مجموعه هایی برخوردارند.
الف) درباره سازمان تجارت جهانی:
که اطلاعاتی درباره این که WTO چیست؟ , نحوه ی تصمیم گیری در سازمان , اعضا , سیستم اجرایی , کمک به کشورهای در حال توسعه , انتشارات سازمان , ارتباط با WTO ارایه می دهد.
ب) اخبار:
که آخرین اخبار , رویدادها , جلسات, آرشیو اخبار و سخنرانی ها را شامل می شود.
پ) موضوعات تجارتی:
که در کل به موضوع تجارت در عرصه کالاها و خدمات و موضوعاتی از قبیل مالکیت معنوی و سیاست گذاری ها , آموزشها , توافقات در این حوزه می پردازد.
ت) آمار و ارقام:
که ابتدا آمارو ارقامی از تجارت در سطح جهان در اختیار می گذارد و سپس به تحقیقات و انتشارات این تحقیقات در اینترنت می پردازد.
ث) اسناد و مدارک:
که به ارایه اسناد حقوقی و قانوی پیرامون سازمان و تجارت جهانی می پردازد.
ج) ارتباطات عمومی:
این بخش که آخرین بخش از این سایت می باشد برای برقراری ارتباط میان افراد , NGOs و عموم فراهم شده است تا نظرات خود را در آن قرار دهند.
● اهداف سازمان تجارت جهانی
اهدافی که سازمان تجارت جهانی برای خود تعریف کرده است بدین شرح می باشد
۱) ارتقای سطح زندگی
۲) تامین اشتغال کامل در کشورهای عضو
۳) توسعه تولید و تجارت و بهره وری بهینه از منابع جهانی
۴) دستیابی به توسعه پایدار با بهره برداری بهینه از منابع
۵) حفظ محیط زیست
۶) افزایش سهم کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته از رشد تجارت بین المللی
● اصول سازمان تجارت جهانی
این سازمان همچنین برای دستیابی به اهداف تعیین شده، اصولی را تدوین کرده است که کشورهای عضو می بایست به این اصول پایبند باشند و درصورت پایبند نبودن، مجازات هایی علیه این کشوهر اعمال می شود. مهم ترین این اصول عبارت اند از:
۱) اصل عدم تبعیض و اصل دولت کامله الوداد (MOST FAVORED NATION (MFN) CLAUSE): طبق این اصل، اگر کشوری امتیاز بازرگانی یا تعرفه ای را در مورد یکی از کشورهای عضو اعمال نماید، این امتیاز یا تعرفه می بایست در مورد تمام شرکای تجاری عضو سازمان تجارت جهانی تعمیم یابد. البته این اصل یک استثنا نیز دارد که به همگرایی های اقتصادی مانند اتحادیه های گمرکی بین چند کشور مربوط می شود. این استثنا بدین معناست که سازمان تجارت جهانی، سایر پیمان های تجاری (مانند اتحادیه اروپا یا نفتا) را نیز به رسمیت می شناسد.
۲) استفاده از محدودیت های غیرتعرفه ای در تجارت همچون سهمیه بندی و صدور پروانه واردات ممنوع است و کشورها تنها با استفاده از وضع تعرفه های گمرکی مجازند از صنایع داخلی حمایت نمایند
۳) برای کمک به رقابت محصولات تولیدی در کشورهای در حال توسعه، برقراری نظام تعرفه های ترجیحی با هدف اعطای امتیـــازات تجاری به بعضی از فـرآورده های این کشورها مجاز است.
۴) کشورها مجاز به انجام هرگونه اقدامی که جنبه فروش زیرقیمت تمام شده (DUMPING) داشته باشد، نیستند.
۵) لازم است کشورها در مورد کالاهای داخلی و وارداتی رفتار کاملاً یکسانی داشته باشند.
۶) انجام مشورت در مورد سیاست های بازرگانی با دیگر اعضا و حل وفصل اختلافات ناشی از روابط تجاری از طریق مذاکره
● ارکان سازمان تجارت جهانی
سازمان تجارت جهانی برای دستیابی به موافقتنامه های مورد تایید اعضا و نیز نظارت بر حسن انجام آنها از وجود ارکان مختلف تصمیم گیری، نظارتی، اجرایی و حقوقی بهره می برد. این ارکان عبارت اند از: کنفرانس وزیران، شورای عمومی، رکن حل اختلاف، رکن بررسی خط مشی تجاری و شوراها.
● کنفرانس وزیران
کنفرانس وزیران بالاترین رکن سازمان تجارت جهانی است و نمایندگان همه اعضا را دربر می گیرد. اختیارات کنفرانس وزیران عبارت است از: محقق ساختن کارکردهای سازمان، اتخاذ اقدامات لازم در این راستا و تصمیم گیری در زمینه توافقنامه های تجارت چندجانبه در صورت درخواست هریک از اعضا.
جلسات کنفرانس وزیران حداقل هر دو سال یک بار تشکیل می شود. کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی برای اولین بار در دسامبر سال ۱۹۹۶ در سنگاپور تشکیل شد. این کنفرانس همچنین در سال های ۱۹۹۸ در ژنو، ۱۹۹۹ در سیاتل آمریکا، ۲۰۰۱ در دوحه قطر، ۲۰۰۳ در کنکان مکزیک و ۲۰۰۵ در هنگ کنگ برگزار شد.
