حکمتیار آمد، دموکراسی می‌رود
حکمتیار آمد، دموکراسی می‌رود!!
۱۱ ثور ۱۳۹۶
سرانجام و بعد از گذشت نزدیک به هشت ماه از امضای توافق‌نامه صلح حکومت وحدت ملی با رهبر حزب اسلامی، گلبدین حکمتیار به تاریخ نهم ثور خودش را به صورت رسمی نمایان ساخت.
حکمتیار بعد از 20 سال در ملاعام حاضر شده و همه در انتظار گفته‌های وی بعد از این مدت بودند تا بدانند که طرز فکر و ایده‌های رهبر حزب اسلامی در زمان فعلی چه است؟
دموکراسی و آزادی بیان از جمله دستاوردهای یک‌ونیم دهه اخیر در کشور بوده و باعث شده تا رشد آن در بین کشورهای منطقه «زبان‌زد» باشد.
حامد کرزی و محمد اشرف غنی، رئیسان‌جمهور پیشین و فعلی افغانستان نیز دموکراسی و آزادی بیان را به عنوان یکی از دستاوردهای مهم و ویژه خود دانسته و برای آن گلو «پاره» کردند.
در کنار رئیس‌جمهور، قانون اساسی نیز بر آزادی بیان و دموکراسی تاکید کرده و یکی از بندهای این قانون به عنوان منشا اصلی قوانین کشور، عرض‌اندام می‌کند.
اما حالا و زمانی که گلبدین حکمتیار بعد از 20 سال با تمام زد و بندهای سیاسی و امتیازگیری‌های شخصی و حزبی به صورت علنی ظاهر می‌شود، بر قانون اساسی و دستاوردهای 15 ساله اخیر که بعد از جنگ‌های خانمان‌سوز به دست آمده، می‌تازد.
رهبر حزب اسلامی به رسانه‌ها تاخت و گفت که نشرات رسانه‌ها از حد معمول گذشته و باید جلوی آن گرفته شود؛ نباید از زنان و دختران ستاره ساخت، باید زنان با حفظ شرایط در مراسم و محافل اشتراک کنند.
به باور وی، زنان نباید با این وضع در جامعه حضور یابند.
در حالی که گفته‌های حکمتیار در مورد صلح از دل مردم بود؛ اما نباید یک روزه تمام دستاوردهای یک‌ونیم دهه در راه آزادی بیان و دموکراسی را زیر پا کرد.
نباید بدون آگاهی از وضعیت رسانه‌ها و آزادی بیان، خون‌های ریخته شده در این راه را نادیده گرفت و یا هم پایمال کرد؛ چون با پایمال کردن آزادی بیان، خون‌های ریخته شده باز نمی‌گردد.
احزاب سیاسی و رهبران آنها که با تمام امتیازگیری‌ها پای به کشور می‌گذارند نباید فراموش کنند که محدودیت آزادی بیان یعنی اینکه به مانند سال‌های جنگ، همه کارهای‌شان از دید و نظر مردم پنهان خواهد ماند.
صحبت‌های ابتدایی رهبر حزب اسلامی با پایمال کردن قانون اساسی و دستاوردهای اخیر در راستای آزادی بیان و دموکراسی، می‌تواند مصارف و برنامه‌های کشورهای خارجی که در این راه نقشی داشتند را نیز تحت‌‌الشعاع قرار داده و آنها را نیز «سر به گریبان» نماید.
نباید فراموش کرد که آزادی بیان و دموکراسی و وضعیت اجتماعی افغانستان در توافق‌نامه صلح حکومت با حزب اسلامی هیچ ذکر نشده و گفته‌های اخیر خارج از این توافق‌نامه است.
با این حال، باید دید که واکنش دولت‌مداران و صاحبان دستاوردهای آزادی بیان در برابر گفته‌های نخستین یکی از رهبران جهادی که بعد از 20 سال به صورت علنی ظاهر شده است، چه خواهد بود؟
نباید با افکار قدیمی به پیشرفت‌های فعلی را پشت پا زد و یا نادیده گرفت و زیر پا کرده و بر آن بی‌حرمتی نمود و باید پاسداران این راه، نظام دموکراتیک و حقوق‌بشری کنونی را حفظ کنند.