● شورای عمومی
شورای عمومی ، عالی ترین رکن تصمیم گیری بعد از کنفرانس وزیران در سازمان تجارت جهانی است که درباره موضوعات روزمره و کارکردهای این سازمان نظر می دهد. مقر این شورا در ژنو قرار دارد و معمولاً هردو ماه یک بار تشکیل جلسه می دهد. شرکت کنندگان در جلسات شورای عمومی را نمایندگان همه اعضا (معمولاً سفرا یا معادل آنها) تشکیل می دهند. شورای عمومی مستقیماً به کنفرانس وزیران گزارش می دهد.
● رکن حل اختلاف
ممکن است یک دولت عضو سازمان مدعی شود که عضو دیگری معاهده یا تعهدی را برخلاف مصالح وی نقض نموده است. در چنین شرایطی، شورای عمومی به عنوان رکن حل اختلاف تشکیل جلسه می دهد.
● رکن بررسی خط مشی تجاری
شورای عمومی، همچنین می تواند به عنوان رکن بررسی خط مشی تجاری تشکیل جلسه دهد. این رکن ریاست، قوانین و رویه خاص خود را دارد و به تجدیدنظر در سیاست های تجاری اعضا برای آماده کردن آن در مکانیزم بازنگری در سیاست تجاری می پردازد. در ابتدای هرسال ریاست و دو معاونت این رکن از بین اعضا برای یک سال انتخاب می گردند.
● شوراها
شوراها برای اجرای وظایف سازمان تجارت جهانی و عموماً زیر نظر شورای عمومی تشکیل می شوند. این شوراها به صورت تخصصی وظیفه بررسی و تدوین موافقتنامه های عمومی را بر عهده دارند. این شوراها عبارت اند از:
۱) شورای تجارت کالا: شورای تجارت کالا وظیفهٔ بررسی و نظارت بر موافقتنامه های چندجانبه مربوط به تجارت کالا را برعهده دارد. سیزده موافقتنامه در زمینهٔ تجارت کالا به امضای اعضای سازمان تجارت جهانی رسیده است که مهم ترین آنها، موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت و توافقات مربوط به آن می باشد.این شورا ۱۰ کمیته دارد که هرکدام در زمینه خاصی فعالیت می کند (مانند کشاورزی، دستیابی به بازار، یارانه ها، اقدامات ضدفروش زیر قیمت تمام شده و غیره).
۲) شورای تجارت خدمات: بررسی و نظارت بر موافقتنامه عمومی تجارت خدمات برعهدهٔ شورای تجارت خدمات است. شرکت در این شورا برای تمام اعضای سازمان تجارت جهانی آزاد است. کمیته خدمات مالی، کمیته تعهدات مشخص و گروه های کاری آیین نامه های داخلی و قواعد موافقتنامه عمومی تجارت خدمات، جزو ارکان متمم حاضر در این شوراست.
۳) شورای جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت فکری: حقوق مالکیت معنوی، حقوقی است که افراد به واسطه خلق اندیشه ها و ایده ها از آن برخوردارند. این شورا وظیفهٔ بررسی و نظارت بر کارکردهای موافقتنامه های مربوط به مالکیت معنوی را برعهده دارد.
۴) کمیته ها و سایر بدنه های متمم: سه کمیتهٔ اصلی در سازمان تجارت جهانی وجود دارد:
۱) کمیته تجارت و توسعه
۲) کمیته محدودیت های تراز پرداخت ها
۳) کمیته بودجه، مالی و تشکیلاتی
وظایف این کمیته ها بر مبنای موافقتنامه های تجاری چندجانبه و مصوبات شورای عمومی تعریف می شود. عضویت در این کمیته ها برای تمامی اعضای سازمان تجارت جهانی آزاد است.
همچنین کمیته های تجارت و محیط زیست و موافقتنامه های منطقه ای تجاری نیز زیر نظر شورای عمومی فعالیت می کنند.
● عضویت در سازمان تجارت جهانی
عضویت در سازمان تجارت جهانی مستلزم پذیرفتن اصول و معاهدات متعددی است که مورد قبول کشورهای عضو قرار گرفته است. این مراحل شامل تقاضای عضویت، پذیرش درخواست (الحاق به عنوان عضو ناظر)، تدوین گزارش سیاست های تجاری کشور، تشکیل گروه کاری الحاق و در نهایت مذاکرات دوجانبه و چندجانبه ای به منظور تعیین شرایط عضویت و حصول توافق برای الحاق می باشد[۲].
عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی:
کشور ایران یکی از کشورهای متقاضی الحاق به سازمان تجارت جهانی است. اولین درخواست ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی در ۱۹ جولای ۱۹۹۶ به این سازمان ارسال شد. ایران در ۲۶ مه ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظر سازمان تجارت جهانی پذیرفته شد. گروه کاری ایران برای پیوستن به این سازمان هنوز تشکیل نشده است.
سازمان‌تجارت‌جهانی
